VİRÜS

BAŞLANGIÇ

Saat gece 03:00. Ecrin sanki bir çığlık duymuş gibi irkildi ve yatağından dogruldu. Telefonunda bir mesaj vardı. Büyük ihtimalle erkek arkadaşından gelmişti. Annesi ve babası bu tür şeylerin erken olduğunu düşündüğü için bu konuda sürekli tartisiyolardi. Erkek arkadaşıyla gizli gizli konuştuğu için bu gece kapıyı kilitlemisti. Mesajı açıp okumaya başladı." Ecrin çık o evden. Ne olursa olsun arkana bakmadan kaç. Küçük askeri bölgeye gir ve beni bekle. Oraya seni almaya gelecem. Beni bekle gelmezsem eğer sahile doğru git. Lütfen kendine dikkat et." Ecrin ne olduğunu anlamaya çalışırken annesinin son cigligini duydu. Ardından garip bir ses. İnsan sesine benzemeyen, boğazdan gelen bir hırıltı. Kapıyı acacakken tereddutluydu. Tam kilidi cevirecekken telefonu çaldı. Ecrin Korkuyla irkilirken garip ses bir an için sustu. Ama bu sefer kapıyı açmaya çalışmaya başladı. Ecrin telefonun sesini kisip yatağın altına geçti. Sakin nefes almaya calissada kalp atışları onu ele veriyordu zaten. Garip sesli şey biraz daha ugrastiktan sonra vaz geçip uzaklaştı. Ecrin dış kapının gicirdamasiyla o şeyin evden uzaklastigini anladı. Hemen telefondan erkek arkadaşını aradı. Telefon direk açıldı.
- Ecrin iyi misin. Yaralanmadin değilmi. Isirdilarmi seni cevap ver Ecrin. Nerdesin sen.
- Hayır hayır yaralı değilim. sen.. ne ne isirmasi neden bahsediyorsun sen!
-Ecrin nerdesin sen?
-Şey ben odamdayim.
- Ne cikmadinmi sen daha. Ecrin çık ordan sakin yavaşlama. Oraya doğru geliyorlar. Ne olursun hiç durma.
- Alaz kim geliyor? Dışarı çıkmak istemiyorum.Alaz cevap ver..
Telefon kapanır. Ecrin gözyaşlarını tutamayip ağlamaya başladı. Kapıyı açtığında neyle karsilacagini tahmin ediyor gibiydi. Büyük ihtimalle annesinin cesedi yerde öylece yatiyordu. Belki diğer odalarda kardeşi ve babası da derin bir uykuya dalmislardi. Ecrin kapıyı tereddutle açtı, ama beklediği görüntüyü göremedi.