Catalea's POV
WAAAAAH!! Di ko na talaga alam kung ano tong nararamdaman ko. Halo-halo. Kilig. Masaya. Shock. Aish! Ang lakas-lakas pa ng tibok ng puso ko nung nung nung nung waaaaah NUNG HINALIKAN NIYA AKO SA FOREHEAD. Grabe, di ko talaga expected yun. Ganun na ba talaga ngayon, nabangga lng, halik na kaagad? WEH? Ginusto mo din yan Catalea.
Tumatakbo parin ako ngayon papuntang classroon. At kailan pa naging malayo ang classroom namin? Bakit feeling ko ang layo-layo? Aish. Puno kasi ang utak ko eh. Unang-una, di ko inakala na papansinin niya ako. Pangalawa, nagshake hands pa kami. (nakachansing pa ako. LOL) Pangatlo, friends na kami. Pang-apat, nagkabangga kami. Panglima, hinalikan niya ako sa forehead. At ang panghuli, sabay pa kami maglunch mamaya. Wait what? Waaaaaah. Sabay nga pala kami maglulunch mamaya. Err.. Awkward. >.<
Nakapasok na ako sa classroom. Hingal na hingal ako. Dumiretso na ako sa upuan ko at umupo malamang. =_=
Lumapit si bespren. "Anyare bespren? Bat ang pawis mo?"
"Eh kasi eh. Si Andrew kasi eh." waaaaah... Naalala ko na naman yung nangyari kanina. Di ko maiwasang ngumiti. Eh mukha na kung baliw. Sinong di mababaliw aber?
"Aysus. Akala ko pa naman pero share naman diyan." tapos tinusok-tusok pa ako sa sa tagiliran. Naman oh.
"Ganito kasi yun bes. Gagawin ko sana yung step 2 dun sa 'papansin kay crush' opearation na ginawa mo. Tapos nun nagkabangga nga kami pero di ko yun sinadya. Pagkatapos nun nagsorry siya and then and then OMO! OMO! OMO! Kyaaaaah!" aish, mukha na talaga akung baliw. Pasensya na po. Kinikilig talaga ako eh. Di ko maiwasan. Feeling ko ang pula-pula na ng mukha ko. Andrew kasi eh.
"Ano?"
"Hinalikan lang naman niya ako sa noo bes. Kyaaaah!"
"Waaaah. Talaga? Talaga bes? Waaaah. Kilig naman niyan. Sabi ko sayo eh, gagana yung operation na ginawa ko. Ako pa."
"Hahahaha. Ikaw na bes."
"Sige bes, upo na ako. Malapit na din ang time."
"Okay."
Bumalik na si bespren sa upuan niya. Ako naman. Nakangiti ng mapalad. ^__^
Mga ilang minuto ang nakalipas, pumasok na si Andrew. Naglalakad siya papunta sa upuan niya pero bago siya umupo. "Hey, the lunch thing okay?" he mouthed at hindi pa yun nagtatapos, at talagang nagwink pa siya. Waaaaaaaaaaaaaaah! Napa nod na lng ako. Speechless ako eh. Akala ko magtataka yun kasi bigla na lang ako tumakbo kanina pero parang wala lang sa kanya? Aish. Bahala siya.
Pumasok na si maam at nagdiscuss na siya about I DUNNO. Wala akung maintindihan eh. Yung utak ko kasi lumilipad. Waaah, pakikuha naman? >.<
At
**CRING.........................**
Nagbell na din. Ibig sabihin nun, lunch na. At dahil lunch na kakain na ako. At dahil lunch na, sabay kaming maglulunch ni WOAH Andrew! *O*
Inayos ko na yung mga gamit ko. Pinasok ko nayung mga notebooks ko sa bag. Ng biglang..
"Hey!"
"Ay kabayo."
"Owww. Kabayo err horse right? Why kabayo?"
"Ah. Nothing. Nothing."
"Ok. By the way, come on. Lets go. My treat."
"Eh? Your treat?"
