Sen,
Beni,
Öldürüyorsun.
Beni, daha önce varlığını bile bilmediğim kısımlarımdan kırıp, yok olmaya hazırlıyorsun. Solgunlaşıyorum, silikleşiyorum, yavaş yavaş ölüyorum. Sevgilim... Ne güzel şeydir sana sevgilim demek! Beni parçalara ayırıyorsun. Daha önce çok kez nefessiz kaldım, bilirim. Çünkü ne zaman aynaya baksam o hisleri bir bir hissederim. Ama sen, ilk kez suyun altında nefessiz kalmamı sağlıyorsun. Nefes almaya tekrar başlasam, boğulmaktan korkuyorum. Yüzüne ne zaman baksam elim ayağım birbirine dolanıyor, kendi içimde binbir kattan aşağı düşüyorum. Parmak uçlarıma dek uyuşuyorum, bir bilsen... Konuşamıyorum bile! Ağlamak istiyorum. Saatlerce, içimdeki bu his beni öldürmeyene dek ağlamak istiyorum. Fakat gel gelelim ki, seninle ölümü de sevmek bu olsa gerek. Aslına bakarsan, senden çok fazla korkuyorum. Senin bana neler yapmana izin verebileceğimden, ve sana olan sevgimden; korkuyorum. Beni öldürmene izin vermekten korkuyorum, sevgilim. Ben ilk kez tüm duvarlarımı birbir ellerimle yumruklayarak senin için yıkıyor, kanayan parmaklarımla yüzünü avuçluyorum. Deliydim, seninle inan, delilik kavramımı yitiriyorum. Kendimi kaybediyorum seni bulurken. Göz kapaklarım ağır geliyor, dedim ya, öldürüyorsun.
Sen,
Beni,
Öldürüyorsun.
-27 MAYIS 2016
ŞİMDİ OKUDUĞUN
Parmak Kız Duman
ChickLit'Parmak kız 'Duman'ım ben. Kaybolup duruyorum minnacık halimle ve o halime uyan karınca kadar kalbimle. O minnacık kalbime sığdırdığım kirlerim ve sevişlerimle, birde hiç sevilmeyişlerimle buradayım. Bir ileri bir geri, yuvarlanıp gidiyorum. Hikayel...
