8. Bölüm

30 5 0
                                    

**Bu sefer değişiklik oldu. Başkalarının ağzından yazıcağım artık :) :)
İyi Okumlar :) ;)

Poyraz'ın Ağzından:


Öykü ' ye geçmiş olsun dedik ve hep beraber Deniz ' in peşinden gitti. Hastaneden çıkınca etrafa bakarken karşıda bankta tek başına oturan Deniz ' i fark ettik. Bu grupta her ne olursa bana daha iyi anlatırdı benim gitmem bence şimdilik daha iyi bizimkilere döndüm.

''Ben konuşayım siz bekleyin '' dedim. Bizimkiler beni kafası ile onayladı. Arkalarını dönüp hastanenin oradaki araçlarımızın yanına gittiler. Ben de arkamı döndüm ve Deniz ' in oturduğu bankın yanına gelip oturdum.

''Neyin var kardeşim '' diye sordum. Bana döndü ve sarıldı.
''Abi bilmiyorum o kızı görünce tuhaf hissediyorum. Ona bir şey olacak diye korkuyorum. O hep yanımda olsun istiyorum. Bilmiyorum be abi ne oluyor bana böyle abi'' dedi. Deniz ' e baktığımda ilk defa böyle görüyordum. Gözlerine baktığımda dolmuştu ah en son ailesinin ölümünde böyle olmuştu. Kardeşim acaba aşık mı oldu. Elimle omzunu sıvazlayarak

''Kardeşim aşık olmuşsun sen''dedim .

''Korkuyorum abi '' diyen Deniz ' e baktım.
''Korkma kardeşim hem neyden korkuyorsun '' dedim.
''Onu mutlu edememekten ''dedi.
''Mutlu edersin git konuş '' dedim. O yeniden bana baktı ve gülümseyip sarıldı. Ayağa kalktı bana gülümseyerek gitti. Ben biraz daha oturdum ve etrafı izlemeye başladı. Etrafı izlerken telefonumun mesaj sesini duydum. Telefonu çıkarınca ekranda 'Bilinmeyen Numara ' yazıyordu.

''Bilinmeyen Numara''
1 saat sonra şehir çıkışında olan ormanın oradaki depoya gel !! diye mesaj yazıyordu. Kimdi lan bu telefonumdan direk rehbere girdim. Korumalardan birini aradım.
''Adamları topla ekipmanları alın ve 1 saat sonra ormanın çıkışındaki depoya gelin sakın ben gelmeden gitmeyin girişte beni bekleyin ben ne yapacağımızı size mesaj atacağım ''dedim ve cevap beklemeden telefonu kapattım. Oturduğum banktan kalktım ve hastanenin önüne geldim. Geldiğimde sadece kızların araçları buradaydı. Bizimkiler gitmiş gitmeleri bence iyi olmuş onlara bir şey olmasından korkuyordum. Arabaya binmeden önce kızların araçlarına baktım. Ve arabaya atladığımla gaza kökleyerek hastaneden uzaklaştım. Direk eve geçtim. Eve baktığımda ışıklar yanmıyordu demek çocuklar yoktu kesin gene bardalar , evin içine girdim. Üst katta çıkarak kendimi odama girdim.
Dolabımın karşısına geçtim. Altıma siyah kot, üstüme siyah tişört, siyah deri ceketimi ve siyah botlarımı giydim. Çekmeceyi açıp silahımı da belime taktım. Aşağı indim evin kapısını açarak evden çıktım. Arabamın yanına gelince kızların evine baktım. Araçları buradaydı ama eksik vardı. Neyse deyip arabama atlayıp ormana doğru gittim. Geldiğimde korumalar buradaydı .

''Herkes ne yapacağını biliyor dikkatli olun kim olduklarını bilmiyoruz'' dedim. Korumalar kafalarını sallayıp araçlara bindiler. Ben de arabama bindim arkamda 3 araba vardı. Diğer korumalar etraftakileri temizleyecekti. Deponun önüne gelince durdum. Arabadan inmeden önce oradaki araba dikkatimi çekti kimin arabasıydı. Fazla zaman kaybettiğimi düşündü araçtan indim. Korumalar silahları ile adamları indirdiler. Etrafa bakınca kimse yok gibiydi. Ben böyle etrafa bakarken içeriden 2 el silah sesi duyuldu. Kapıya vardığımda kapıyı direk kırdım. Kapının önünde bizim korumalar harici ceset vardı. Oradaki cesetleri es geçip ileride birinin peşinden koşan kişinin peşinden gittim. Bir odaya girdiler odaya gireceğimde silah sesi yükseldi. Kapıyı ayağımla ittirdim. Karşımdaki kar maskeli adam indirdim. Önümdeki kişi yani kız yere düşmeden onu yakaladım. Yüzünü bana çevirdiğimde Güneş ' di .Onun ne işi vardı burada sonra beni gördü .

''Poy-raz''dedi ve gözlerini yavaşça kapatmak üzereyken
''Dayan Güneş çıkacağız şimdi '' dedim.
Bana baktı gülümsedi ve gözleri tekrardan kapanmaya başladı. Adını seslendim, sarstım ama gözlerini açmıyordu. Güneş ' i kucağıma aldım ve deponun çıkışında götürdüm. Arabamın yanına gelip Güneş ' i yavaşça arka tarafa yatırdım. Son kez Güneş ' e baktım ve arabanın kapısını kapattım. Arabanın ön tarafından dolanıp sürücü koltuğuna geçtim. Arabayı son hız sürmeye başladım. Arada arkaya bakıyordum ama kıpırdamıyordu. Bizim hastane yani 'Atahan Hastanesi' ne geldim. Arabayı rast gele park ettim. Arka kapıya koştum. Güneş 'i yavaşça kucağıma aldım. İçeri koşmaya başladım.

''Sedye getirin acil '' diye bağırdım. Hastane görevlileri sedyeyi getirdiler. Güneş ' i yavaşça sedyeye koydum. Görevliler sedyedeki Güneş 'i ameliyathaneye götürdüler. Bende peşlerinden gittim. Ameliyathanenin önündeki oturaklara oturdum.Telefonumu elime alıp kimi arasam diye düşündüm. En iyisi Savaş, Savaş ' ın numarasını çevirdim. 3. çalışta telefonu açtı.

''Savaş bizim hastaneye gel kızları da getir çabuk'' dedim.
''Ne oluyor Poyraz '' dedi
''Soru sorma çabuk gelin lan '' diye bağırdım. Benim bağırmam ile bütün kolidorun yüzü bana döndü.
''Tamam geliyoruz'' dedi Savaş ve telefonu kapattı.
Ben telefonu kapattıktan aradan geçen 15- 20 dk sonra kolidorun başında bizimkileri ve yanlarında kızları gördüm.

''Ne oldu ona nasıl durumu '' dedi Açelya.
''Bilmiyorum biri beni depoya çağırdı. Gittim ama Güneş vurulmuştu. Aldığım ile buraya getirdim. dedim.

Ben bunu dedikten sonra herkes bir yere oturdu. 5 dk sonra içeriden hemşire çıktı. Ben ayağa kalkarak
''Durumu nasıl'' dedim.
''Durumu iyi değil acil 0 rh- kan lazım'' dedi hemşire
''Benim kanım uyuyor ''dedi Masal

''Benim kanımda uyuyor '' dedim.
''Siz benimle gelin'' dedi. Masal ' dan önce davranıp hızlıca hemşirenin peşinden gittim .
Odaya geldiğimizde Masal ve beni kan almak için koltuğa yatırdılar ve kanlarımızı almak için hemşire geldi. Kollarımıza bir şeyler taktılar.
10 dk sonra kan alma işlemlerimiz bitti. Masal ' ın bünyesi zayıf geldiğinden bayılmıştı. Onu odaya aldılar, benim bizimkilerin yanına gittim. Kızlar Masal ' ın kaldığı odaya gittiler.
Allah'ım ne olur iyi olsun diye dua ediyordum içimden bn böyle içimden konuşurken ameliyathanenin kapısı açıldı. İçeriden doktor çıktı...
''Güneş Şimşek yakınları '' dedi.
''Biziz nasıl durumu '' dedim.
''Güneş hanımın durumu .......


Bu sefer en heyecanlı yerde bitsin bir sonraki bölümde öğreneceğiz :)
Oylarınızı ve yorumlarınızı bekliyorum..
Seviliyorsunuz :) :)

Hedef : CehennemHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin