7.Bölüm

41 6 2
                                    

Öykü'nün Ağzından:

Uyandığımda burnumu hastane kokusu doldurmuştu. Gözlerimi yavaşça açmaya başladı. Gözlerimi sonuna kadar açtığımda yan tarafımda bir adet masumca uyuyan Deniz vardı. Nee Deniz mi onun ne işi var hatta ben neredeydim. Ani refleks olarak çığlık atıp Deniz'i yanımdan ittirdim.

''Ne işim var benim burada sen niye yanımda yatıyorsun lan '' dedim.
Ben böyle bağırırken daha Deniz şoku atlatamadı. Odaya göz gezdirdiğimde bizimkiler ve erkekler buradaydı. Ben böyle onlara bakarken galiba Deniz şoku atlatmış bana bağırarak

''Ne ittiriyorsun be kızım sana iyilik yapanda kabahat '' dedi. Ve odayı terk etti.


''Geçmiş olsun biz de gidelim gene geliriz '' dedi. Diğer erkekler ve onlarda Deniz'in ardından odadan çıktılar.Onlar odadan çıkınca kızlara dönüp

''Kızlar bana ne oldu ? Ne işim var burada ? dedim kızlara dönüp
''Gene kriz geçirdin o yüzden hastaneye getirdik. Ama biz getirmedik Deniz getirdi ne diye bağırıyorsun kızım çocuğa''dedi Masal

Oha ben gene mi bayıldım. Sıkıldım artık şu sinir krizlerimden , ayy bide beni Deniz getirmiş ben ne yaptım. Ben şimdi ondan özür dilemeyi de beceremem ki ben kimseden daha özür dilemedim.


''Kızlar niye beni Deniz getirdi , bide şey...'' dedim kızlara dönüp
''Bilmiyoruz o alıp direk götürdü seni , ne Öykü söyle geveleme ağzında '' dedi Açelya.
''Ben nasıl özür dileyeceğim '' dedim. Kızlar 'bilmiyoruz' anlamında kafalarını salladılar. Off ne yapacağım ya puf ben böyle düşünürken odaya girdiğinden beri bir şey düşünen Güneş

''Siz Öykü ' yü hazırlayın ben çıkış işlemlerini yapacağımda hadi aşağıya gelin '' dedi ve odadan gitti.

''Kızlar Güneş'in neyi var biliyor musunuz? '' dedi Masal . Bizde kafamızı 'hayır' anlamında salladı. Kızlar benim kalkmama yardım ettiler. Masal'ın getirdiği kıyafetleri giydim . Kızlarla hep beraber odadan çıktık ve asansöre hep beraber bindik. Ve zemin katta bastı, asansör durduğunda hep beraber indik. Hastaneden çıkınca etrafa baktığımız da ne Güneş vardı ne Güneş'in arabası biz böyle etrafa bakarken Masal' a mesaj geldi. Mesajı okuduktan sonra bize döndü.

''Kızlar benim işim çıktı siz eve geçin beni beklemeyin geç gelirim'' diye mesaj attı dedi.
''Kızlar hadi bira, sigara, yiyecek ve çikolata alalım kafa dağıtalım'' dedim. Kızlar bana sinirli bakışlarını atmaya başladılar ne dedim ki şimdi yaw

''Sen daha yeni çıktın hastaneden be kızım az dur'' dedi Masal ben ise ona yavru kedi bakışlarımı attım. Biliyorum bu halime dayanamazdı o
''Tamam '' ya dedi ve güldü. Kızlarla hep beraber arabalara atlayıp evin yanındaki markete girik. Ne varsa aldık kasadan aldıklarımızı geçirdik. Poşetleri arabaya koyup eve vardık. Eve varında herkes odasına gitti, üstümüzü değiştirip indik. Bir güzel yiyecekleri açtık ve içmeye başladık...


Güneş'in Ağzından:


Kızlara çıkış işlemlerini halledeceğimi söyleyip aşağı indim. Danışmaya gelip
''Öykü Dinçer'in çıkış işlemlerini yapacaktım''dedim.
''Tabi efendim buyurun '' dedi. Kağıtları aldığım gibi dışarı çıktım. Arabama bindim ve kızların çıkmasını bekledim. Ben böyle beklerken telefonuma mesaj geldi.

'Bilinmeyen Numara'
-Sizin orman çıkışındaki deponun önüne gel yanında kimse olmasın yoksa sevdiklerine zarar gelir. ''

Kimdi bu bana böyle mesaj atıyor. Direk arabama gaza kökledim. Hastaneden uzaklaştım.
Telefonumu elime alıp Masal'a mesaj çektim. Gelemeyeceğime dair kızlar soracak ama şuan onları düşünemezdim.Rehberime girip telefondan evin önündeki korumayı aradım.

-Evet efendim
-Bizim evin etrafındaki korumaları çoğaltın. Zeynep gilin evine de koruma gönderin '' dedim
-Tamam efendim. Dedi ve telefonu yüzüme kapattı. Şuan o umrum da değildi. Gaza daha fazla yüklendim. Orman çıkışına gelince tüm aletlerimi aldım. Ne olacağı bellisizdi.

Arabayı deponun önüne park ettim. Depoya girmeden çaktırmadan etrafıma baktım. Hassiktir etrafta bir sürü adam vardı. Şimdi ne yapacaktım buradan kaçışım yoktu. Kapının yanına varınca düğme geldi aklıma Salih abi her depoya böyle düğmeler yaptırmıştı. Düğmeye 3 kez bastım ve kapıyı ittirip içeri girdim.
''Kimsin lan sen çık ortaya '' diye bağırdım. Bir süre sonra karşımda ailemin resmi olan bir maskeli biri çıktı. Tahminimce 19-20 yaşında biriydi.
''Ne istiyorsun bende ve sevdiklerimden şerefsiz''dedim. Bana gelmeye başladığında geri geri gitmeye başladım. Taki birileri kolumdan tutana kadar allah kahretsin

''Güzellik daha oyun yeni başlıyor. Sevdiklerine bir şey olmasını istemiyorsan uslu duracaksın bir süre misafirimiz olucaksın'' dedi. Sırıtıyordu piç kurusu direk şeyine tekme attım ve yüzüne tükürdüm.
''Bırakın lan beni piç kuruları ''dedim. Adam yerden kalkarak bana tam vuracağı sırada dışarıdan silah sesleri yükseldi.O sırada adamlar elimi bıraktı dışarı çıkmaya başladılar. Bende belimdeki silahı elime aldım ben tutan adamların ikisini de vurdum. Arkamı döndüğümde o adam yoktu. Ben etrafa bakarken kapı kırıldı. İleriye baktığımda oradaydı kaçıyordu. Kapıdakileri umursamadan o adamın peşinden bende koşmaya başladım. Arka taraftan bir odaya girdi. Bende peşinden odaya girdim. Odaya adımımı attığımda göğsüme kurşun yedim. Yediğim kurşun ile birlikte yere yığılırken arkamdan biri o adamı öldürdü. Ve yere yığıldım. Ama bu düştüğüm yer soğuk beton değil. Beni biri tutuyordu. Kafamı kaldırdığımda Poyraz ile karşılaştım. Onun burada ne işi vardı.


''Poy-raz'' dedim. Bana baktıı ve gülümsedi.
''Dayan Güneş çıkacağız şimdi ''dedi. O sırada ona gülümsedim ve gözlerim kapanmaya başladı. En son Poyraz ' ın adımı sayıklayıp beni uyandırmaya çalışıyordu. Gözlerimi açmaya çalışıyordum ama olmuyordu.Son gücümle gözlerimi açıp Poyraz'a baktım ve ona gülümsedim. Birinin beni kucağına alıp taşımasıyla tümden uykuya daldım....


Yorumlarını ve oylarınızı bekliyorum.

Umarım beğeniyorsunuzdur. Beğenmediğiniz yer veya bir şey olursa özelden mesaj atın. Sizin düşünceleriniz benim içi önemli..
Seviliyorsunuz.. :) :)

:):)İyi Okumalar :) :)

Hedef : CehennemHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin