The Snob Princess

Chapter 1: Snob Princess in the Campus

Cortney's Pov

Nagising ako dahil sa pagring ng cellphone ko so I immidiatley grabbed it and read the message.

From: Unregistered Number

Hi Cortney! See you at school :)

Tsk,as if I know who ever that person is -_-
Naligo nalang ako and did my morning routines.Pagbaba ko eh I saw my kuya Rylie eating alone kaya kahit hindi kami ganon ka close eh I still joined him ate.Kaming dalawa lang ni kuya ang nakatira dito sa bahay because our parents are at the Paris for some kind of bussines.
I'm not a showy person and I'm not good at words but I try my best para lang hindi ko maipakita ang ganung attitude ko sa family ko but I can't and I guess sanay nanaman sila na ganito ako.I mean cold and to tell you honestly,I don't have friends at school,oh scratch that,I don't want friends.I know it's weird but that's how I preferred it.That's why they call me,Cortney Smith,The Snob Princess.

I grabbed my cereal and put some milk on it and started eating.Napatingin naman sa akin si kuya like hell,anong problema niya?

"What?" medyo inis kong tanong.He just shrugged and continued eating.

"You'll just have cereal for breakfast?" tanong niya.

"Obviously" I muttered.I heared him sigh pero hindi ko nalang pinansin.When I finished my meal,I immidiatley grabbed my bag and bid him goodbye.

"Okay,take care!" he shouted.Tss, I'm not a kid anymore.

Pagdating namin sa school ay agad akong bumaba at sinuot ang earphone ko while walking in the hallway.Ayaw ko kasi marinig yung mga pinag-uusapan ng mga students dito sa hallway coz I find it annoying.They always talk about there crushes,love ones and the stuffs.I'm not a bitter person,I just find it very annoying maybe because I still don't have any experience about those stuffs but the hell I care.

Pagpasok ko sa room ay agad akong umupo sa last row,the chair beside the window.Nakaramdam ako ng antok kaya pumikit muna ako habang nakasandal sa bintana pero hindi nagtagal may isang baliw na yumuyogyog sa braso ko kaya tiningnan ko kung sino yun and it was Sophie.Siya ang pinakajolly dito sa room at siya lang din ang pilit na nangungulit sa akin to be her friend,even though I kept on shutting her out.

Sinamaan ko siya ng tingin kasi hindi parin siya tumitigil sa kakayugyog sa akin and it's making me dizzy.

"Oops sorry Cortney ^^V" she said habang naka peace sign.

"Tss" hindi ko nalang siya pinansin at pumikit nalang ulit pero hell,ang kulit niya.

"Cortney,paki-save ng number ko ah?" I gave her my confused look.Anong number pinagsasasabi nito?

"Uh,the number that I texted to you this morning?" sabi niya pero hindi ko nalang siya pinansin,ulit -_-

"Pretty pleaseeeee Cortney" pilit niya sabay puppy eyes.I heaved a deep a sigh and get my phone ang like what she said,sinave ko ang number niya.

"Yay! Thank you Cortney!" she said sabay yakap sa akin.Nakapoker face lang ako ,as usual pero deep inside,masaya ako kasi kahit ganito ako,she still doesn't give up on me.She and Jared,the student council president lang ang pilit na kumakausap sa akin at pilit na kinakaibigan ako but like I said earlier,I always shut them out kasi ayokong maging close sa kanila dahil the day will come na masasaktan ko sila.

Pagdating ng teacher namin ay agad siyang nagdiscuss.

We're in the middle of the class ng biglang may dalawang lalaki ang pumasok.Tss,late comers.

"You two are early for the next subject" mariing pahayag ni mam pero hindi lang siya pinansin nung dalawa.

"Mind explaining why Mr.?" tanong ulit ni mam pero Zarex just smirked at her.

"None of your bussines Miss" cold na sagot niya.Napabuntong hininga nalang si mam at pinaupo na ang dalawa.Agad namang umupo si Zarex sa kabilang dulo kasama ang kaibigan niyang si Luke.Unlike Zarex,Luke is a nice guy at madali mo siyang pakisamahan pero he's like a monster pag nagalit pero syempre,MAS parin si Zarex.Others even call him The Snob Prince kasi parehas daw kami ng ugali like hell,ibang-iba ako sa kanya noh!

Nakinig nalang ulit ako sa lesson pero nung napalingon ako ay nakita kong nakatingin sa akin si Zarex,more like titig.At first I was shocked pero agad din akong nag iwas ng tingin.

One word to describe that?

WEIRD

~~~~~~~~~~~~~~
Lunch Break

Nandito ako ngayon sa cafeteria,eating my lunch alone not until Sophie appeared.

"Cortney,can I join you?"tanong niya dala ang food tray niya.Tumango nalang ako as an answer.
Hindi ko na siya pinansin at nagpatuloy na sa pagkain pero feeling ko ay may nakatingin sa akin kaya naman huminto ako sa pagkain at pinakiramdaman ang paligid.Napansin naman siguro yun ni Sophie kaya tumigil din siya sa pagkain at tumingin sa akin.

"Something wrong?" tanong niya.Umiling nalang ako at kumain na ulit.Pero there's something in me na parang nagtutulak sa akin na lumingon sa likod,so I did and I was surprised,for the second time ng makita ko nanaman siyang nakatingin sa akin.I was still in the state of shock but I manage to avoid his gaze.I just shook my head,pilit inaalis sa isip ko ang nangyari kanina not until Madison came.Shes the Campus' Bully Queen.

"My,my.Sophie aren't you getting tired on following Cortney around and waiting to be your friend?" maarteng tanong niya kay Sophie.Here she goes again,bullying.Kung ipakick out ko kaya to ng tumigil tutal kami naman ang may ari ng school na ito.You read it right,I'm the daughter of the owner of this school pero walang masyadong nakakaalam except the teachers and principal.Ako ang nakiusap sa parents ko na huwag ipaalam na anak ako ng may ari kasi ayokong matakot sila at galangin ako na parang santo because I want them to treat me as me not because I'm the daughter of the owner of this school.

"Well she's worth the wait naman unlike you" sagot naman ni Sophie.

"Tsk,your unbelievable!" sigaw.niya kaya napatingin sa amin lahat ng students na nasa cafeteria including him.

"Hey there b*tch!" sabi niya sa akin.Tinaasan ko lang siya ng kilay at hindi pinansin pero gusto niya talaga ng away.

"Oh come on Cortney,stop pretending!" ako? pretending? Huh! in her face.Napahawak ako ng mahigpit sa plastic spoon ko kaya nabali yun.

"Stop it Madison will you?!" inis na sabi naman ni Sophie sabay tingin sa akin with her worried expression.I heaved a deep sigh at tumayo,still controling myself.

"Cortney....." nag aalalang tanong ni Sophie.Hindi ko nalang sila pinansin at tumalikod na pero hinawakan ni Madison ang braso ko kaya napaharap ako sa kanya.

"Huwag mo akong tatalikuran" mariing sabi niya.
Inalis ko ang kamay niya sa braso ko.

"You better shut up" cold na sabi ko.Natawa naman siya ng mahina.

"Huwag mo akong idadaan sa pagiging cold mo Cortney" inis na sabi niya.Damn this girl,she's getting into my nerve.I smiled at her sweetly.Nagulat naman ang iba dahil ngumiti ako.A fake one.

"Alam mo,kung wala kang matinong sasabihin,better keep your mouth shut." mas lumapit pa ako sa kanya at tiningnan siya.
"Careful with your words kasi baka someday magulat ka nalang na hindi ka na makakaapak sa school na'to kaya huwag mo akong subukan" I said saka tumalikod pero hinawakan niya ulit ang braso ko sabay sampal sa akin. Sh*t! That hurts

"Serves you right" bago pa siya makatalikod ay kinuha ko ang tubig ni Sophie at ibinuhos yun sa mukha niya.Huh,lintik lang ang walang ganti.
Marami ang nagulat sa ginawa ko pero hindi ko yun pinasin.

"Huwag mo akong subukan Madison Korin" sabi ko at tumalikod and again I saw him looking at me shocked.

Sorry girl,you pissed me off and made me a real bitch that time.