BÖLÜM 8

55 17 2
                                    


Şükürler olsun zil çaldı ve içeri girdik. Öğle arasına çok vardı ve ben çok açtım. Sabahları kahvaltı yapmayınca hemencecik acıkıyordum ama napim sabah sabah canım istemiyor bişeyler yemek. İçeri girdiğimizde bizimkilere dönüp "bişey isteyen var mı kantine gidiyorum"dedim kimsede çıt yok. Kapıya yöneldiğimde Ali arkamdan seslendi "biraz beklesene bende seninle geleyim" dedi. Gerek yok desemde bir türlü ikna olmadı. Fena mı işte hem yalnız kalmamış olursun bende okulu biraz gezerim dedi ve kapıya yöneldik.Merdivenlerden aşağı inerken bak şurası öğretmenler odası, burası kapalı spor salonu...derken  kantine geldik. Kapıdan içeri adımımı bir attım keşke atmasaydım. Neden mi?  çünkü Burak arkadaşlarıyla beraber masanın birinde oturuyor. Ben "ne yapsam ne yapsam" diye düşünürken Ali davetiye mi bekliyorsun gelsene dedi tabi bende herhangi bir kıpırdama olmayınca kolumdan tutup içeri çekti. Ben Burak görmesin diye dua ederken arkadaşlarından biri arkana bak bakalım ne göreceksin demez mi? ben şok. Ali hadi ne alıyorsan al da biran önce gidelim sıktı burası beni diyerek Burak'a baktı.Tabi Burak bunun altında kalır mı? ne diyon lan sen... derken Ali sözünü kesti ve" aaa bunun kulağıda sağırmış" demez mi orada bir kahkaha atasım geldi ama tabiki de böyle bişey yapmadım. Burak masadan kalkınca kavga çıkmasın diye yanlarına geldim. Ali'ye "işim bitti hadi sınıfa gidelim" dedim. Karşı çıkmayarak yürümeye başladık. Kapıdan çıkarken biri kolumdan tutup kendine doğru çekince ister istemez küçük bir çığlık attım. Ali arkasını dönüp Burak Yağmur'u bırak yoksa ne yapacağımı biliyorsun deyince kolumun serbest kaldığını hissettim. Burakla Ali arasïnda benim bilmediğim bişeyler vardı ve ben bunu kesinlikle öğrenmeliydim.Burak"seninle sonra hesaplaşıcaz haberin olsun"diyerek  yanımızdan ayrıldı. Ali" hadi sınıfa" diyerek bana baktı. Kapıya doğru yöneldiğimde başımın dönmesinden başka bişey hatırlamıyordum. Gözümü açtığımda okulun revirindeydim. Büyük ihtimalle beni buraya Ali getirmişti. Bana ne oldu diye sordum Ali"ne olacak açlıktan bayılmışsın,bundan sonra kahvaltı yapmadan okula gelmeyeceksin"anlaşıldı mı? dedi.Bende "emredersiniz komutanım" diyerek Ali'ye baktım ve bir anda gülmeye başladık. "Kendini iyi hissetmiyorsan müdürden izin alıp seni evine bırakabilirim ha ne dersin" diye bir teklif sundu Aliş.

Aliş ne ya sanki uzun zamandır tanıyormuş gibi ama hoşumada gitmedi değil neyse asıl konuya giriş yaptım. Hayır teşekkür ederim gayet iyiyim dedim ve ardından sana bişey sorabilir miyim? diye en sevimli halimle ona baktım. Tabiki dedi. "Burak'ı nerden tanıyorsun" dedim ."Bu konuyu kapatsak olur mu derken lafının bitmesini bile beklemeden olmaz dedim. Ali"tamam baş belası anlatıyorum" deyince kendimle gurur duydum. Dinliyorum... Burakla ben önceden aynı okuldaydık hatta sınıf arkadasıydık. O benim en yakın arkadaşımdı bende onun dedi ve ortalığa bir sessizlik hakim oldu. Eee diyerek konuya tekrardan bir giriş yapmasını bekledim. Sonra o başka kişilerle takılmaya başladı davranısları, hareketleri bir anda değişti. Sonra okula istediği gibi gelip istediği gibi gitmeye başladı. Bir gün arkadaşlarıyla otururken bir iddiaya girdi. Gözüne kestirdiği bir kıza çıkma teklifi etti ve  kız teklifini kabul edince okulun ortasında onu rezil etti. Gelen geçen bununla dalga geçince haklı olarak kız dayanamayarak intihar etti...Evet işte bu kadar artık herşeyi biliyorsun ve senden sadece kendine dikkat etmeni istiyorum. Belki o günden sonra akıllanmıştır diyeceğim ama Burak bu sen yinede önlemini al bunuda kimseye anlatma diyerek kapıya yöneldi. Ben"nereye gidiyorsun" dedim kapının önünde seni bekliyorum dedi ve içeriden çıktı. O kocaman odada iki dakikalığına da olsa yalnız kalmıştım. Bunu umursamayarak eşyalarımı aldım ve Ali'nin ardından dışarı çıktım.


Rüyamda SakladımHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin