Rüyamda Sakladım

BÖLÜM 18

YAĞMUR

Burası neresiydi ve ben neden burdaydım bilmiyorum ama tek bildiğim şey kolumun kopmuş gibi acımasıydı. Vurulmuştum ve ben bunun farkına yeni yeni varıyorum. Uzandığım yataktan kalkıp odanın içinde gezmeye başladım. Oda çok sadeydi. İki kişilik bir yatak küçük bir dolap ve masadan oluşuyordu. Kapıya doğru yönelip kapının kilitli olup olmadığına baktım ve sonuç: kilitli. Kapının önüne çöküp ağlamaya başladım. Neden mi? çünkü çok korkuyorum ve  korkumun sebebi Burak'tı. Dün onun ne kadar acımasız olduğunu kendi gözümle görmüştüm. Bir insan nasıl bu kadar acımasız olabilirdi ki? Neyse bunları sonra düşünecektim asıl sorun ben burdan nasıl kurtulacaktım. Kapının önünden kalkıp düşünmeye başladım. Eminim ki bir yolu vardı ve ben bunu bulacaktım. Odanın küçük bir balkonu vardı. Sessizce oraya yaklaşıp aşagı baktım.Aman Allah'ım bu ne yükseklik sanki kız kulesi. Ben böylesi salak salak konuşurken aşağıda birinin sesini duymuştum. Bu ses çok tanıdıktı yani eminim biyerlerde konuşmuştuk.Tabi yaa bu Burak'ın annesi Pınar teyzeydi. Ben duyduklarımı hazmedemezken diğer bi şokla karşılaşmıştım. Pınar teyze yürüyordu. Evet yanlış görmüyorum. Bahçede yürüyordu.Allah'ım ben nasıl bir oyunun içindeydim.Balkondan çıkıp kapının önüne tekrardan geldim. Saçımdaki tel tokalardan birini çıkarıp anahtar deliğine geçirdim. Evde birkaç kez denemiştim bunu. Annemde kilitlerdi beni ve ben her defasında kurtulurdum o kilitlerden. Gerçi o zaman şansım hep yaver giderdi şimdi de olur muydu acaba denemekten zarar gelmezdi. Tokayı kilit deliğinde oynatıyordum ama olmuyordu daha kalın bişeylere ihtiyacım vardı. Hemen banyoya koşup bişeyler aradım. Elime tırnak makası gelmişti. Umarım işime yarar diyerek kapıya tekrardan yaklaştım. Biraz uğraştırmıştı ama kapı da açılmıştı. Kapıdan çıkıp uzun koridorda yürümeye başladım. Aşağıdan sesler geliyordu ve ben bu sesleri duyunca dahada tedirgin oluyordum. Bu yüzden daha hızlı hareket ederek  merdivenlerden aşağı indim. Birisi yukarı çıkıyordu. Allah'tan kapıyı kapatıp tekrardan kilitlemiştim. Ev üç katlıydı yani balkondan öyle görünüyordu. İkinci katta bir odaya girerek balkona çıktım. Eğer bir kat daha aşağı insem yakalanacağımı biliyordum. Balkondan aşagı baktığımda hâlâ yüksekti ama burdan çıkmak için zorunluydum atlamaya. Ayaklarımı aşağı sarkıtacağım sırada aklıma klasik türk filmleri gelmişti. Orada perdeleri birbirine bağlıyorlardı sonrada tutuna tutuna aşağı iniyorlardı. Atlamaktansa tutunarak inmek daha iyiydi. Odaya tekrar girdiğimde perdelere baktım çok şıktı ama napim yenisini alsınlar paraları mı yok sanki. 

******

Perdeleri aşagı sarkıtarak inmeye başladım. Şu ana kadar ters giden bişey yoktu  taki birinin kucağına düşene kadar. Bu Burak'tı çünkü kokusunu biliyordum. Kolumun vücuduna çarpmasıyla ağrılarım ikiye katlanmıştı bunu umursamayıp kucağından inmeye çalıştım ama beni yere indirmiyordu. Yüzüne bakmamaya çalışarak sesimi yükselttim

- bırak beni

-bırakmam zorlama

- neden benide mi öldürürsün yoksa

-bunu da nerden çıkardın

-bana yalan söyleme dün herşeyi gördüm ben. 

-neyi gördün

- beni yere bırak

-sana neyi gördün dedim

-beni yere bırak. Bu sefer sesim herzamankinden daha çok çıkmıştı. Sinirleniyordu bunun farkındaydım ama o bir katildi ve cezasını çekmeliydi.

-sana ne gördün dedim

-sen

-evet ben ne

-sen bir katilsin dün gördüm. O adamı acı çektire çektire nasıl öldürdüğünü gördüm. Senden nefret ediyorum anladın mı senden nefret ediyorum