PEŞİMDEKİ SAPIK

4.BÖLÜM

İYİ OKUMALAR.:)))

Medya; oğuzcan

"A-abi"

" miray senin ne işin var burda."

"Ş-şey abi ben sıkıldımda okulu keşfe çıkmıştım."

"Bana yalan söyleme miray"

"Ya abi sana ne zaman yalan söyledim ben alla alla hadi gel kantine gidelim."

"Öyle olsun bakalım."

Abimin koluna girdiğim gibi hemen kantine doğru sürükledim onu. arkama bile bakamamıştım.

Ayy inanmıyorum ya ben onu öptüm. Napıcam ben şimdi nasıl onun yüzüne bakıcam.

Abimin bana baktığını fark edince hemen eski halime döndüm. iki tost ve iki kola alıp hemen masaya oturduk..

Tostlarımızı bitirdikten sonra kalktık. Koridorda sessizce yürümeye başladık abimle

Ya şimdi olmaz ama ya 'o geliyordu. karşıdan yaklaştıkça yüzünde bir şeyler olduğunu farkına vardım.

Aa bunun yüzüne nolmuş ya bize doğru yaklaştıkça suratındaki yaralar belirginleşti. Kaşı ve dudağı patlamış. Gözündede morluk vardı. Kim yaptı ki . Buna o na..

Yanımızdan geçerken bana kısa süreli bir bakış attı ve çekti gitti. Hemen bununla konuşmam lazımdı.

》》》》》》》》》

Evet bu son dersti kuzey derse girmemişti. Kantinde olduğunu düşünüyordum. O yüzden çıķışta abim gelmeden onunla konuşmam lazımdı.bu yüzden zamanın hemen geçmesi için kafamı sıraya koyarak uyuklamaya başladım.

Birinin beni dürtmesiyle uyandım. Bizim sınıftan arkadaşlardı. Zil çalmıştı demekki çantamı aldığım gibi kantine doğru koştum.
Evet tahmin ettiğim gibi kantinde oturmuş arkadaşıyla konuşuyordu.

Beni görünce yanındaki çocuğu kaş göz işareti yaparak gönderdi.
Yanındaki sandalyelerden birini çekerek oturdum. Ve bana meraklı bir sekilde bakmaya başladı.

" kuzey noldu sana böyle ? Kim yaptı?"

"Ne o çokmu üzüldün benim için "

" e-evet yani üzülmemem mi gerek "

"Önemli bir şey değil kavga ettim."

Birşeyler vardı ve bana söylemiyordu. Ama ben bunu çözecektim. Osırada telefonun titremeye başladı. Abim arıyordu..

" alo abi"
"Nerdesin miray herkez çıktı sen yoksun"

"Şey abi hocayla konuşuyordum hemen geliyorum."

Kuzeye kendisini bakmasını söyleyerek ve bişey olursa beni aramasını tembihleyerek çıktım okuldan.

》》》KUZEYİN AĞZINDAN《《《

Mirayı öptükten sonra içimde bir kıvılcım oluşmuştu onu ilk gördüğüm günden beri kendimi bir garip hissediyordum.

O nu öptükten sonra sınıfa gitmek için yönelmiştim ki telefonuma bir mesaj geldi

' arka bahçeye gel' yazıyordu.
Hemen arka bahçeye gittim. Kimse yoktu.biraz daha ilerledikten sonra bir kaç siyah takımlı adamlar vardı. Görünüşe bakılırsa iyi bir şeyler olcağını sanmıyordum.hepsi üstüme gelmeye başladı. Aslında tek tek gelseler hepsini halt ederdim ama beş kişi birden olunca zor oluyor haliyle hemsi karnıma tekmeler atmaya başladı. Bir kaçını yumruklarimla devirmeyi başarmıştım ama olmadı. Sonra siyah takımlı adamların arkasından bir adam daha çıktı ama bu farklıydı hepsi buna itaat ediyordu. Aşağı eğildi ve yüzüme vurmaya başladı. Onu tekmemle ittim ama diğerleri bana tam yeniden saldıracakken eliyle onlara dur işareti verdi. Ve kulağıma eğilerek konuşmaya başladı.

" ondan uzak durucaksın."

" nedenmiş sen kimsin nesi oluyorsun "

" bu seni ilgilendirmez ahbap uzak durucaksın o kadar "
' yoksa olacaklardan ben sorumlu olmam'

" sen kimsin lan it sen benim kim olduğumu biliyormusun "

" senin herşeyini biliyorum ve ona yaklaşmaya devam edersen seninde beni tanımana az kaldı demek "
Diyip beni ittirdi ve adamlarını toplayıp arabaya bindi gitti.

Bir süre sonra kendimi toplayıp okula girdim ve karşıma miray ve abisi çıktı. Ona bişey demeden yanından geçip gittim. O it herifeten korktuğumdan değil tabikide sadece o adamın iyi pabuç olmadığını ve onada zarar verebileceğinden korktuğum için. Ve bu uzaklık sadece o adamın kim olduğunu çözene kadar sürecekti zaten.

Son dersti derse girmiycektim. Kantine geçtum oturmaya başladım bir arakadaşı aradım. Ve o adi herif hakkında arama başlatmasını söyledim. Onun kim olduğunu öğrenmem lazımdı. Bu sırada mirayın bana doğru yaklaştığını gördüm yanımdaki arkadaşıda kaş yaparak gönderdim.

" kuzey noldu sana böyle " dediğinde yanağından öpüp bişeyim yok güzelim demek istedim ama olmaz şuan yapamam.
Soģuk davranmaya çalışarak.

" ne o çokmu üzüldün benim için" dedim.

e-evet yani üzülmememmi gerek " dediğinde kırıldığını hissedebiliyordum ama yapamıyordum işte bende daha fazla üzülmesine dayanamayarak geçiştirmeye çalıştım.

" önemli bir şey yok kavga ettim sadece " diyerek geçiştirdim. Ama pek inandığı söylenemez çünkü meraklı endişeli bakışlarını fark edebiliyordum.

O sırada telefonu çaldı ve konuşmaya başladı. Merak etmiştim kim aradı diye ama abi kelimesini kullandıktan sonra rahatladım. Ve bana bir şey olursa aramasını söyleyerek gitti. Ve bende oturduğum yerden kalkıp arabama binip eve doğru sürmeye başladım. Onun kim olduğunu öğrenmeliydim. Mirayla ne işi olduğunu öğrenmeliydim. Ondan ne istiyordu.? Onu ne yapacaktı ?

Aklımda bu deli sorularla kalakaldım sadece düşünememeye karar verdim. Çünkü düşündükçe sinirlerimi yerinden zıplatıyordu. Ve bu düşüncelerle eve geldim kendimi duşa attıktan sonra pijamalarımı giyip ağrıyan başımla uyuya kaldım..

EVET ARKADAŞLAR BİR BÖLÜM DAHA SONU. UMARIM BEĞENMİŞSİNİZDİR . VOTE VE YORUM YAPMAYI UNUTMAYIN LÜTFEN.💚 SİZLERİ SEVIYORUM.;))