TESADÜF

86 21 5
                                    

Gönül yorulunca ter gözden akar. Belki de benimde gönlüm yorulmuştur, o yüzdendir belki ağlamam. Mutluluk kuş misalidir. Ansızın gelir ve ansızın uçup gider. Bize uçmayan mutluluk lazım.

Sabah başıma giren ağrıyla birlikte uyandım. Ne zaman ağlasam sabahında başım ağrıyordu. Ve ben bu ağrıdan nefret ederdim. Yataktan yorganıma tekmeler atarak çıktım. Yalpalayarak banyoya doğru giderken ayak serçe parmağımı çalışma masama çarptım ve bu canımı oldukça acıttı. Homurdanarak banyoya girrim. Aynadan kendime baktığımda çığlığımı tutamayıp bağırdım. Ben daha şaşkın şaşkın aynaya bakarkan odamın kapısı sert bir şekilde açıldı. İçeriye ne olduğunu anlamayan bir adet Emre gördüm. " nerdesin lan çık ortaya " diyerek odaya bakınmaya başladı. Şapşik ya " abi napıyorsun " diyerek güldüm. " Zerya iyi misin nereye saklandı o piç " diyerek ellerini saçlarına daldırdı. " ne diyorsun abi, kimden bahsediyorsun ? " dedim şaşkınlığımı gizleme gereği duymadan. " ne yani hırsız girmedi mi eve ? " dedi ve yatağıma oturdu sakince " hayır abi hırsız falan girmedi "dedim aynı zamanda dolaptan kıyafetlerimi çıkarırken. " ne bağırıyosun o zaman, kulak zarımı patlatacak şekilde manyak mısın kızım sen ? " fazla bağırmamıştım ki . vay be üstünde dakikalarca zıpladığım zaman uyanmaz küçük minnacık bir çığlık attığımda uyanır. " şu tipime bak abi uyanınca ilk gördüğüm şey oldu nasıl çığlık atmayayım ? " dediğimde kafasını yastığa gömen abim kafasını yavaş bir şekilde kaldırıp yüzüme baktı ve aynı hızda geri çevirdi " ya abii " dudağımı büzerek sitem ettim " tamam lan tamam çarpılmışa benziyosun zaten beni bu tipe maruz bırakma lütfen insanlık için " diyerek gülmeye başladı. Abimin kafasının altındaki yastığı alarak yüzüne fırlattim. Tabii mükemmel ! Abim hemen yakaladı. " çık artık odamdan hazırlanıcam " dedim tek ayağımı yere vurarak çıkmasını bekledim. " tamam çıkıyorum " diyerek yanıma geldi ve iki elini yanaklarıma koydu. Ben güzel bişeyler söylemesini beklerken " git makyaj yapta okuldakilere işkence yapma " dedi ve ışık hızıyla çıktı odadan. Ardından sinirli bir ben bırakarak. Aslında dediklerinde haklı zaten böyle okula gidemezdim. Elimi yüzümü yıkayıp okul formalarımı giydim. Ardından saçlarımı düzleştirdim. Vee gelelim şu makyaj işine. Moraran göz altlarım için kapatıcı , kuruyan dudaklarım için hafif bir ruj ve daha iyi görünmek için rimel. İşte bu kadar. Hazırım. Çantamı hazırladım ve odamdan çıktım. Mutfaktan gelen seslerle oraya doğru gittim. Aman Allah' ım bugün tarihe geçmeli. Abim altında eşofmanla üstünde ise sadece mutfak önlüğüyle kahvaltı hazırlıyordu. Abim diye demiyorum ama fena yakışıklıdır. Tabii bunu ona söylemem. Zaten kendisi söylemekten bana pek fırsak kalmıyor. " hayırdır ? " dedim işaret parmağımla masayı gösterirken. Abim yaptığı işi bırakıp yanıma geldi ve yanağımı öperek " prenseslerime kahvaltı hazırlayayım dedim " dedi. " o zaman bize de bu kahvaltıyı yemek düşüyor " dedim ve masaya geçerek tabağımı doldurmaya başladım. Sonra abimin hazır olmadığı aklıma gelince " sen niye hazırlanmadın çok marifetli abicim. " diyerek gülümsedim. " ben bugün işe gitmeyecem annemin yanında kalacam ve sende okula gideceksin " diyerek pis pis sırıtmaya başladı. " ama abi adalet mi bu, siz burda sevgi şöleni yapın ben okulda hocaların soğuk esprilerini çekeyim " dedim ve kollarımı önümde birleştirerek trip atmaya başladım. " çok konuşmada kahvaltını yap bende annemi uyandırayım " yanağımdan makas alarak annemin odasına gitti.

İnsanoğlu bir tuhaf. Her yağmurun yağışının bir vakti olduğu gibi bizim gözyaşlarımızın gözlerimizden akmasınında bir vakti vardır. Bu vakitler bazen mutlu geçirdiğimiz mutluluk gözyaşları, bazen mutsuz, pişmanlık gözyaşlarıdır.

Güzel bir kahvaltının ardından okula gitmek için ayakkabılarımı giyerken abim yanıma gelerek " okula tek gitmeyeceksin bir arkadaşım götürecek seni huysuzluk yapma ve biraz gülümse tipinden korkuluyor zaten. " Dedi. Yine bişeyler dönüyor ama anlamadım. " ne gerek var şimdi tek başıma gidebilirim " diyerek karşı çıkmaya çalıştım. " itiraz etme zerya daha önce olanları biliyorsun seni tek göndermek istemiyorum. Hem arkadaşım zaten o okula geliyor. " eski günleri hatırlatmasa olmazdı

Okyanus Misali Hikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin