Çene hatları çok belirgindi şahane duruyordu.Gözleri... bana Ayaz'ın gözlerini anımsatıyordu,şaçları uzundu ve ipeksi bir görünüşe sahipti.Napıyodum ben bildiğin yarım saattir çocuğu kesiyordum.Kendime gelip önüme döndüm.Ayaz burnundan soluyarak ban...
Ne kadar süredir burdayım bilmiyorum ama hala çıkamadım.Pencereye sıkışmıştım.Hayır hiç kimse de lavaboya gelmez mi ya.Düştüğüm hale bak.Lavabonun kapısının açıldığını duydum."Yağmur"dedi biri bu Emreydi."Efendim"dedim oflayarak."işin hala bitmedi mi?"dedi bıkkınca."Bitti ama ben..."bunu nasıl Emreye söylüyecektim.Ağzına dalga konusu olucaktım ya of."Evet sen"dedi konuşmamı beklerken.Utanana utanana konuşmaya başladım."ben buradan çıkamıyorum.""nasıl ya"dedi."kapıyı aç"dedi ardından."mal nasıl açayım kilitli kaldım"dedim bende sinirle.Emre kapıya bir iki kere omuz attı ve kapı arkaya yıkıldı içeri paldür küldür Emre girdi."Nerdesi..."sözünü bitiremeden pencereye sıkışmış beni gördü.Hayvan gibi gülmeye başladı."ya gülmesene oğlum"dedim bende sinirle ben buraya sıkışmışım kaç saattir burada acılar çekiyorum o gülüyor.Ama beni dinlemedi tabi kanını tuta tuta gülmeye devam etti.Çoh güzel gülüyordu zalımın oğlu.Ne diyom ben aq ya pencereye sıkışırsam böyle olur tabi."sen haha sen haha sen oraya nasıl girdin haha"diye gülerek konuşmaya çalıştı."Beni buradan çıkarırsan anlatıcam."dedi ama hala gülüyordu.sesli bir şekilde"sabır"dedim."hala gülüyor ya hala gülüyor deliricem şimdi"diye bağırdım sinirle.Of yeter be.Sonunda bağırmam karşısında kendin, topladı ve gülmesini kesti.Bana baktı ve gülmemek için dudağını sırmaya başladı.Dudaklarını ısırdığı için dikkatim gözlerim dudaklarına kaydı.Kafamı sağa sola salladım tövbe yarebbim sapık olup çıkıcam yaf.Belimden tutarak beni çekmeye çalıştı.Benim yarım saat uzanamadığım yere o hiç zorlamadan uzanmıştı.Lanet olası kısalık.Hala beni çekmeye çalışıyordu.Ama sadece çalışıyordu.fena halde sıkışmıştım buraya.Çıkamıyordum lanet olsun sinirden ağlıyacağım şimdi.Bir kere daha beni çekmeyi denedi ama yine olmadı.En sonunda beni bütün gücüyle çekti camın kenarındaki demira bacağım denk geldi ve çekmenin hızıyla bacağımı soymuştu.Şuan onu düşünecek değildim.Emre dengesini sağlayamadı ve yere kapaklandı tabi üstüne bende.Şuan vücumuz birleşik sadece birleşik olmayan yerimiz dudaklarımızdı.Dudaklarımızın arasında 2-3 cm anca vardı.Gözü dudaklarıma kaydı.Benim de malesef istemsizce onun dudak larına kaydı.Elini enseme getirdi ve dudaklarımızdaki arayı kapattı.Yavaşça dudaklarımı öpmeye başladı.Ellerimi göğüsüne vurmaya başladım ve kafamı geriye çekmeye çalıştım ama izin vermedi.Dayanamayıp bende ona beceriksizce karşılık vermeye başladım.Karşılık verdiğimi anlayınca dudaklarında bir gülümseme oluştu.Dudaklarını dudaklarımdan ayırıp sık nefesler vermeye başladı.Gözlerimi hala açmamıştım ama kirpiklerimden yaşın aktığına emindim.
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
Gözümü yavaşça açtım ve bana şaşkın bir şekilde bakan Emreyi gördüm.Yanağına sert bir tokadı geçiririp üstünden kalktım telefonum cebinden düşmüştü.Düşen telefonumu yerden alıp lavabodan koşarak çıktım.Üst kata çıkıp barın çıkışına geldim.Arkamı döndüm ve peşimden geldiğini gördüm.Önüme dönüp koşmaya başladım.Herkese çarpıyordum bana sövdüklerini duyuyordum ama umrumda mıydı?TABİKİ HAYIRR!!Hemen bardan çıkıp ara sokakların birine girdim.Arkamdan Emre"yağmur"diye kükrüyordu ama onu önemsemeyip koşmaya devam ettim.Arka sokağın karanlık yerine oturup sık sık nefes almaya başladım.Arkadan bir elin dudaklarıma geldiğini hissettim ve ben daha ne olduğunu anlamadan o el ağzımı kapattı.Debeleniyordum ama faydası yoktu.Emre hala"yağmur"diye bağırıyordu.Sesi yakından geliyordu emreye kendimi nasıl duyuracaktım.Adamın elini ısırdım adam elini refleks olarak çekine"Emre yardım et"diye bağırdım.Adam koşup karanlıkta kayboldu.Hıçkırarak ağlamaya başlamıştım bile."yağmur"diye bağırarak koştu emre.Duvarın kenarında oturmuş bir vaziyette beni görünce gözünden bir an endişe geçti.Önüme gelip dizleri üstüne çöktü ve bana sarıldı.Ben de ona sarılıp ağlamaya devam ettim.Yüzümü boynuna getirip kendimi gizlemeye çalıştım."şş tamam"dedi.Napıyordum ben ondan kaçıp ona sığınıyordum.ondan ayrılıp yerden kalktım.Üstümü düzeltip yürümeye başladım.Ellerimi yanaklarıma getirip gözyaşlarımı sildim.Kolumdan tutulup çevrildim bunu yapanı tahmin etmeniz zor değil tabiki o kişi Emreydi."ne var?"dedim."neden böyle yapıyorsun."dedi gözlerime hüzünle bakarak.Hayal kırıklığı vardı gözlerinde bir nebze."neden mi gerçekten bu soruyu soruyor musun?"dedim.Anlamaz gözlerle bana bakıyordu."geliyosun beni öpüyorsun çekilmeye çalışıyorum izin vermiyorsun,önemli olan da bana değer vermeyen birinin beni öpmesi ve bu benim ilk öpücüğümün olması işte bu çok canımı yakıyor."dedim ağlayarak."sana değer..."dedi sustu"sen...bu senin ilk öpücüğün mü?"dedi şaşırarak.Kafamı önüme eğdim."sana değer vermediğimi nereden biliyorsun"dedi konuşmasını devam ettirirken.Hala gözlerinde şaşkınlık vardı.Ve devam etti"bilip bilmeden bir daha konuşma.Şimdi yürü köle gidiyoruz"dedi ve ilerlemeye başladı.Ne yani bana değer mi veriyordu.Buna sevinecek miydim?üzülecek miydim? bilmiyordum.Arkasından bende yürümeye başladım.Arabaya gelince ön kapıyı açıp oturdum.Emre de oturunca ilerlemeye başladık.Saat baya geç olmuştu.Kafamı cama yaslayıp dışarıdaki ışıl ışıl ışıklara bakmaya başladım.Evimin önüne gelince kapının kolunu tutup açıcakken Emre'nin sesi durmamı sağladı."yağmur"ona dönüp diyeceği şeyi bekledim."gerçekten sana değer veriyorum sen benim çok iyi bir ARKADAŞımsın."dedi.Kafamı sallayıp arabadan indim.Kalbimi neden arkadaşım sözü acıtmıştı.Sonuçta çocuk doğru söylüyordu.İlginç olan ise beni öpmesi ve beni iyi hissettirmesi.Kafamı sağa sola salladım ve bütün düşüncelerimden kurtulmaya çalıştım.Ama olmuyordu hala aklımda beni öpüşü vardı.ellerim istemsizce dudaklarıma ilerledi ve dudaklarıma dokundum.Bu...bu harika birşeydi.Ama ilk öpücüğümü böyle hayal etmiyordum.Benim hayalim bana değer veren bana aşık olan ve en önemlisi beni öpen kişi sevgilim olucaktı arkadaşım olmayacaktı.Eve doğru ilerlemeye başladım ve kapıyı açıp eve girdim.Gözrdüğüm şeyle şok oldum.Her yer dağınıktı.Her yer birbirine girmişti bu evde ne olmuştu böyle.Merdivenlerden ses geldi.Merdivenlere doğru korkarak ilerledim.Kar maskeli bir adam elinde çuval ile merdivenlerden iniyordu.Beni görünce çuvalı yere atıp hemen koşarak evden çıktı.Ben olayın şokuyla hala merdivenlere bakıyordum.En sonunda telefonumu açıp son arananlara girdim ve en baştaki kişiye bastım kim olduğunu bilmiyordum tek istediğim bu evden hemen çıkmaktı.Aradığım kişinin telefonu açmasını bekledim."efendim"diye ses geldi karşıdan bu emreydi.Emreyi mi aramıştım ben."emre"dedim ve hışkırarak ağlamaya başladım."yağmur ne oldu?"dedi endişeli sesiyle."beni hemen bu evden çıkar Emre"dedim ve telefonu kapattım.Duvarın dibine gidip oturdum ve başımı dizimin arasına aldım. dakika sonra zil çaldı.Yerimden kalkıp kapıyı açtım Emreyi görünce hemen sarıldım ve göz yaşlarımla siyah tişörtünü ıslattım."iyi misin?"dedi olumsuz anlamda kafamı sağa sola salladım.Emre evin halini görünce"hırsız mı girmiş?"dedi bana bakarak"evet"dedim ellerimle yanağımdaki gözyaşları silerken."sana bişey yaptı mı?"ddi sinirli bir şekilde."hayır ama onu gördüm elinde çuval ile indi beni görünce kaçtı"dedim Emre derin bir nefes verdi."onun yüzünü gördün mü?"dedi."hayır maske vardı"dedim umursuz sesimle."tamam sen eşyaları elleme parmak izi alırlar."dedi ."tamam"diyip yere oturdum.Hala ağlıyordum ama elimde değildi.İlk defa böyle bir şey yaşıyordum.Korkmuştum.Emre telefonla birini aradı."abi hemen buraya gelmen lazım"dedi bana bakarak.Karşı tarafı dinlemeye başladı."eve hırsız girmiş"dedi.Gözlerini dikerek konuşuyordu."hayır eşyalar dokunmadık ben adresi sana mesaj atıcam sen hemen buraya gel"dedi telefonu kapattı.Telefonla konuştupu kişiye mesaj atıp yanıma geldi.Bana yaklaştı gözümden düşen damlayı baş parmağıyla sildi"iyisin dimi?"dedi.evet anlamında kafamı salladım.Korkudan hala dudaklarımı ısırıyordum.Gözleri dudaklarıma kaydı bana daha çok yaklaşmaya başladı.Gözlerini kapattı dudaklarımı dudağının arasına almadan onu ittim.bana şaşkın ve hayal kırıklığı ile bakıyordu.Kafamı başka bir yere çevirip"arkadaşlar öpüşmezler Emre"dedim ve yerimden kalktım.Kapı çalınca kapıyı açıp gelen polislere baktım.Kenara çekilip içeri girmelerini bekledim.Adamlar bana bakıp içeri girdiler. Kapıyı kapatıp yanlarına gittim.Emre ve adamlar birşeyler konuşuyorlardı.Adam bişey dedi ve Emre kafasıyla onu onaylayıp yanıma geldi."ne oldu?"dedim merakla."hadi gidiyoruz?"dedi ve kapıya ilerledi."nereye?"dedim bende."eşyaların üstündeki parmak izlerini incelemek gerekiyormuş bu da uzun sğrermiş o yüzden bugün burada kalmayacaksın.""o zaman ben yanıma kıyafet alıp geliyorum"dedim kafasıyla beni onayladı.Merdivenleri çıkıp odamın kapısını açtım.Odamda aynı şekilde dağınıktı.Gözümden istemsizce yaş aktı.Dolabımın üstündeki çantamı çıkarttım.Diş fırçası,tişört,şort,okul formalarım vb.gibi eşyaları çantama doldurdum.Kapının camında yapışkanlı not kağıtlarında vardı.Hemen kapıya ilerledim ve kağıdı elime aldım.Üstünde not yazıyordu.notu okumaya başladım."seni uyarmıştım küçük sürtük ama hala Emre'nin etrafındasın Emre'nin yakınlarında durmaya devam edersen bunlardan daha kötü şeyler yaşıyacaksın."Şaşkınlıkla kağıda bakıyordum.Kağıtla birlikte aşağı indim.Emreye kağıdı göstermeli miydim?Gösteremezdim benim yüzümden başını belaya sokmamalıydı.Kağıdı katlayıp telefon kılıfımın arkasına sıkıştırdım."tamam hazırım gidebiliriz"dedim kapıyı açıp çıktı.Bnede telefonumdan babamı arıyordum çalıyor,çalıyor,çalı...Babam telefonu açınca"alo baba"dedim keyifli sesiyle"efendim canım"dedi diyeceğim şeyden sonra bu kadar keyifli olabilecekmiydi.Keyfini kaçıracaktım."sana bişey dicem ama telaşlanma tamam mı*"dedim."yağmur söylesene kızım ne oldu?"dedi endişeli sesiyle."evime...hırsız girmiş"dedim.babam telaşla"ne?sen iyi misin?"dedi."evet iyiyim zaten evde değilim parmak izi alınacakmış bana bir otel ayarlasan bugün akşam orada kalsam?"dedim.Aslında büşralarda kalabilirdim ama saat geç olmuştu ve şimdi onları rahatsız etmek istemiyordum.Düşünceli ben."tamam kızımotelimize git orada kal"dedi babam."tamam babacım öptüm"diyip telefonu kapattım ve evden çıktım.emre arabada beni bekliyordu.Kapıyı açıp koltuğa oturdum"emre beni bizim otele bırakır mısın? ben sana tarif ederim"dedim"hayır"dedi düz bir sesle."ne demek hayır ya"diye ona karşı çıktım."kızım bende kalacaksın nokta"dedi."ben sende kalmak zorunda değilim"dedim sinirle bu... bu çocuk kendini ne sanıyordu ya."kapa çeneni yağmur"dedi korkutucu bir sesle ama ben korkmadım."emre sağa çek"dedim hızlı bir şekilde."ne?"dedi anlamaz şekilde."kenara çek"diye bağırdım."çakmiyeceğim "diye şimdi o bağordı.Ama onunki daha kalındı ve daha korkutucuydu.Emniyet kemerimi çıkarttım."ne yapıyordun tak şu lanet olasıca kemerini"dedi "sana çek dedim çe şu arabayı ya"dedim beni yakmadan"kemerini bağla"dedi beni deli ediyordu ya."hayır bağlamayacğım"diye karşılık verdim.Bana dönüp bana biraz eğildi ve kemerimi bağlamaya çalıştı.Duvara doğru ilerliyorduk.Telaşla"emre emre önüne bak duvara çarpıcaz"dedim.Emre hemen yola baktı ve direksiyonu kırmaya çalıştı.Ama olmadı.Duvara doğru ilerliyorduk.Ölücektik.İçimde acılar vardı.Öğleyin yiyemedim tatlım içime oturmuştu.Korkudan bağırıyordum.Şiddetli bir şekilde duvara çarptık ve en son hatırladığım şey ise Emre'nin "yağmur"diye haykırışı oldu.
