chapter one: pamamaalam

4 0 0
                                    



" Samantha, gumising ka na first day mo ngayon sa bago mong paaralan" sigaw ni mama
" mama, patapos na ako dito kanina pa ako gumising" sigaw ko pabalik.

pabababa na ako papunta sa kusina kung saan completo na sila at ako nalang ang hinihintay.

" good morning bunso, kamusta ang tulog mo? "tanong ni papa

"okay lang po" aniya ko

"ready kana ba? mamayang hapon kana susunoduin sa school mo tunay mong magulang pakabait ka duon . " tugong ni papa na maiiyak na

"papa naman pinapaiyak ninyo ako, mamimiss ko po kayo, alam ninyo pa na mahal na mahal ko po kayo kahit hindi ko po kayo magulang" tumulo na ang luha ko pagkatapos ko iyong sinabi

" sam naman wag kang umiyak baka hindi ka namin i balik sa mga magulang mo, halika group hug tayo mamimiss namin yun K.J. sa bahay hahahahaha " sabi ni ate ashley at tumawa ng mahina

lumapit na ako sa kanya at sumunod naman sila papa, si mama at si kuya sa amin.
pagkatapos ang pagmomoment namin ay kumain na kami. tahimik at dahan dahan lang kaming kumakain para makasama pa namin ang isat isa ng mahaba habang oras.

" mama, papa, ate ash, kuya mico , aalis na ako, papasok na ako sa school" pamamaalam ko sa kanila pagkatapos kung kumain.

" basta bunso , ito tatandaan mo kapag malungkot ka andirito lang kami sayo " paalala ni mama

niyakap ko sila isa isa sa huling pagkakataon bago ako umalis.

"mamimiss ko yung mga araw na pinapagalitan mo ako bunso dahil natagalan akong mag ayos hahahaa" mahinang tawa ni ate ashley

"anak pag may nagpaiyak o umaway sayo sabihin mo sa akin ha at bubugbogin ko haha" papa

" halika na bunso ihahatid kita sa school mo" pagkasabi non ni kuya mico ay nagpaalam na ako sakanila.

----—-----------------------------------

MemoriesTempat cerita menjadi hidup. Temukan sekarang