HARFENDAZ ( SON )

6

İçimdeki korku o karanlık odaları buldukça barış ilan etti.İşte şimdi çaresizdim.Cesaretimin altında yatan korku saniyede bir artıyordu.Zaman hızlıydı ve hastanedekiler kalp atışlarımı duysalar iyiydi.Korkuma yenik düşüp ilerledim her adımım daha fazla korkmama sebep oluyordu.Odanın kapısını titreyen ellerimle açtım ve işte o an rahatlamıştım.Uyuyordu.Yaklaştığım anda yüzünü daha yakından tanıma imkanı buldum okulun ilk haftasında gelmişti sadece ve ben onuna tanıyamamıştım.Batuhan Taşpınar.Gözleri açıldığında eski benliğime döndüm.Korkuyordum fakat hiç bir şey yapmadı.Galiba oda beni tanımıştı.Konuşmadı sadece o parlak gözleriyle gözlerime baktı.Gözleri Deniz mavisiydi ve onların içinde kaybolmuştum.Aklıma birden okulun ilk haftası geldi.Batuhan şizofren olarak anılırdı.Pes ettim.Yorulmuştum.Gözlerimin kapanmasına karşı koyamadım.Çok uykum vardı ve saat 5:00'ti. Gözlerimi açtığımda evdeydim.Taburcu olmuştum galiba.Gece onunla aynı odada yattığım için babam baya kızabilirdi.Odamdan kalkıp mutfağa gittim annem ve babam kahvaltı yapıyorlardı.Mutfağın kenarındaki valizi görünce heycanlandım.Babam artık bizimle yaşayacaktı.
-Babacım hoşgeldin ne iyi Eti'nde geldin ya çok sevindim.Aslında kızmana gerek yok o çocuk bana birşey yapmadı yani sadece baktı yani uyudu aslında şey okuldan arkadaşım yapmadı bir şey ben iyiyim oda iyi yani biz iyiyiz o da iyi
-Anladım kızım anladım ama bir daha böyle bir şey yapmaya kalkışma sana zarar verebilirdi.Hadi otur da bir şeyler ye
-Tamam babacığım
-Ezgi senin ve Batuhan'ın daha iyi bir eğitim ve tedavi görmeniz için İngiltere'ye yerleşmeyi düşünüyoruz ve şeninde fikrini almak istedik.
-Peki ya Batuhan'ın annesi izin vermezse ?
-Ben onunla konuştum.
-tamam o zaman mükemmel ne Zaman gidiyoruz ?
-Yarın sabah
-Ne ? Çok erken değilmi ?
-Yok kızım bizce erken değil
-Tamam o zaman
-Kahvaltını yapınca valizini hazırla ve arkadaşlarınla görüş
-Peki ben valizimi hazırlıyım size afiyet olsun
-Sağol kızım