Teenage dream <3

chapter 15: When Suzy was two?

Adrian's POV

Wala akong ginawa kundi magsulk. Wala akong ganang makipaglaro. Si Kendall ay nasa mall nagshopping with her friends.

Pagbukas ng pintuan nakita ko si mommy na nagmamadali.

"Oh, ma, ang aga mo."

"Mayroon akong nakalimutan eh."

"Ahhh..."

Pagkatapos nun. Balik naman sa pagsusulk.

"Adrian, why don't you go out?"

"Ano po?"

"Lumabas ka. Mag-gagala ka. Para naman mabawasan ang kalungkotan mo. Masama yan sa puso mo."

"Well... Saan naman ako mag-gagala?"

"Ewan ko sa iyo, pero dapat mag-enjoy ka."

Nagbukas naman yung pintu-an at pumasok si papa.

"Oh pa, bakit ka nandito."

"Bahay ko to eh."

~______~ pilosopo lang?

"Wala ka bang lakad ngayon?"

"Wala po. Kagagaling lang po sa pagmomove on, lalakad agad? Aga naman yun."

"Hay ang henerasyon mo talaga, kahit hindi pa sila ON mayroon pang paMOVE ON MOVE ON na nalalaman."

Tumawa naman si Mama dun at nag-agree kay papa.

"Kayo talaga. Segi nga! Lalabas ako!"

Tumayo ako at lumabas.

Wait nakalimutan ko...

Bumalik ako, kinuha ang mp3 at headphone then humingi ng pera sa kanila.

"Oh, mayroon kanamang, baon eh." sabay pout ng mommy ko. Parang bata lang ang peg?

"Eh, kayo naman yung nagsuggest sa akin na lalabas ako."

Kumuha si mommy ng pera sa wallet niya. Binigay niya sa akin at nagsmile.

"Oh segi nga, ingat anak hap!"

"Sure bye mom, bye dad."

At lumabas ako.

*inhale*

*exhale*

Ang fresh talaga ng hangin! I get my headphone wore it at lumalakad ^___^

After how many minutes...

Nagdecide na ako na dapat umuwi na ako pero something happened.

"MAGNANAKAW!"

Tumingin ako sa likod ko at nakita ko na may isang taong tumatakbo habang dinadala ang pink bag.

When he passed by me, I grabbed his collar. Tumingin ang magnanakaw at susuntukin sana ako pero na dodge ko. Pinuch ko ang stomach niya and did an uppercut.

Nang na knock down siya kinuha ko ang bag ng babae. Narinig ko naman na lalapit na ang babae. kinuha niya ang bag at hinug ito.

Tumingin ako sa magnanakaw at nawala na ito.

"Sa-salamat."

Tumingin ako sa kanya at biglang nagfroze.

"Su-Suzy?"

"Ano? Eh, hindi Suzy ang pangalan ko Lyka."

Teka, ba't magkaparehas sila ng mukha. Kapatid ba ito ni Suzy? Sa alam ko lang na wala siyang kapatid.

"Lyka po ako sir, hindi Suzy. Baka kalook alike lang kami oh, doppleganger na magkaparehas ang mukha pero hindi naman kadugo."

"Eh... Sorry I thought ikaw si Suzy. Sorry."

"Wag kang magsosorry, salamat pala, ano yung pangalan mo?"

"Adrian, Adrian Agoncillo." I smiled.

"Ako naman si Lyka, Lyka Elizabeth Cruz."

Nagshake hands kami at we let go.

"Kamukha mo pala si Luhan sir, sa exo-m."

"Well... maraming tao ang nagsabi sa akin niyan."

"Really? Well... sir... ahhh... pasensya malelate na kasi ako sa trabaho ko kaya paalam, see you next time."

At umalis na siya...

"Sana, magkita tayo muli."

----------------------------------------------------------------------------------------

[a/n: Hey hey! Thanks for reading my story. Please feel free to comment, suggest or even vote. It's your decision... Anyways... Bye-bye!]