hi, moonshine! •ziam• ✓

☆3☆

Ertesi gün aynı saatte yine o pencerenin önündeydim.
"Hey ayışığııııı" artık korkmam gereken kimse yoktu daha çok bağırdım "Zaynieee"
mavi perdeler hızlıca çekilip pencere hırsla açıldı.
"Git burdan lanet olası"
bayan Malik'i görmemle moralim bozulmuştu ama devam ettim
"Zayn'i görmeden bir yere gitmem üzgünüm ama üzgün değilim bayan Malikkk"
"Hemen defolmazsan polisi arayacağım Liam her akşam aynı rezalet git burdan"
Umursamadım çünkü yapamayacağını biliyordum. O kadar da kötü biri değildi ya da sadece ben öyle sanıyordum.
"Zeeeee nerdesin bebeğimm"
"Burdayımmm" dedi özlediğim ses annesinin arkasından sıyrılıp.
"Gir içeri Zayn"
"Hayır anne sevgilimle konuşmak istiyorum"
"Zayn çabuk gir içeri!"
"O benim sevgilim anne aşkımıza engel oluyorsun değil mi Liam" Liam'a bakıp dramatik bir şekilde elini salladı ve kahkaha attı.
"Ah sevgilim neden bu kadar güzelsin" dedi Liam diz çöküp. "Güzelliğini düşünmekten aklımı yitireceğim" kahkaha atmaya başladılar. Trisha sinirle Zayn'i kolundan tutup çekmeye başladı.
"Bu kadar eğlence yeter"
"İyi geceler günışığı" diyerek veda etti Zayn sevgilisine.
"İyi geceler ayışığımmm" diye karşılık verdi Liam. Trisha Zayn'i zorla içeri soktuktan sonra. Liam da her zaman ki gibi bağırdı
"Günışığı ayışığına aşık!" zıplayarak koşmaya başladı. Zayn onu bu hale getirebilen tek şeydi. Zayn Liam'ın hayatta ki tek dayanağıydı ve Liam onu kaybetmemek için herkese her şeyi yapabilirdi.