Bazen insan kendine ben kimim diye sormalı. Ben kimim ve neredeyim? İşte bu sorunun cevabını verebiliyorsanız doğru kişisiniz ve doğru yerdesiniz demektir. 1 yıldır doğru kişi ve doğru yerde olduğumu düşünüyordum ama o akşam farklıydı. Ne olduğunu anlamadan burada buldum kendimi. Serseri'nin uçurumda. Ne zaman canım sıkılsa beni getirdiği ve sabaha kadar konuştuğumuz yerdeyim. Ama bu sefer o yok. İhtiyacım olduğu zamanda yanımda yok. Kardeşimi özledim belki. Tüm bu bahaneler yalan sadece ona gitmek istiyorum. Onunla eski günlerdeki gibi piknik yapmak ağaçlara çıkıp komşunun elmalarını çalmak istiyorum. Daha fazla ağlamak istemediğim için telefonumdan o şarkıyı açtım. Bizim şarkımızı. Sensiz beni. Kafamı yasladım yere ve sadece onu düşündüm. Gün ağarıncaya kadar son ses dinledim onu. Son kez dinledim şarkımızı. Ne bir veda ne bir "Hoşçakal" gerekiyordu. Her şey açıktı çünkü. Ben vedaları sevmem zaten. Çünkü her veda mutsuz sonla biter. Hayatımda sadece kardeşime veda ettim ben, bir daha dönmeyeceğini bile bile. Aslında belki veda etmeliyim. Çünkü bende bir daha dönmeyeceğim. Belki bu uçurumdan atlayınca cesetimi bile bulamayacaklar. Bulamasınlar zaten ben burada mutluyum. Onunla geçirdiğim her saniyeyi her dakikayı düşündüm. Ve fark ettim ki her saniyesine değmiş. Saat 08.00 olmuştu ve artık bir şeyler yapmalıydım. Üstelik herkes beni arıyor olmalıydı. Karar verdim ve bir veda mektubu yazdım. Her veda yeni bir başlangıçtır derler. Telefonumun notlar bölümüne girdim ve sadece birkaç cümle yazabildim.
Hepinizi çok seviyorum ama gitmeliyim. Gitmek için çok sebebim var ve artık burada kalamam. Hoşçakal anne, hoşçakal baba, hoşçakal Serserim....
Elveda 18 koca yıl.
Kuyruklu Yıldız...
ŞİMDİ OKUDUĞUN
Sensiz Ben
Teen FictionTam umudunuzu kaybettiğiniz sırada birisi çıkar ya karşınıza. İşte Mira'nın karşısına da zengin bir ailesi olan fakat ailesiyle ilgisi olmayan kendi ayakları üzerinde durmayı öğrenen o serseri çıktı. Rüzgar. Hiç ummadıkları ve dibe battıkları bir a...