The Living Legend (Dutch)

3 Kwijt.

Als ik thuis kom pak ik gelijk de roze roos uit mijn tas. Hij is nog steeds zo mooi. Wauw. Ik blijf hem tot mijn moeder uiteindelijk vraagt'' Anna wat heb je daar?''. Ik draai me om met de mooie fel roze roos in mijn handen'' een roze roos, van het huis uit de legende.'' zeg ik trots. Mijn moeder kijkt verwondert naar de roos'' Een fel roze roos? Dat heb ik nog nooit gezien.''. ''Deze is toch echt roze!'' zeg ik blij. Mijn moeder bekijkt de roos inspecteren'' Hij is wel erg mooi ja.''. Ik word helemaal blij van haar reactie. ''Zet hem maar snel in een vaasje anders gaat die straks dood.'' zegt mijn moeder. Snel pak ik een vaasje waar de roos perfect in past en vul hem met water. Ik neem het vaasje mee naar mijn kamer, ik wil hem bij me houden zo mooi is die.

Ik word wakker van het irritante geluid van mijn wekker. Als ik mijn ogen open doe die ik gelijk het felle zonlicht lang de witte muren naar binnen schijnen. Ik wil zo graag blijven liggen. Tot ik rond kijk in mijn kamer en de roos nergens meer kan vinden. Ook het vaasje is weg. Hoe kan dat? Ik hoop dat mijn moeder hem heeft. Ik kijk nog even goed onder mijn bed, ook niet. Ik besluit beneden een kijkje te gaan nemen.

Als ik beneden de keuken in kom is het eerste wat ik zie het vaasje. Het vaasje waar de roos in zat. Ja de roos is eruit. Hoe kan dat. ''Waar is de roos gebleven?'' vraag ik aan mijn moeder. '''Weet ik net hoezo?'' zeg ze verbaast. ''Vanochtend toen ik wakker werd was de roos en het vaasje alle bij weg, en het vaasje staat hier leeg.''zeg ik. ''Ik heb er niet aangezeten en dat vaasje staat hier wel raar ja.'' zegt mijn moeder. Ik staar verbaast naar het vaasje ''Hoe kan dit dan?''. ''Dat weet ik ook niet.'' zegt mijn moeder. Ik vind het maar raar. 

''Ik ga weer naar het huis uit de legende.'' zeg ik zelf verzekerd. ''Ik hou je niet tegen, ben je voor het eten thuis?'' vraagt mijn moeder. '' Ja ben ik'' zeg ik op haar vraag. Ik loop naar de schuur en pak mijn fiets. Het is een oude krakkemikkige fiets. We hebben thuis niet veel geld dus willen mijn ouders liever investeren in het huis houden en eten dan in een fiets van top kwaliteit. Dus als ik op mijn fiets stap begint die gelijk te kraken. Fijn weer. Ik trek met mijn fiets altijd alle aandacht, zo irritant. Maar ik ben blij dat ik toch wel een fiets heb. Ik bedoel ik had net zo goed moeten lopen nu. 

Als ik weer bij het huis aangekomen ben valt me iets op. Alle rozen zijn van de struik af. Hoe? Dat is toch onmogelijk? Iemand heeft ze geplukt denk ik. Maar er komt hier niemand. Mijn gedachtes zweven overal door mijn hoofd. Ik loop naar de struik toe en bekijk hem. Het lijkt net alsof er nooit rozen aan deze struik gehangen hebben. Dit is echt heel raar. Ik pak het stukje struik waar de roos aanzat die ik had geplukt, gelijk krijg ik een doorn in mijn vinger.

Langzaam verschijnt er een druppel bloed op mijn vinger.