ŞİZOFRENİ

BÖLÜM DEĞİL. "Öylesine "

Düğümlenince boğazım yok oluyorum. Gidiyorum uzak diyarların bilinmedik caddelerine. Öyle bir yokluk var caddelerde. İnsanlar uzaklaşmış insan gördükçe çevresinde. Bu öylesine bir yokluk değil. Ya da öylesine bir çaresizlik dudaklardan süzülen...

Güneş unutmuşcasına doğmayı ve ay kayboldukça karanlık ardında; üşuyoruz kimsenin olmadığı yine de kimsesiz sokaklarda. Vedalar karanlığa bürünmüş en soyut mektup. Bu değil bir intihar mektubu. Bu öylesine bir gözyaşı kağıda damlayan. Kağıt kan kırmızısı yürekten dökülen faça izleri eşliğinde.

Öylesine bir sensizlik diye çığlık atıyorum sağır sokaklara dilsizken. Öylesine değil bu çığlık, yardım gerek doğmayan güneşe. Yardım gerek dinmeyen karanlığa.

Volim te...