Ang BRUTAL Kong SECRETARY

CHAPTER 4

Third Person POV,

Halos mangiyak-ngiyak si Jayce sa pagtatrabaho dahil hanggang ngayon ay sumasakit pa rin ang tainga nya, pakiramdam nya ay mapuputol ito, habang si Antonneth naman ay kanina pa pinag mamasdan ang kanyang Boss,

Dahil kanina pa nya naririnig ang mga mura nito,
Sa isip nya 'haist napasobra pa ata ang pagpingot ko' habang si Jayce naman ay 'huhu ang sakit, takte, secretary ko lang naman sya ah, huhu..'

Sa kabilang banda hindi nila alam na kanina pa may nagmamasid sa kanila na dalwang lalaki, natutuwa sila sa nakikita, at nagpapasalamat na rin at nakahanap nan katapat ang kanilang mga anak,

Ngunit ang dalawa ay nagulat sa nasaksihan,

Antonneth POV,

Nilapitan ko si Jayce dala ang first-aid kit ko at ginamot ang dumudugo.. oo dumudugo, mas lalo tuloy akong nakonsensya, dumudugo nyang tainga, napasobra talaga yata yung ginawa ko, hala baka mamatay to si Jayce,..well bahala sya..hehe

Habang ginagamot ko ng tainga nya, nagsalita ako

"Uh-mmm Jayce ay este Boss, sorry po hah? Mahilig lang po talaga akong manakit physically, brutal ba..hehe pero wag po kayong mag alala, mabait po ako promise," sabi ko habang nakataas pa ang isang kamay,
Parang nanunumpa,

"Ahh ok lang yun, may kasalanan rin naman ako ehh kasi nalate ako..." nakabusangot nyang sabi, may ganun? Ok lang tapos nakabusangot..

Parang ewan talaga to si boss, bahala na nga, di nag tagal natapos ko rin ang paggamot sa tainga nya,

"Thank you *smiles*" sabi nya..
at dahil mabait ako..

"Welcome!" nakangiting saad ko,

Pagkatapos nun, bumalik ako sa mesa ko at nagtrabaho na,
Dumating ang lunch break, at nakalimutan ko wala pa pala akong kakilala dito, kaya mag isa ako ngayon...

Lalabas na sana ako nang office nang bigla akong tinawag ni boss..

"Bakit boss?.." tanong ko..kasi naman nagugutom na ko,
"A-hh pwede bang sabay na tayong mag lunch??? Please..." with matching puppy eyes pa yan,

Wala naman sigurong masama kaya,
"Ok..." sabi ko na lang, dali dali nya namang inayos ang gakit nya at hinila n ko palabas nang opisina, habang nag lalakad kami di ko maiwasan mailang, sa mga tingin nang mga tao dito,

Ang sama kasi nang mga tingin nila kaya, dahan dahan kong inalis yung pagkakahawak nya, sakin...

Napatingin naman sakin si boss,
"Ay sorry napasarap, paghawak ko sa kamay mo..hehe" kamot ulong sabi nya, inirapan ko lang at dumiretso na ko sa elevator...

Nandito na kami ngayon sa parking lot, at kanina ko pa sya kinukulit..

"boss san nga kasi tayo kakain?!"..hindi ko nga alam kung pang ilang tanong ko na ba yan sa kanya,..habang sya ay nakatingin lang sa kalsada,

Maya-maya huminto kami sa harap nang isang----------...
Napanga-nga ako..hindi pwede, hindi pwedeng dito kami kumain, wahhhhhh help me!!!!...nandito lang naman kasi kami sa sarili kong resto,...

Dali-dali ko syang hinila papasok sa kotse nya at ako na an nagmaneho para sa aming dalawa...

"San tayo pupunta?..."
"Sa jollibee!!!"...well ok lan sakin yun..masarap naman dun ehh hehe,

"Jollibee?!!!! Seriously?!!! Ano ka bata?!!!..ibalik mo mas masarap mga pagkain dun," yamot na yamot nyang sabi..

"Well,sorry boss kasi po nandito na tayo...."..hahahaha good..sakto, ung paghinto nang kotse haha..tumapat talaga eh hihi...

*-*-*-*-*-*-*-*-*

Credits po sa cover na ginawa para sakin ni ate nath

Hehe..thank you po ULIT..
Dedicated to NathalieRuess