#ทาสแมวจีวอน
หมดไม่เหลือแล้วแก้วของสองเรา เหลือเพียงรอยร้าวที่ฝากไว้ ฉันเสียเธอและเสียใจเธอรักใครไม่ใช่ฉัน~
คิมจีวอนเดินร้องเพลงขึ้นมาบนห้องอย่างอารมณ์ดี เพลงที่พึ่งสงไกด์ไปประธานให้ผ่านแบบง่ายๆจนต้องเรียกเพื่อนไปเลี้ยงฉลอง นี่มันวันดวงดีของเขาชัดๆ
ในขณะที่กำลังผิวปากฮัมเพลงอย่างมีความสุขแล้วดึงเอากุญแจห้องออกมาจากกระเป๋ากางเกงและในตอนที่ก้มลงไปกะจะมองพื้นห้องสักหน่อย..
เหี้ย!
จีวอนสบถดังลั่นในใจตอนที่เห็นลูกแมวตัวเท่าฝ่ามือนอนโดนมดกัดอยู่หน้าห้อง
ชิบหายทำไงหล่ะวะ มองซ้ายมองขวาหาทางออก หรือกูจะเดินข้ามมันไปแล้วทิ้งมันนอนอยู่ตรงนั้นโดนมดกัดต่อไปดี..
'เหมี๊ยวววว'
จีวอนชะงักมือที่กำลังเปิดประตูห้อง ก้มมองไอลูกแมวสีมอซอท่าทางเจ็บปวดที่ดิ้นขลุกขลัก เขายกมือขึ้นปิดจมูก
"ฮัดชิ้วววว"
นั่นไง ไอโรคแพ้ขนสัตว์กำเริบอีก จีวอนมองไอลูกแมวตัวเล็ก ในหัวตีกันจนสับสนไปหมด
แล้วสุดท้ายจีวอนก็อุ้มไอลูกแมวนั่นเข้ามาในห้อง
มดที่กัดไอแมวนั่นหายไปหมดแล้ว แต่ไอตัวจ้อยก็ยังทำท่าป่วยๆไม่เลิกจนจีวอนเริ่มอยู่ไม่สุข มันเป็นอะไรของมันวะ หรือมันจะหิว? หรือแม่งป่วย? หรือเป็นไข้เลือดออก อันนั้นพาหะมันคือยุงไม่ใช่หรอวะ
จีวอนเดินวนในห้องเป็นวงกลม สุดท้ายก็หยิบมือถือขึ้นมาจากกระเป๋ากางเกงโทรหาคนที่ไม่ได้ติดต่อกันมานาน
'ฮัลโหล..'
อย่างที่คิด อีกฝ่ายเสียงงัวเงีย เหมือนว่าจะหลับไปแล้ว
"เอ่อ.. ฮันบิน"
'หือ.. จีวอนหรอ?'
"อือ พอดีมีเรื่องให้ช่วยอ่ะ"
KAMU SEDANG MEMBACA
BE MY CAT - doubleb
Fiksi Penggemarพี่บอกเลยพี่ไม่ได้เป็นทาสแต่ที่ทำให้เพราะใจมันรัก!