PERFECTLY IMPERFECT (On Going)

CHAPTER 3 ( He's in denial all day long )

CHARLES' POV

What a nice day! Ang sarap ng tulog ko at ang ganda ng gising ko. :D 

Pasipol sipol akong nagpunta sa kusina para mag breakfast.

Hummm.Hummmmm.Hummmm.

"Goodmorning Sir!" - Yaya

" Goodmorning! ^___^" 

" wow. Ganda ng gising ni sir. " bulungan ng mga yaya.

" Goodmorning Baby! Ang ganda ata ng gising mo ngayon ah!" - Mommy Sheryl

" Lagi naman akong ganito Mommy ^____^"

" Pero iba yung ngiti mo ngayon baby. May nagpapasaya na ba sayo ngayon? Hindi ka na naiirita pag tinatawag kitang baby?"

"O________O"

Nag isip din ako kung bakit nga ba ang saya saya ko.

Isip.

Isip.

Isip.

Hindi. Hindi pwede. Bakit sya ang unang pumasok sa isip ko? Ayt. No not her.

Masaya ako kasi maganda lang yung mga nangyayarisakin kahapon tulad nung kiss? O_____O

Iling.

Iling.

Erase.

Erase.

Hay anu ba. Kaya lang naman ako masaya kasi nainis ko sya. Yun lang. Ang saya lang kasi pag may naiinis kang isang tao. Feeling ko nakakawala ng stress. Pero nililinaw ko lang. Hindi ako masaya dahil sa kanya. HINDI.

" Baby ok ka lang ba?" - mommy Shey na ikinakaway ang kamay nya sa harap ng muka ko.

" Yes Mom! Ofcourse. am. ah.. Pinagbibigyan lang kita na tawagin akong baby kasi ayokong masira ang araw ko. I still hate being called baby cause I've already grown up now Mom."

" You grown up phisically but not mentally and emotionally Baby!Haha."

" Mom! Please."

" It's true baby. I'm only telling nothing but the truth. ^,^"

"Haay. whatever."

My mom often called me like that cause I'm her only child. Kahit na sinusungitan ko sya palagi deep inside I really appreciate her love,care, and patience for me. Mag isa nya nya lang akong itinaguyod kasi maagang nawala si Daddy. Masaya na masakit kasi nawala siya. Naalala ko pa nga ang nangyari nung gabing yun.

------------FLASHBACK---------------

" Alfredo sino to? Sino tong babaeng kasama mo!? Umamin ka!" -- Mommy Shey 

" Shey huminahon ka, soften and lower your voice baka marinig tayo ni Charles."

"Soften and lower my voice!? Paano ko gagawin yun ha?! Yung asawa ko na nakita kong may kasamang iba! And now you are afraid na malaman ni Charles ang kawalanghiyaan mo!?

" Wag mo muna akong husgahan Shey! It's not what you think! She, that girl, is just my friend and... "

" Your friend? c'mmon! Don't make me an idiot! May kaibigan bang pumupunta sa hotel ng disoras ng gabi!? and what? for business transactions? For God sake Alfred! Stop fooling me! All these years pinagkatiwalaan kita. Then what? ito ang igaganti mo? Lumayas ka! Lumayas ka na at ayaw na kitang makita pa!'

Sobrang nasasaktan at umiiyak nun si Mommy at tuluyan ng umalis si daddy. eight years old lang ako nun pero naiintindihan ko na ang nangyayari. Galit na galit ako kay daddy at hinding dindi ko sya mapapatawad. Ganyan ang nararamdaman ko nung gabi na yun.