Susuzluk bedenimi sararken üşengeçliğimde onunla aynı hızda ilerliyordu. Sonunda kalkmaya karar verdim elime direkt telefonum geçti, dikkatimi çeken tek şey saat oldu. 02:50 yi gösteriyordu. Sonunda odamdan çıkıp aşağıya inmeye karar verdim. Salondan geçtiğim sırada duraksadım. Arkamda bir süliet hissettim.
Büyük ihtimalle Uzay olmalıydı -5 yaşındaki kardeşim- arkamı döndüğümde simsiyah giyinmiş yaklaşık 1.87 boylarında birisiyle karşı karşıya geldim. O , bana bakıyordu bende ona. Bi an gözgöze geldiğimizde bakışları altında ezildiğimi hissettim. arkasına dönüp hızlıca koşmaya başladığında çığlık atmam gerektiğini fark ettim. Herşeyi yeni yeni idrak ediyordum.
**
Vücuduma yayılan korkuyla titremeye başladım. Annem beni güven veren kollarıyla sardığında ağlamaya başladım. '' Tamam geçti Masal '' diyordu. Babam hemen eline telefonu alıp polisi aradı -yani öyle tahmin ediyorum-. O adam kimdi , niye bana yoğun bakışları altında bakıyordu ? '' Masal al kızım '' diyen annemin sesiyle derin düşüncelerimden kurtuldum. Elindeki suyu alıp içmeye başladığım sırada zilin çalması bir oldu.
Babam kapıya adımlamıştı. Gelen kişi Kemal amcaydı -Kemal amca babamın ortağı ve aynı zamanda çok yakın aile dostumuz- Kemal amca konuşmaya başlayacaktı ki Uzay geldi ve gözünü ovuşturarak '' Anne , ne oldu? '' dedi. Annem Uzayı kucağına aldı ve bana uzattı. '' Birşey yok annecim. Hadi siz ablanla odana çıkın '' dedi. Uzayı kucağıma alıp odasına çıkarrtım.
Kapıyı kapatmayıp Uzayı yatağına yatırdım ve babamları dinlemeye çalıştım. Ama dikkatinizi çekerim sadece çalıştım çünkü Uzay beni rahat bırakmıyordu. Uzay'a '' Hadi uyu ben yanındayım '' dedim ve saçını okşamaya başladım. Uzay uyuyunca kapıya doğru adımladım ve babam konuşmaya başladı. '' Bu iş kesinlikle ÖZTÜRKLERİN işi '' demesiyle şaşırdım. Öztürklerde kim ?
***
Arkadaşlar bu bizim ilk hikayemiz yanlışımız varsa affedin.
Vote vermeyi unutmayın :)
