Love starts At the Office - Liam Payne.

#005

Het was echt nog gezellig geworden met Liam, ik had een beetje de echt hem kunnen ontdekken om het zo maar te zeggen. Het was niet echt heel laat geworden want we moeten beide morgen weer vroeg op. Eenmaal thuis was ik meteen het bad ingedoken met een glas wijn. De muziek van mijn ipod speelde zachtjes op de achtergrond terwijl ik genoot van de rust. Heerlijk, naar zo'n lange werkdag een bad nemen, en je spieren laten ontspannen. Mijn rug deed de laatste tijd behoorlijk pijn, en als ik iets moest oprapen moest ik mezelf echt inhouden om niet te gaan schreeuwen van de pijn. Ik was zo diep in gedachten dat ik niet hoorde dat de muziek was gestopt. "He" riep ik en opende mijn ogen. "Lucas" gromde ik en keek de jongen woest aan.

"Sorry, my dear" excuseerde hij zich en drukte een kusje op mijn mondhoek. "Waar was jij, ik ben zeker al 3x aan de deur geweest" - de jongen zette zich op de rand van het bad en keek mij afwachtend aan. Ik rolde met mijn ogen, en trok de stop uit het bed. "Weg" - ik stapte het bad uit en wikkelde me in de handdoek. Geen zorgen, Lucas is zo homo als het maar zijn kan en trouwens hij heeft me wel vaker naakt gezien. Ik droogde me af en trok een slipje aan. "Waarheen? " was zijn nieuwsgierige vraag terwijl hij van mijn wijn nipte. Ik haalde mijn schouders op en trok een wijd shirt aan dat net onder mijn kont kwam. Ik haalde de elastiek uit mijn haren en ging er met een borstel doorheen. "Gwendolyn Cole, jij gaat me nu vertelen waar je was" sprak hij me streng toe. Ik glimlachte en voelde mijn wange roze worden. "Oeeeh, is het een jongen?" - Ik beet op mijn onderlip en knikte. Zijn ogen\ werden groot, en zijn mond viel open. "No way" - ik knikte en hij slaakte een gilletje, sprong op en tilde me op. "Mijn kleine meisje word groot" gilde hij lachend in mijn oor. Lachend sloeg ik mijn armen rond zijn nek en spartelde wilde met mijn benen. "Vertel het me" - "Nou, Uh. Eerlijk gezegd" - Lucas keek mij afwachtend aan. "Je kan hem al" - "Oh, ik weet al wie" - "Wie dan?" vroeg ik terwijl we samen op mijn bed gingen liggen. Ik lag zoals gewoonlijk op zijn schoot, terwijl hij met zijn vingers langs mijn haargrens streelde. "Je baas" - ik beet op mijn lip en sloot mijn ogen. "Gwen, je weet dat, dat echt niet kan he?" - Ik knikte en opende mijn ogen. "Meisje toch" - "Hij heeft me vandaag meegenomen naar zijn appartement" - "Er is toch niks gebeurt he?" - "Nee, we hebben alleen samen gegeten en geklest" - "Oke" - "Luc" vroeg ik, hij humde en ik zette me recht. Ik gleed met mijn handen door mijn gezicht, en zuchte diep. "Gwen" - hij trok me in zijn armen en de eerste traan verliet mijn ooghoek. Hij suste me en drukte een kusje op mijn kruin.

Verward werd ik vanmorgen wakker. De plek naast me was leeg wel vond ik een briefje van Lucas. Hij was al naar zijn werk, maar zou vanmiddag bij me langs komen op kantoor. Zenuwachtig liep ik door de stad, naar de Starbucks. Hij zou me weer opkomen halen, en na gisteravond ben ik echt flink

in de war. Lucas had gelijk, ik kan niet zomaar met iemand gaan daten. Mijn eerste echt liefde was een ramp. Echt, dat vergeet ik nooit meer en, sindsdien vertrouw ik niemand meer. Ik nam mijn bestelling aan en op het moment dat ik naar buiten liep kwam hij al aanrijden. Een zucht verliet mijn mond en ik stapte in. "Goedemorgen Gwen" - "Goedemorgen, Meneer" - "Gwen,we zijn nog steeds niet op het werk" lachte hij. Ik knikte, en klikte wat onhandig mijn gordel vast. "Je werkt vandaag al twee jaar bij ons he" - "Ja, dat klopt" - "Mag ik jou vanmiddag dan mee lunchen nemen" - "Uh...., ik weet niet" - "Waarom niet, wat is er Gwen?" - Ik haalde mijn schouders op en sloeg mijn ogen neer. "Gwen" - de auto stopte en hij legde een hand op mijn schouders. "Ik heb mijn dag vandaag niet" - "zou ik je thuis afzetten?," - ik haalde mijn schouders op en keek naar mijn handen.

Hij zuchte en starte zijn auto. Voordat ik het zelf in de gaten had kwamen we aan bij zijn appartement. "Wat doen we hier?" - Hij zij geen woord, en nam me mee naar boven. Ik stapte de aarzelend de lift uit, en Liam nam mijn hand vast. Mijn lichaam begon te tintelen onder zijn aanraken, en mijn adem stokte in mijn keel. "Kom" - hij nam me mee een klein trappetje van slecht 6 treden,en we kwamen uit bij een woonkamer. De sfeer hier was totaal anders dan waar we gister waren. De openhard brande, en het knetterde vuur drong mijn oren binnen. Ik zette me neer op het kleed en een zucht rolde over mijn lippen. "Ik kom zo" - verward knikte ik, en stuurde snel een smsje naar Lucas, met de mededeling dat ik niet op het werk was maar bij een bespreking in de stad en dat ik hem later zal bellen als ik thuis was, ook stuurde ik Jessica een berichtje dat ik niet kwam vandaag omdat ik ziek was. Ik stopte mijn telefoon terug in mijn tas, nadat ik deze had uitgezet en op dat moment kwam Liam de kamer in met een setje kleren in zijn handen. "Ik denk dat het iets te groot is, maar ik neem aan dat het beter zit dan die rok" - dankbaar nam ik het setje aan, en vroeg waar ik me mocht omkleden. Hij begleide me naar de badkamer en ging zelf weer weg. Ik trok het shirt aan met daaronder een jogging, die ik gelukkig strakker kon trekken. "Klaar" - ik opende de deur, en Liam lachte zachtjes. "Je ziet er schattig uit in mijn kleren" - beschaamd keek ik naar mijn voeten en toen pas zag ik dat ook Liam zich had omgekleed. "Kom" - ik liep achter hem aan naar de kamer. Het kleed waar ik netnog op zat was weg en er lag nu een soort deken met ons ontbijt. "Ga je nu ook niet werken?" - "Ik blijf bij jou, Goed?" - ik knikte en hij trok me naast zich neer. De beker van de Starbucks klemde ik tussen mijn handen, en nipte van de koffie. Heerlijk.