Okuldan nasıl çıktığımı bilmiyordum çok sinirliydim hayatımdaki en büyük hayal kırıklığıydı belkide bu. içimdeki duygunun tarifi yok ne yapmalıydım arkadaşıma söylemelimiyim yoksa sesizce onu izlememi gerekiyor ama nasıl söylerim onu bende seviyorum diye yok yok olmaz bunu sedaya yapamam...
ANNEM:kızım kalksana
Ben:5 dk daha
ANNEM: esraaaaaaaa ya kalkarsın ya da bu terliği kafana yersinn
Ben: tamammmmm kalktım bir uyutmadın
Offf ne yapmalıydım şimdi allahım yardım et bana siyah kareli eteğimi giyip üzerinede pembe sade üstümü giyip acelece aşağıya indim Annne ben çıkıyorum diyip hızlıca kapıyı kapattım annemin sesini duyar gibi oldum ama duymamazlıktan geldim anneme çok üzülüyorum babamın vefatından sonra hep benle ilgilendi hep çalıştı babamın yokluğunu bende hep hissediyorum bazen gizlice odama kapanıp sabahlara kadar ağlardım
Esraa diye bir ses duydum bu sedanın sesiydi adımlarımı daha hızlı atmaya başladım onu şuanlık ta olsa görmek istemiyordum
Seda: esra ne oluyor niye takmıyorsun sabahtan beri sesleniyorum sana
Ben: yok canım duymamamışım ondan
Seda: kanka merti gördün mu??
Ben :be ben yok görmedimnm
Seda: ya esra yalan söyleme seni tanıyorum ne oldu çok durgunsun
yüzümde yalancı bir tebessümle.
Ben:sabah annemle biraz kavga ettim o yüzden boşver hadi geç kaldık sınıfa girelim
Ve sınıfın kapısına geldik ....
seda kapıyı tıklattı
Hoca : girrrrr
Ben: hocam geç kaldığimız için özür dileriz
Hoca: tamam geçin yerinize
Betülün yanına geçtim seda da serkanın yanına geçti arkamda mert vardı kalbim yerinden çıkıcak gibiydi.
Mert: esra
Diye seslendi ....
