Selam arkadaşlar! Bu benim ilk hikayem:)
BEĞENMENİZ DİLEĞİYLEE!...:))
...
"Ablaaaaaaaa!" off bu ses ne ya sabah sabah. "Nil kapa çenenii!" -Nil benim kardeşim- "Abla okula geç kalıcaksın." Ne okul desenee. Ayrıca okul değil bi kere ÜNİVERSİTEE!!! Birden üç şey farkettim: 1.Hala yatakta yatıyorum. 2.Dersin başlamasına yarım saat kalmış. 3.Annem kapımın önünde tek eli belinde tek elinde de terlik dikilio! Birden kendimi odamdan dışarı attım. Banyoya girdiğimde annemin kahkahalarını duyabiliyodum.
Hemen yüzümü yıkayıp saçımı yapmaya başladım. Üniversitemin -,- ilk günü olduğu için güzel gözükmeliydim. 10 dk sonra saçım hazırdı. -Tek yaptığım şey bir at kuyruğu!- Kendimi hemen mavi giysi dolabımın önüne attım. İçine desem daha doğru olur! Kıyafetlerimi seçmeye başladım. 15 dk'lık bir boğuşmadan sonra giysilerimi seçmeyi başardım. Yeşil mini bir etek üzerine beyaz askılı bir bluz ve kot ceket. Üzerimi giyinmemle Nil' in çığlığı bir oldu. Merdivenlerden hızlıca koşarak aşağı kata -mutfağa- indim. Tam indimde denemez aslında. Daha 5 basamak atmışken kayıp düştüm!
Gözümü açtığımda annemi arkasında Nil'i onun arkasında da inanmıyorum!!! Nil'in çığlık atma sebebi belli oldu. Tuğçe gelmiş:)) -Tuğçe benim en iyi arkadaşım- Birden kendime geldim ve kalkıp TUğçeye sarıldım. Onu çooook özlemişim. O da beni tabii.
Kahvaltımızı yapıp evden çıktık.
"Melis ben seni çok özlemişim. Neden bu kadar özlettin kendini?"
"Sanki sen her dakka beni aradın da ben seni hiç özlemedim."
"Neyse, kavuştuk mu kavuştuk sen ona bak! Ege'yle nasıl?"
"Ters giden bişey yok."
"Hah iyi!."
"Ama güzel giden bişey de yok!"
"Nasıl yaa?"
"Sanırım ayrılıcaz." Birden göz yaşlarımı tutamadım. Tuğçe beni sakinleştirmeye çalışırken okula gelmiştik. Eveeet. ÜNİVERSİTE'me ilk adımımı atıyorum atıyorum aaatttttıımmmm!!! Teşekkürler teşekkürler teşekkürlerr!!! Tuğçe ile direk ilk dersin sınıfını bulmaya çalıştık. Birden birinin bana seslendiğini -bildiğin çığlık atıodu- duydum. Arkamı döndüğümde Ceren'in ben ve Tuğçe'ye doğru tam gaz koştuğunu gördüm! -Ceren Tuğçe'nin ve benim ikinci en iyi arkadaşımız.- "Meliiiissss Tuğççeeee!!!" Ceren yanımıza geldi ve bize sarıldı. Canım yaa!
Onu ve Tuğçe'yi çooooook seviyorum. Hani durmadan birlikte bişeyler yapan, okulda her dakka birlikte duran, zil çaldı mı koridorda kol kola dolaşan en iyi arkadaşlar vardır ya biz lisede böyleydik işte. Tuğçeyle 4-5 yaşından beri böyleydik sonra aramıza Ceren de katıldı. Onları gerçekten çok seviyorum!!!
