Inanmıyorum!! Bu... Bu BURAK!!
"Burak sen Selim in kuzeni misin? Lütfen hayır de!"
B: "Melis sen Selim in sevgilisi misin? Lütfen hayır de!"
S: "Demek siz tanışıyosunuz. Burak önümüzden çekilirsen Melis le birlikte içeri giricez. Ve evet Melis, Burak benim kuzenim. Ve hayır Burak, Melis sevgilim değil."
Burak da önümüzden çekildikten sonra içeri girdik. Evleri gerçekten çok güzeldi. Burak tan beklediğim gibi evleri hiç dağınık değildi. Tabi Selim gibi birinin evi de dağınık olmamalıydı. Çocuğun her şeyi muhteşem. Bi kere çok yakışıklı ve kibar. Burak desen... Tamam o da en az Selim kadar yakışıklı. Belki daha fazla ama kibarlık desen sıfır. Ukalanın teki ve ben böyle kişilerden hiç hoşlanmam. - sanki o benden hoşlandı da! -
S: "Eee Melis ödeve başlayalım mı?"
"Tabi olur"
Selimle birlikte ayağa kalktık. Beni belimden nazikçe iterek ödevi yapıcağımız masaya götürdü. Masaya oturduk ve ödeve başladık...
-TUĞÇE-
Off yaa! İşim gücüm yok bi de kimya ödevi çıktı. - Ceren söyledi - Zaten daha yapıcağım testlere başlamadım bile! Herkes gitti ben ve daha yüzünü bile göremediğim - ismini bile bilmiyorum o derece! - bi çocuk tek başımıza okulda kaldık ve test çözüyoruz. Adil mi? DEĞİL!...
Evet hala test çözüyorum. Burda oturmuş bu çocukla test çözüyorum. Bari bi arkasını dönse! İnanmıyorum çocuk arkasını dönüyoo! - keşke başka bişey isteseymişim -
"Selam ben Emre" çok tatlııııı. Cidden mi ya. Sen kaç saattir oradaydı nev şimdi mi tanışmak aklına geldi! Püüüü sana! Aslında bu çocuk bana bi yerden tanıdık geliyo ama.. Boşver yaa!
"Ben de Tuğçe"
"Sanırım okulda sadece biz kaldık" günaydın! Ama bunu sesli söyleyemiyorum çünkü çok tatlıı.
"Sanırım"
"O zaman bizi kontrol edicek biri de kalmamıştır okulda" cidden ya ben bunu niye düşünemedim. Aferin çocuğum, bak şimdi aklın yerine geldi.
"O zaman görüşürüz testlerr!" diyip testleri yere attım. Emre de aynısını yaptı. Ayağa kalktı ve kolunu bana uzattı.
"Dışarı çıkmaya ne dersin?"
"Mükemmel olur derim!" diyip uzattığı kolunu tuttum. Cidden çok tatlıı.
Sahile indik ve bi banka oturduk. Dayanamıyorum artık sorucam!
"Emre sen bana bi yerden tanıdık geliyosun"
"Sen de bana Tuğçe, ama boşver yakında anlarız zaten"
-MELİS-
Sonunda ödevimiz bitti ve ben yeni fark ettim sanırım Emre nin kolu bayaadır benim omzumda. Bu benim için bi sorun mu tabikide değil. Ama artık Emre ye hiç istemesem de şu lafları söylemem lazım.
"Emre saat 11 e geliyo ben gidiyim artık hem ödevde bitti"
"Gitmek zorunda değilsin burda da kalabilirsin" Burak la aynı evde kalmak cidden mi? Hayır, hayır ve hayııırr!!
"Boşver başka zaman - örneğin Burak ın evde olmadığı bi zaman - "
"Peki o zaman" diyip sırıttı.
"Görüşürüz dedim ve montumla çantamı da alıp kapıya doğru ilerledim. Tam çıkıcakken arkamdan belimi tuttu.
"İstersen seni ben bırakabilirim" hiç sormıycaksın sanmıştım.
