CAM KIRIKLARI

5.Bölüm :Dans

"Bazı yıkılışlar, daha parlak kalkınışların teşvikcisidir."

- William Shakespeare

Kaan'ın arkadaş olma fikri pek cazip gelmesede kabul etmiştim . Aslında en mantıklısı buydu .En azından beni korkutmıyacaktı . Onunla konuştuktan sonra koşarak aşağıya inmiştim .Soyunma odasıma girip üstümü değiştirdim .

Daha yeni uyudugum için ise uykuluydum .Üstümü değiştirdikten sonra hoca ve sınıftakilerin yanına gittim . Beden hocası herkesi toplamış konuşma yapıyordu .

"Evet çocuklar ilk önce erkek ve kızlı grublara ayrılmanızı sonrada dans etmenizi istiyorum. Sınavınız bu olacak." dedi beden hocası

Neden bizimde diğer okullarda ki gibi beden öğretmenimiz yoktu ki ?! . Hemm hangi hoca dans ettirerek sınav yapardı . Şansızlık yine şaşırmadan beni bulmuştu.

Etrafa baktığım da sevgilisi olanlar sevinirken olmayanlar 'ama hocam 'diyorlardı. Eylül 'e "Beraber mi dans etsek" diye teklifte bulundum. Yoksa kesinlikle tek kalacaktım. Hem Eylül uzun bir süre dans dersi almıştı. Sınav da onun sayesin de yırtabilirdim.

"Çok komiksin Eslem"  dedi ve bir çocukla dans etmeye başladı. Ona sadece gözlerimi devirdim. Ne kadar da iyi bir arkadaştı.

Etrafa baktığımda herkes çiftini bulmuştu. sadece ben yalnız kalmıştım. Aslında buna sevinmem lazımdı. Belki de hoca beni sınav yapmazdı ama sevincim ksa sürdü.

"hımm sanırım sadece ikimiz kaldık."

Kaan 'a baktım. Hala ondan korkuyordum. Ne kadar arkadaşlık olmayı kabul etsemde korkuma yenik düşüyordum. Zaten benden bir anda ona güvenmemi bekleyemezdi. Oldukça korkutucu ve ilginç biriydi.

"Benimle dans eder misin?" diye sordu

Elbette onunla dans etmek istemiyordum. Hocaya baktığımda bana sinirli gözlerle baktığını fark ettim. Neden hiç normal br şey gelip beni buluyordu. Kaan hala elini uzatıyordu. Başta ne kadar teredüt etsemde en son pes ederek bana uzattığı elini tuttum.

Hoca hafif bir şarkı açtı. Ellerimi Kaan 'ın omuzlarına koydum o da ellerini belime koydu.yavaş haraketlerle dans etmeye başladık. Ikimizde konuşmadık sadece şarkıya odaklandık. Kaan bana bakarak sırıttı.  Gülmesi içimde ki korkuyu az da olsa azaltmışdı. Gözlerim Eylül 'e kaydı. Ağzı açık bizi iziliyordu. Anlaşılan Kaan 'la dans etmeme baya şaşırmıştı.

Haklıydı yarım saat önce Kaan benimle arkadaş olmak istediğinde bende aynı tepkiyi vermiştim. Eylül ağzını oynatarak 'neler oluyor?'dedi. Ona cevap vermedim sadece gıcık bir şekilde gülümsedim. Uyuduğumda beni sınıfta yalnız bırakmıştı bunun cezası olarak biraz meraklanmalıydı ve Eylül 'ü birazcık tanıyorsam meraklanırdı. Şuan Kaan ile benim hakkımda bir  sürü teori kurmuştu. Gözlerimi Eylül 'den çekip Kaan 'a baktım da hala sırıtıyordu. Yanlışlıkla ayağına falan mı basmıştım? 

Merakıma yenik düşerek nedenini sordum.

"Neden sırıtıyorsun?" diye sordum .

Sırıtması yüzünde genişledi.

"Boşver."

Tam ağzımı açıp bir şey söyleyecektim ki. "Hadi eşleri değiştirelim." dedi .

Poyraz kolumu çekti ve ellerini belime koydu. Kaan 'a pis pis sırttı. Kaan 'da ona sinirli sinirli bakıyordu. Ezra 'da Ellerini Kaan 'ın omzuna koydu dans etmeye başladılar. Poyraza şaşkınca baktı. "Aklında ne var?"

Soruma şaşırdı.

"Zeki kızsın." dediğinde gülümsedim her kız gibi bende iltifatı seviyordum.

"Bu sorumun cevabı değil."

Ondan hala bir cevap bekliyordum.

"Soru sormasan sadece dans etsek olur mu?"

Tekrar gülümsedim ve kafamı 'tamam 'anlamında salladım. Gözlerim Kaan 'a kaydı. Bize sinirli bakmaya devam ediyordu. Esra ise sadece Kaan 'a bakıyordu. Poyraz'a döndüm.

"Yoruldum. Oturalım mı?" diye sordum bitki bir sesle

"Tamam zaten bundan sonrası benim için iyi olmayacak." dedi arkasında ki dans eden Kaan ve Ezra'ya bakarken .

Cümlesinin sonunu kısık söylemişti ama yakınımda olduğu için duydum. Bana söylemişti.Daha çok kendi kendi konuşuyordu.