Dat had je niet verwacht hè? HERSCHIJVENDE

9

Midden in de nacht wordt ik zwetend wakker gemaakt door Caleb. Ik heb zojuist een van de nachtmerries gehad die ik vaak heb. Gelukkig is hij er de meeste keren bij, en helpt hij me dan om wakker te worden. Troostend gaat hij met zijn hand over mijn rug. "Adem in, en adem uit." Ik probeer hem na te doen, en rustig te worden van zijn ademhaling. "Shhh.." 

"Hoe laat is het?" Caleb gaat met zijn hand door mijn haar heen. "Half zeven." "Zullen we dan maar meteen inpakken? En dan weer terug naar huis?" Het is onze laatste dag hier. Vanavond zullen we al in het vliegtuig zitten. De laatste twee weken zijn echt snel voorbij gegaan. Straks zit ik gewoon op een internaat, iets waarvan ik had gedacht dat ik het nooit zou doen. Maar het is beter voor me, en dat weet ik nu. Ik ben samen met Caleb, dus gelukkig niet alleen. Dat maakt het een stuk makkelijker om dit allemaal te doen. 

"Heb je alles?" "Nee ik moet nog even naar de badkamer toe." "Ga je gang." Als er op de deur wordt geklopt, loop ik er naar toe. Ik zwaai hem open, en blijf meteen verschrikt staan. "Chris." Gil ik. En ik klap de deur dicht en ik loop beduusd naar achter met mijn gezicht naar de deur. Hoe kan hij hier zijn? Dit kan niet. 

Hoe kan dit? Hoe kan dit? Er vliegen een miljoen veel vragen door mijn hoofd. Ik ben zo in mijn gedachten dat ik niet zie dat Caleb de deur open heeft gedaan, en de klootzak een klap in zijn gezicht heeft gegeven. "Wat doe jij hier?!" Schreeuwt hij. "Rustig man, ik weet niet wie je denkt dat ik ben, maar ik ben Jaeden." "Lieg niet!" Zijn stem buldert me uit mijn gedachten. Langzaam loop ik naar de twee toe, met een paar stille tranen over mijn wangen. "Ik weet niet wat mijn broer nu weer heeft gedaan, maar mijn wederhelft is Chris." "Chris.. Is je tweelingbroer?" Zeg ik verbaasd. Caleb komt naar me toegelopen door het krappe halletje en slaat een arm beschermend over mij heen.

"Helaas wel ja. Wat heeft hij gedaan bij je waarom je zo veel pijn hebt? Sorry als ik het vraag, maar dan kan ik het hem zijn neus in wrijven." 

Even later zitten we op het bed, en hebben we Jaeden alles vertelt. Hij heeft op zijn beurt ons weer verteld dat hij uit huis is gegaan nadat hij een tussenjaar had genomen. Nu werkt hij in dit hotel, en maakt hij 's avonds zijn school af. Jaeden is een hele aardige jongen. Hij is echt het tegenovergestelde als Chris, en ik kan hem eigenlijk wel als een vriend beschouwen. Ik heb nu al gemerkt dat ik goed met hem kan praten, en dat zal ik zeker ook nog wel vaker doen, gok ik. 

Jaeden heeft me belooft dat hij het Chris onder zijn neus zal wrijven, en voor mij met hem ruzie zal maken, wat echt een ontzettend lief gebaar is. Maar eerlijk gezegd wil ik niet meer over Chris praten, dus vanaf nu, dit moment, ga ik een nieuw stukje leven in. Een leven waar Chris niet meer toe behoort, niet meer het hoofdonderwerp is.