Dat had je niet verwacht hè? HERSCHIJVENDE

1

Ik loop de school binnen. Het is een doodnormale vrijdag. Voor mij dan, voor anderen de dag dat er een feest is, maar ik wordt toch nooit uitgenodigd. Ik ben er een keer geweest, en dat was een fout die ik nooit meer maak.

Als eerste les heb ik Duits. Een irritant vak. De taal zelf kan ik wel spreken hoor, het is alleen zo dat de docent zo verschikkelijk is! Hij praat met allerlei rare gebaren, en dat soort. Ik loop snel naar mijn tafeltje toe. Rechts vooraan in de klas. Gelukkig zit ik niet voor mijn docent, meneer hofmann. Dat zou ik niet overleven. Nou eigenlijk wel, maar ja. 

Na school ben ik zoals altijd zo snel mogelijk naar huis gegaan. Thuis zit ik dan meestal naar series en films te kijken, met een bak ijs, en pas daarna op bij kinderen in de buurt. Naja, dat dan weer samen met Caleb, mijn gay best friend. Zonder hem zou ik het echt niet kunnen volhouden hoor. 

Winters, Caleb Winters, see what I dit there? Is echt mijn beste vriend. Oh god, I love him. Zodra ik thuiskom zit Caleb al op de bank. Oh sorry, ik ben vergeten dat ik meestal het hele weekend wel bij Caleb ben. "Hey Ceeb!" Zucht ik uit terwijl ik op de bank neerviel. "Lange dag gehad Em?" Zegt Caleb terwijl hij wat drinken voor me inschenkt. "Je wilt niet weten." Ik rol met mijn ogen. "Mental breakdown much vandaag." "Zal wel meevallen hoor." Grijnst hij. "Ceeb, je bent m'n beste vriend, je hoort me te supporten." Grom ik.

"WIl ik wel hoor, maar dit is gewoon te leuk om aan te zien."Hij grijnst nog steeds. "Shut up. Of wil je dat ik niet meer mee ga naar Antje en Semtje?" Caleb kijkt verbaast. "You wouldn't." "Ik zit vol met verrassingen Ceeb." Zeg ik waarna ik in lachen uitbarst. "Orange is the new black?" "Ja sure, zodat jij kan kwijlen op die knappe bewaker? Altijd." Caleb rolt maar met zijn ogen en start Netflix op. Ik pak een zak chips van de salontafel en kruip tegen Caleb aan op de bank.