Senin Sokakların

2. Bölüm 'SEN '

Ne ne yapabilirdi ki o kim koşmaya çalışmak kim . Genç kız, ayağa kalktı üzerini silkeledi, çok fena düşmüştü vallahi ama genç kız yürümeye devam etti. Tabi önceki kadar hızlı değildi. Okula vardığında yavaşça kapıyı tıklatı.
İçeriden kalın, tok bir ses işittikten sonra olacaklara hazırlanıp dua etmeye başladı. Iceriye girdiğinde küçük bir adım atmıştı ki matematik hocasının çatılan kaşlarıyla karşılasması bir oldu. Su an topuğunun üstüne basıp kaçma isteğine karşı koymak için insan üstü bir çaba gösteriyordu.

"Saat kaç oldu biliyoromuşunuz küçük hanım bu saate kadar gelmediğnize göre rüyanızda çok önemli birini gördünüz herhalde" diyen matematik hocası laf atmış gibi pis pis sırıtmaya başladı. Hocanın bu sözü üzerine yaşaması dünya için sorun olan, aldığı her nefeste inşallah nefesin soluk borun yerine yemek boruna kaçar da hıçkırırsın demekten usanmadığı , o***u , s***k, edep ,haya yoksunu Lara lafa atladı ;

"Yoksa olmayan anne ve babanın sana rüyanda pamuk şekeri alması için mi o tatlı uykunu bozamadın canım benim"
diyerek dudaklarını büzdü.

Genç kız sinirle Lara' ya döndü tam bir şey söyleyecekken birisi lafını böldü , evet birisi çünkü o birisinin adını bilmiyordu.

"En azından o anne babasını görüyor güzelim oysa ki bazılarının başka şeyler gördüğünden eminim."

"Aaaa şu işe de bak Asmin kendisine acıyacak yeni biri bulmuş gibi görünüyor. "

Lara tekrardan kıza döndü onda bıraktığı etkiyi görmek için . Evet tam da istediği buydu. Çünkü ; Asmin ' in gözleri dolmuştu , burada ağlamayacağın iyi biliyordu ama en azından burada olmasada ağlayacağını biliyordu.

"Nedense buna hiç şasırmadım" diye konuşmasını tamamladı.

Genç adam sinirlenmeye başlamıştı ama bunu belli etmeden , Lara'ya döndü ve "ben o kıza acımadım bu bir , eğer şasırmaktan bahsediyorsak benim de izlenimlerimden elde ettiğim şeyi sana söyliyim o zaman bu da bu sınıftaki en acınası durumda olupta başkalarına acıyarak bakan' SEN ' -omuzlarını silkti - bu da iki" dedi soğuk kanlılıkla .

Başta Asmin , Lara, ve matematikçi olmak üzere sınıftaki herkesin ağzı şaskınlıktan açık kalmıştı .

Kendini ilk toplayan öğretmenleri olmuştu ve Asmin'e dönerek sırasına geçmesini istedi.

Asmin sırasına yönelirken atladığı bir şey olduğunu daha yeni idrak edebilmişti. O çocuk onun sırasına oturuyordu onu da geçti , pencere kenarını kapmıştı-onun özel yerini- bir an elinden şekeri alınmış çocuk gibi hissetmişti kendini. Ama bu haksızlık değil de nedir ki onca boş yer var sınıfta git oraya otur abicim yetmemiş olmalı ki pencere kenarını da kapmıştı , sıraları en arkadaydı bir de yani kısacası nerdeyse hiç arkadaşı olmayan ezik bir kız için biçilmiş kaftandı.

Asmin bunları düşünürken genç adam elini sallayarak "hey sana diyiyorum hala orada mısın? " diyince Asmin hala ayakta dikildiğni yeni farketmişti. Bunun üzerine Asmin de yavaşça adını bilmediği genç adamın yanına oturdu. Asmin onun adını bilmediğini hatırlayınca "az önce yaptığın şey için teşekkür ederim. Benim adım , Asmin" dedi , elini uzatarak genç adam Asmin 'in uzattığı ele baktı ve iğrenirmişcesine yüzünü buruşturarak Asmin' e baktı. Bu öyle bir bakıştı ki...