deel 4: kennismakings kamp

17 2 9
                                    

hier sta ik dan, op het schoolplein. als het een gewone dag was geweest hadden we nu gewoon wiskunde, maar het is wel anders. vandaag gaan we op kamp, op kennismakings kamp.
na 5 Minuutjes zij onze mentor dat we 2 aan 2 in een rij moesten gaan staan. hup hup! zij ze, we gaan zo. 2 andere leraren fietste naar voren en reden de stoep af. Daar gaan we, dacht ik. stiekem had ik er totaal geen zin in. Ik kende bijna niemand en we gingen naar een onbekende plek... help. na ongeveer een uurtje fietsen kwamen we aan bij een kampeer boerderij.
we gooide onze tassen in een hoek en gingen aan een tavel zitten. er kwam een groepje mensen binnen lopen en legde alles uit.

Na dat we omze bedden hadden op gemaakt kregen we een uur vrije tijd. ik en mijn vriendinnen gingen zitten kletsen op een stapel stenen. we speelde allerlij vage spelletjes en het was echt jeel leuk, of nou ja... wat je leuk vind. ik vond het wel een goede manier om kennis te maken, maar of ik het nou ook voor de lol zou doen?

die avond aten we pasta met salade.
hmmm, op een kamp had ik toch wat anders gedacht... maar ach, het was maar een maaltijd. ik concentreerde me op straks, want dan werd er een sport avond gehouden. en als er iets is waar ik niet van hou, dan ik het wel een sportavond of dag. Zucht...

De volgende dag gingen we weer naar school. Weer dat pokke eind terug fietsen. gelukkig kregen we weer een uur vrije tijd. ondertussen had ik al een nieuwe vriendin: Layla. ik ging met layla weg van ons groepje, iedereen was zo ontzettend druk. we begonnen maar ergens over te praten.
maar uit eindelijk was het onderwerp geesten en spoken. woehoooeee, zij Layla. ik lachte, maar niet echt overtuigend. ik wou graag naar huis, en hier was ik niet thuis, ik voelde me totaal niet thuis...

eindelijk vertrokken we. onderweg zouden we een tussen stop maken bij een zwemplas. maar ik wou niet zwemmen. ik zat wat met mijn vriendinnen te zitten op een bankje. we deden was spelletjes en zater weer even.

na een half uur gingen we echt weer op naar huis... yes, dacht ik

Toen we op school aan kwamen stonden mijn ouders mij al op te wachten... naar huis, nu!
Dat is wat ik wil...

vriendinnen met verhalen...Waar verhalen tot leven komen. Ontdek het nu