AKLIMDA AŞK VAR

2.BÖLÜM

Bana çarpan kişiye baktığımda,karşımda benden en fazla 1-2 yaş büyük bir çocuk görmüştüm.Koyu kahverengi saçları,dünyanın %80 inde olan kahverengi gözleri,siyah bir gözlüğü ve uzun bir boyu vardı.Yani kısacası özel hiçbir tarafı yoktu.

"Sen ne yaptığını zannediyorsun?Daha yolda bile yürümeyi bilmiyorsan neden hala okula geliyorsun?"diye çemkirdi bana.

"Sen benim önüme,otobanda giden arabanın önüne atlayan geyik gibi atlamasaydın ben de sana çarpmazdım." diye cevap verdim ona.

Ben bunu söyler söylemez,çocuğun gözleri fal taşı gibi açıldı.Sanki benim bu tepkimi hiç bekleniyor gibiydi.

Derse geç kaldığım birden aklıma dank etti.Ve çocuğu orada bırakıp,okulun içine doğru koşmaya başladım.

Sonunda sınıfımın önüne gelmiştim.11-B.

Tam sınıfın kapısını tıklatıcakken,zil çaldı.Ve ben daha ne olduğunu anlayamadan, yüzümde bir acı hissettim ve yere kapaklandım.Bana kapı çarpmıştı.

Ve kapıyı yüzüme çarpan kız benden özür dilemek yerine, kahkaha atarak yanımdan uzaklaştı.

Ben kıza şeytan bakışları atmakla meşgulken,görüş açıma bir el girdi.Ve bu el, beş kankamın arasında tek insan olan Anıl'a aitti.Diğer kankalarım ise gülmemek için kendilerini tuttukları için yüzleri kıpkırmızı olmuştu.Kendilerini ne kadar tutsaklar da dayanamayacaklarını biliyordum.

1...
2...
Ve 3.

Tabiki de kahkaha krizini ilk başlatan Alper  oldu.
Ve diğerleri de bu gülme krizine ortak oldular.

Anıl beni ayağa kaldırırken, ben de kankalarıma susmazsanız sonucuna katlanırsınız bakışları atmakla uğraşıyordum.Bakışlarımı gördüler ama susmadılar.Demek ki bu işin sonu kötü bitecekti.

Onlara doğru yürümeye başladığımda kahkahaları birden kesildi.Ve hepsi birden geri geri yürümeye başladılar.Galiba bu işin sonunu tahmin ettikleri için geri geri yürümeyi bırakıp,koşmaya başladılar.Ve hepsi ayrı yönlere gittiler.Galiba amaçları beni şaşırtmaktı.Ama ben kimi takip edeceğimi çok iyi biliyordum.

Bu işi başlatan kişiyi...

*******************************

"Kırılmadık yerim kalmadı be kızım.Hiç sana yakışıyor mu bunlar.Senin gibi..............
tatlı,güzel,şirin bir kıza."

Alper bana bunları söyledikten sonra onun sırtına sertçe vurdum.

O ise bana bir uzaylıymışım gibi bakıyordu.Alperin bu bakışına karşılık gülmeye başladım.

Ve biz Alperle konuşurken, bizim grup da bize katıldı ve sohbetimiz daha da koyulaştı.

Ve dünyada en nefret ettiğim seslerden biri kulaklarımı sağır etti.

Ders zili...

*******************************

Sıralarımıza yerleştiğimizde ise hala yaz tatilinin bitmesine alışamamıştım.Şu an evde olabilir ve sabahın bu saatinde derse girmek yerine öğlene kadar uyuyabilirdim.

Ben düşüncelerime dalmışken, sınıfın kapısı aralandı.

İçeri giren kişiyi görmemle beraber kendime sövmem bir oldu.

"İşte şimdi yandım."

*******************************

İçeri giren kişi benim sabah çarptığım çocuktu.Ve görünüşe göre o bir çocuk değildi.O bir öğretmendi.Hem de FİZİK öğretmeni!Ve fizik benim en kötü olduğum dersti.