chapter-3

15 4 2
                                    

Το πρωί ξύπνησα με ένα βαρύ πόνο στο κεφάλι μου. Αναμνήσεις από την χθεσινή βραδιά ήρθαν στο μυαλό μου. Η συνάντηση με τον μυστηριώδες άντρα, που έμοιαζε με τον Χαρρυ, ο βασανιστικος εφιάλτης και το άρωμα του... Ωχ θεέ μου το άρωμα του Χαρρυ. Πως είναι δυνατόν ακόμα να αισθάνομαι το άρωμα του πάνω μου. Σηκώθηκα από το κρεβάτι και πήγα στην ντουλάπα για να διαλέξω τα ρούχα, που θα φορέσω στην καινούρια μου δουλειά. Φόρεσα ένα μαύρο τζιν και μια μαύρη μπλούζα. Τι πρωτότυπο!

Κατέβηκα στην κουζίνα και είδα την Αντί με μια κούπα καφέ στο χέρι. Ωχ τώρα πρέπει να μιλήσουμε.

"Καλημέρα Άλισον!" είπε με έναν ειρωνικό τόνο στην φωνή της.

Ναι γιαυτό είμαι σίγουρη!

" Πριν μου πεις τίποτα δε θέλω να ξανάμπεις στο δωμάτιο μου χωρίς να το ξέρω, γιατί θα γίνει χαμός. Τώρα καλημέρα και σε σένα!" της είπα στον ίδιο τόνο.

" Δεν μπήκα στο δωμάτιο σου χθες, αλλά και να έμπαινα ποιο είναι το πρόβλημα σου;" απάντησε εκνευρίσμενα. Μου τι δίνει η φωνή της.

Και τότε ποιος μπήκε; Αφού το ένοιωσα, ένοιωσα κάποιον στο χώρο αποκλείεται να είμαι τόσο τρελή. Καλά τι λέω, εδώ φαντάστηκα το άρωμα του Χαρρυ αυτό θα με πειράξει. Μα ήταν τόσο αληθινό! Αυτή η αύρα θύμιζε τόσο εκείνον τον δαίμονα ντυμένο σε άγγελο. Την καταστροφή μου.

"Ναι δίκιο έχεις, λάθος έκανα, άλλωστε ποιος θέλει να μπει στο δωμάτιο μου, στη ζωή μου."

"Ει γλυκιά μου τι έχεις;" είπε με ένα ύφος λες και νοιάζεται. Κανένας δε νοιάζεται, ούτε η καλύτερη σου φίλη. Τι λέω ούτε η ίδια σου η μάνα.

" Καλά είμαι." απάντησα ζωγραφιζοντας στο πρόσωπο μου ένα ψεύτικο χαμόγελο. Αχ και να ξέρε τι συμβαίνει μέσα μου.

Πήρα τον καφέ μου και γύρισα στο δωμάτιο μου. Στη μοναξιά μου. Τόσο μικρή λέξη, αλλά και τόσο γεμάτη με νόημα. Κοίταξα την ώρα και είδα ότι είχα αργήσει για τη δουλειά.

Κατέβηκα ξανά κάτω και είδα την Αντί στο ίδιο σημείο που την είχα αφήσει. Την χαίρεταω πριν μου ανοίξει συζήτηση για τα χθεσινά και χρειαστεί να της εξηγήσω, γιατί την έπερνα τηλέφωνο και που ήμουν.

Ύστερα από λίγη ώρα οδήγησης, πάρκαρα έξω από την καφετέρια, που μου είχε πει η Αντί. Μπαίνω μέσα και ήδη υπήρχε πολύς κόσμος. Πάω στο μπαρ και βλέπω ένα νέο άντρα γύρω στα 25 να ετοιμάζει καφέ μάλλον. Τον πλησιάζω.

" Γειά σας είμαι η Άλισον Αρτζεντ, η κοπέλα, που μιλήσατε χθες, για να δουλέψω στην καφετέρια." του είπα στα γρήγορα.

The Past H.STahanan ng mga kuwento. Tumuklas ngayon