Blessing in Disguise [ON-HOLD]

Blessing # 1: He's Back..

A/N: Comments are highly appreciated, it may help in improving my story line :D thank you for reading ♥

pa-add po!!! ♥ http://www.facebook.com/kimyoonlee.wattpad ••► click niyo po yung external link :)) thank you po ♥ dun sa fb na yun n'yo po makikita yung mga characters and etc.. =D

first time din po ito.. kaya please lang po.. pagpasensyahan kung pangit.. =D... thank you po for understanding me =D

*** right click on the picture to view the larger size ♥ ***

=♥=♥=♥=♥=♥=♥=♥=♥=♥=♥=♥=♥=♥=♥=♥=♥=♥=♥=♥=♥=♥=♥=♥=♥=♥=♥=♥=♥=♥=♥=♥=♥=♥=♥=♥=

Blessing # 1: HE'S BACK

[Alexa's POV]

Isang tipikal na araw lang naman ang inaasahan ko sa araw na 'to.. Nakaupo ako malapit sa may bintana ng salas namin dahil inaantay ko ang pagdating nina Yara at Ira dahil nagkasundo kaming tatlo na mag-libang kahit papano.. Ehh kasi naman, puro na lang ata libro yung nakikita namin tatlo ehh.. Bigla akong napatingin sa bintana ng may narinig akong dumating na sasakyan. Pumarada ito sa tapat ng bahay namin kaya naintriga ako kung sino ang may-ari nung sasakyan na yun.

Tumayo ako sa kinauupuan ko para makita ko kung sino ang may-ari ng sasakyan ng may bigla akong narinig na sumigaw ng pangalan ko. Pamilyar sa akin ang boses na yun ahh..

VOICE: ALEXA!!!

Nilingon ko kung saan nangagaling yung boses. Paglingon ko, wala naman tao.. Tumingin ulit ako sa may bintana pero pagtingin ko sa may sasakyan, wala na yung driver. Wow, ang bilis naman umalis nun..

Nalito tuloy ako. Kilala ko kaya yung driver ng sasakyan na yun? S'ya kaya yung tumawag sa akin?? Ayy, wait? Kilala ko ba sya?? AIGOO!! Nae ma-eum eul ilhgoissda! [I'm losing my mind].

Tinitingnan ko pa rin kung meron tao sa labas ng may boses na gumulat sa akin.

VOICE: Yo!

"Dare ga jigoku?" bigla na lang ako nakapag-Japanese dahil sa gulat ko.. Naintindihan kaya nun yun?? [Who the hell?]

"Sorehānata no itokodesu, orokana" [It's your cousin, silly]

Napalingon ako bigla ng narinig ko yung sagot nya. Yun palang boses na tumawag sa akin at yun ding nanggulat sa akin ay nangagaling sa iisang tao.. Galing sa paborito kong pinsan na lalaki.. Si Bryle Adryan Bautista-Navarro

"Hey, how are you? Wow, we were so small back then, has it been 9 years since we last saw each other..." tinanong nya ako..

" Well we're fine... yeah, it's been 9 years, if you didn't migrate to U.S. we should have grown together..." I replied

"Yeah...but I have no choice... I need to go to U.S. to study, you do know that I'm the heir of our business." He explained

"Yeah, yeah... Dangsin-i geuleohge malha dani.." sabi ko sa kanya.. Ayy, bakit ako nag Korean?? [If you say so.]

 "Nanite iu no ka? You know I don't know your other language. By the way, where's aunty?" Sabi ko na ehh, hindi nya naintindihan.. [What did you say?]

"Nevermind that, Mom's at the kitchen. Hey Bryle, can I ask you a question?" tinanong ko s'ya dahil sa sobrang curiousity ko sa sasakyan na yun..

"You already asked me a question..." he said sarcastically