Chapter 5

36.8K 115 5
                                    

Author's note:
Dahil marami po ang nag-request na ituloy ito, kaya itutuloy ko. kahit na para sa'kin ay hanggang doon lang po talaga. (last chapter) Sana po ay suportahan niyo ito at i-motivate ako para ganahan akong mag-update. 'Yon lang po. :)

Ito na po ang update...


-----------

Makalipas ang dalawang taon...

Si Jason, ay may nobya; Isang taon na silang magka-relasyon. Gayunpaman, hindi pa sila nagsasama sa iisang bubong. Si Joan ay nakilala niya sa opisina--kung saan siya nagta-trabaho. Maganda, matalino, maalaga at mapagmahal ito. Sila ang palaging magkasama. Si Jason din ang kan'yang takbuhan kapag siya ay may problema--sa dati niyang nobyo.

Paano naging sila? Balikan ang nakaraan...


Isang gabi noon, ay nagkayayaan sila sa opisina; mag-iinuman. Nagprisinta si Jason na sa kanila ganapin. Nasa Maynila naman ang kan'yang ina't kapatid, kaya puwedeng-pwede silang magtambay roon. Pagtapos ng trabaho ay dumeretso na si Jason sa kanilang bahay para maglinis. Kasama niya si Joan sa kanila, dahil nagpumilit ito, para raw makatulong siya sa paglilinis. Mayamaya'y dumating na ang iba; Isang babae at tatlong lalaki. Anim silang pumalibot sa maliit na lamesa sa harap ng telebisyon.

Malalakas na tawanan ang tanging maririnig sa buong kabahayan. Kantyaw rito, kantyaw roon ang nagaganap. Si Joan ang kanilang kina-kantyawan, may gusto raw ito kay Jason. Alam naman na ito ng binata, dahil umamin na sa kan'ya ang dalaga noon pa.

Pasado alas dose y medya nang natapos ang kanilang kasiyahan. Umuwi na ang apat at dalawa na lang silang natira. Nag-aalala si Jason sa dalaga kaya hindi na niya ito pinauwi. Lasing na kasi ito at malayo pa ang bahay. Kaya naisip niya na bukas na lang niya ito pauuwiin.

Habang nililigpit ang pinag-gamitan nila, ay halos mapatalon siya sa gulat nang may humalos ka sa kan'yang likuran. "Ako na riyan," malambing na pagkakasabi ng dalaga.

Umupo sa isang tabi si Jason habang pinapanuod ang dalaga sa ginagawa nito. Punas dito, punas doon. Natutok ang mga mata niya sa damit ng dalaga na pawang nakabukas ng bahagya. Napansin iyon ni Joan... kaya naman sinadya niyang buksan ang dalawang butones para lalong lumabas ang malulusog niyang hinaharap. Napa-ngiti ito nang mapansin ang pagkabalisa ni Jason.

Matagal na niya itong gusto, kaya kinuha na niya ang pagkakataong ito. Kahit nahihilo ay pinilit pa rin niyang lumapit sa binata.

Nagulat si Jason sa paglapit ng dalaga. At mas lalo siyang nagulat nang halikan siya nito. Ipinasok ang dila sa kan'yang bibig at hinanap ang kaniya. Sinipsip at pinaglaruan. Wala na sa huwisyo si Jason, at tanging libog na lamang ang naghahari sa pagkatao niya nang hawakan ni Joan ang kan'yang pagkalalaki.

Matagal at palalim nang palalim ang pagha-halikan nila. Kung saan-saan na naglakbay ang mga kamay ni Jason. Halos buong katawan na ng dalaga ang nahimas nito. Tinanggal niya ang damit ng dalaga at sinakmal ang malulusog nitong hinaharap. Sa wari niya'y para siyang sanggol na sumususo sa kan'yang ina sa ginagawa niya ngayon. Hindi na niya pinatagal pa ang eksenang iyon, kaya naman tinanggal na niya ang natitirang saplot ni Joan. Basang-basa na ito na akala mo'y bata na napa-ihi sa salawal.

Pinahiga niya ang dalaga. Hinubad na rin niya ang kaniyang mga damit bago pumatong sa dalaga. Hindi na niya inaksaya ang oras, dahil ilang sandali na lang ay puputok na siya.

**

Nagising si Joan ng maaga. Mabigat pa ang ulo niya, pakiramdam niya ay may dumadag-an dito. Nagbaling-tanaw sa isip niya ang nangyari kagabi. Napa-ngiti siya sa naalala. Bumangon na siya at pinulot ang damit niyang nagkalat sa sahig. Naligo siya't isinuot muli ang mga ito-- maliban sa kan'yang salawal. Lagi siyang may baon pamalit dito.

Pagkatapos maligo'y nagpunta siya sa kusina para ipagluto ng agahan ang binata. Nang matapos ay kumuha siya ng papel at may isinulat dito. Iniwan niya sa kusina katabi ng niluto niya bago umalis.

**

Masakit pa rin ang ulo ni Jason nang magising ito. Mabuti'y wala siyang pasok sa araw na ito. Itutulog niya na lang maghapon ang sakit ng ulo niya. Bumangon siya para lumipat sa sariling kuwarto. Napadaan siya sa kusina at napansing may nakahain sa lamesa. Nilapitan niya ito. May nakapatong na kapirasong papel sa tabi nito. Kinuha niya ito at binasa.

Jason,
Nagluto na ako ng agahan para sa'yo. Salamat at napasaya mo ako kagabi. Paumanhin kung hindi na ako nakapagpaalam pa sa iyo, ayoko kasing maistorbo ang tulog ng NOBYO ko. Magkita na lang tayo bukas.

Nagmamahal,
Joan.

Nangunot ang noo niya sa nabasa. 'Ibang klase' iyan ang tanging nabanggit niya. Naghugas muna siya ng kamay bago umpisahan kainin ang hinain ng kaniyang 'nobya'.

-----
A/N:
Vote and comment to motivate me. Thanks.

Kapatid (SPG) [on-going] #Wattys2016Tahanan ng mga kuwento. Tumuklas ngayon