ghost rockers:vakantie

de brug

p.o.v mila

daar  aan de andere kant stond... jack.'ik denk dat ik toch maar rond ga'.'waarom, heb je hoogtevrees?' vroeg jonas.'mila je durft toch een brug over 'zei alex plagend.'ja, dat is het niet!' riep ik .gelukkig had jack mij nog niet gezien.'ik heb er gewoon een rare gedachten bij van vroeger' verzinde ik terplekken.'mila,ik help je wel,om je angst te overwinnen'zei jonas heel lief.maar ik kon er niet op ingaan.ik liet wel een lach zien maar die verdween weer. ik ga wel rond.we komen elkaar aan  de andere kant wel tegen.ik had het klein bruggetje gepakt en hoopte dat jack of de andere niet naar deze kant keek,want dan was ik er aan.ik probeerde een beetje te lopen maar de brug kraakte.shit,ik probeerde zo hard te lopen als ik kon,maar het waste laat.ze hadden me allemaal gezien.mila,waarom ben je aant lopen! riep jonas.jack wou net naar mij toe komen maar jonas was hem voor.gelukkig was jack blijven staan. mila wacht ff .toen we iets verder waren stopte ik met lopen.ik keek nog is achteruit en zag het gebeuren!!!

p.o.v jack

ik zag de blik van mila in haar ogen, ik kon niet naar haar toe rennen.waarschijnlijk omdat die ene jongen daar bij was.maar waarom stelde ze me niet gewoon voor aan haar vrienden.ik zal haar wel ff een berichtje sturen.maar opdat moment verloor ik men evenwicht mijn rechter voet was omgeslagen met mijn linkerhand probeerde ik de houte leuning nog te grijpen maar het lukte niet ,ik aan de linkse kant van de brug net in het riviertje.ik voelde mijn hart heel lichtjes kloppen in mijn hoofd.en kon heel slecht ademen want dat deed kei veel zeer aan mijn longen,kon mijn benen en armen niet meer bewegen,maar het ergste was mijn nek die leek er af te liggen dus besloot ik mijn ogen maar te sluiten

p.o.v mila

ik zag het gebeuren .jack viel van de brug,ik rende zo snel als ik kon naar het kleine riviertje.hij had zijn ogen toe.jack,jack leef je nog.ik begon bijna te huilen.ik pakte mijn gsm en belde de ambulance.ondertussen kwamen de rest ook aan. mila ken je die gast.vroeg jonas. eeuuh,nee ik had hem zien vallen.na 15 min was de ambulance er.hij pakte hem mee en het enige wat ze zeiden is dat hij nog licht ademde.kom mila we gaan verder.ja ik kom,ik zag jack zijn mobieltje liggen aan de oever van de rivier .ik pakte het en zag dat hij een bericht naar mij aant sturen was geweest.ben ik de schuldige van dit ongeluk.ik begon stilletjes te wenen.wat als hij dit niet overleefd wat als hij verlamt geraakt wat als hij het me nooit vergeeft.dit kon ik niet op mijn geweten hebben ik moest naar hem toe.hei mila kom je nog.ja ik kom zo.we waren eindelijk thuis en ik rende naar mij kamer en ging op mijn bed zitten legde mijn kop op mijn kussen .maar dat voelde zo hard ik pakte mijn kussen op en zag daar een envelop liggen.mila stond er op. waarom alleen mila en niet ghost rockers.ik deed hem open en las hem...

hallo vinden jullie dit een leuk boek? en wat vinden jullie van jack?laat het weten!