The Damsel Missy

Chapter 2 : The Damsel and the Princes

Chapter 2 : the Damsel and the Princes

Part 1

When you knew it, you’ll know it…….

~~~

Jeramine Missy's POV      

“oh! Missy salo!”sabay hagis sakin nung hawak niya.

Hindi ko napansin na bigla niya pa lang

ihahagis sakin yung baseball na hawak niya.

Hindi naman ako ganun kabilis sumalo ng bola noh.

“ah!”-oh, ayan tuloy natamaan ako.

Ansakit!TT_TT

Aray much!!!

Huhuhu…

“Missy, are you all right?:

“ansakit..TT^TT”-hawak-hawak ko yung noo ko habang nakayuko.

“sorry missy, sorry talaga.”

Nagulat ako ng bigla niya akong niyakap at nakita  kong maytumulong luha

Sa mga mata niya. Hindi naman ako umiiyak eh, bakit parang mas nauna pa siya sakin?

Takot siguro tong mapagalitan.

Ang weirdo naman nito.

“ok lang ako. Hindi na masakit.”

Humarap siya sakin.

“ikaw kasi,”

Wow! Ako pa.

“wag ka kasing tatanga-tanga.”

Ouch. Natanga pa ako.

Doublekill naman to.

Dami ko aray ngayon ah.

“joke lang.^_^ ok ka na ah.”

“oo, takot ka mapagalitan noh?”

“sus! Hindi ah. Magingat ka kasi, panu pag,pag,pag- wala na ako dito?”

“huh?”

“ibig kong sabihin, panu pag wala ako, wala ng magpapatahan sayo.”

“eh? Hindi naman ako umiiyak eh. Mas nauna ka pa nga sakin eh.” Pangaasar ko.

“kahit na. Tsaka anung ako? Hindi ah!”

“weh??? Umiiyak ka kaya, kita ko kanina oh.”

“hindi nga,”

“hahaha, umiyak siya.”

“hindi nga, ang kulit nito.”sabay takbo,

Naghabulan na kami.

~~~

Nakita ko siyang pasakay ng itim na kotse.

Ang ganda naman nung kotse, siguro bagong bili yan ni tito Jack.

“ui!”-tawag ko

“aalis ka? Sama ako.” Sabi ko habang papalapit sa tapat ng kotse.

“oo eh. Hindi ka pwede sumama misty.”

“eh? Bakit naman, andamot nito oh.” Angal ko.

Andaya naman kasi talaga.

Dati sinasama niya ako, lagi kaming magkasama.

Bat ngayon hindi pwede?

“….”

“mama, bat di ako pwede sumama?” tanong kay mama na nasa gilid namin.