She's Nothing.

Nothing#1

THIRD PERSON's POV

"WHATEVER YOU SAY SO! JUST DO WHAT I SAY!"

NArinig niyang sigaw ng isang lalaki sa dika layuan. Papunta siya sa isang convinience store para bumilli ng pagkain niiya.. Hindi niya na lang ito pinansin at pinag-patuloy ang paglalakad na para siyang walang narinig. Nang mag-lalakad na uli siya ay nakinig na naman niya ang isang sigaw uli.

"DO WHAT I SAY OR YOU'LL DIE!"

Hindi na siya nagdalawang isip na pumunta kung saan galing ang sigawan. Nang siya sa isang maliit na eskinita ay nag-tago muna siya. nakita niya ang Apat na lalaki. Ang isa ay nakaluhod sa harapan ng isang lalaking sobrang angas ng dating at ang dalawa naman ay nasa likod ng nakaluhod na lalaki. Tinignan niya muna kung ano pa ang mga susunod na mangyayari.

"I'm really sorry." sabi naman ng lalaking nakaluhod.

Napailing siya sa sinabi ng lalaki. 'Tss. Pathetic. Hindi dapat nag-sosorry sa mga katulad nang lalaking nakatayo.' sabi ng babae sautak niya.

"NO! YOU RUINED MY SHIRT! YOU ASSHOLES! I SAID KISS MY FOOT OR ELSE I'LL RIP YOUR HEAD OFF!" sigaw nang lalaking nakatayo sa harapan ng lalaking nakaluhod. May hawak pa itong kahoy. Susundin na sana ng lalaki ang pinapagawa ng lalaking nakatayo sa harapan nito ng sumigaw ang babae.

"ENOUGH! LEAVE HIM ALONE!" sigaw ng babae

Mabilis pa sa alas kwatro na lumingon ang apat na lalaki sa kinaroroonan niya. Malamig pa sa yelo ang pagkakabigkas niya. Ramdam na ramdam mo ang lamig sa boses nito.

Sa unang tingin parang walang kakaiba sa babae. Mukhang lang itong mataray, suplada, maangas ang dating na mukhang walang pakialam sa mundo. Yung lang ang kapansin-pansin sakanya. Unting-unting lumapit sakanila ang babae.

"WHO THE FVCK ARE YOU?!" sigaw naman ng lalaki.

"Ayy Miss, please can you leave us alone here? You know we're having a boy's talk." Sabi naman ng isa pang lalaki. Pero hindi siya nakinig dito. Hindi nga siya tumitingin sa mga lalaking nakatayo. Parang hangin lang ito sakanya.

"Leave the boy alone." pagkasabi niya nun ay tumingin siya sa mata ng lalaking may hawak ng kahoy. At pumunta siya sa kinaroroonan ng lalaking nakaluhod.

"T-thank yo-you po." kabadong sabi ng lalaking nakaluhod kani-kanina lang.

"As I count of three, you'll run understand?" bulong na sabi ng babae sa lalaki at bilang sagot tumango lang ang lalaki.

"3!" bigla naman sumigaw ang babae at sapagkagulat ng mga lalaki ay napalaki ang mga mata nila at napako sa kinakatayuan. Nakita na lamang nila na tumakbo na ang lalaki.

"WHY DID YOU DO THAT?!" sigaw ng lalaki at bigla siya nitong hinawakan sa magkabilang kamay.

"Nothing." bored na sagot ng babae sa lalaki at tumalikod ito at nagsimula ng maglakad papalayo sa mga lalaki.

***

Sam's POV

Tss. Pathetic boys! Naabala pa ko sa pag-bili ko ng pag-kain. Akala mo kung mga sino. -_- Porket na dumihan ang damit gaganunnin na. Tch. Gutom na gutom na tuloy ako.

Oh well, I'm Samantha Monteverde. 18 yrs of age. Second year college. Wala naman akong masasabi basta yun lang. I'm NOTHING compared to the kids out there. I have my own life. I have nothin. My mom and dad died when I was first year. I don't have any sibllings. Yeah. So that's me.

***

Waaaaaaaaaaaaaah. HAHAHAHA! First chapter is out! Oh my. Oh my. PANGIT BA ANG CHAPTER ONE? -_- COMMENT AND VOTE PLEASE! :3