Chapter 1: The Not So Ordinary Scholar

9 1 0

ni lovely_guide

ni lovely_guide

Anastasia Alegria's;

Dark. All I see is Dark. Is this the End or only the Beginning? Am I alive or I'm already Dead? Is this the End of the Never-ending war or the Beginning of the Never-ending peace? Suddenly, I see light approaching me. Is this my End?

I opened my eyes. What the? Dream? Napa-upo ako at napa-hilamos ko ang kamay ko. Aaaaaaargh! Weird dream. Palagi na lang akong nananaginip ng ganon. Geez... So creepy. Napa-iling ako. Wala lang yon, Ana. Panaginip lang yun. Di yon totoo. Napa-buntong hininga ako at tumayo. Nag-tungo ako sa palikuran at naligo. Many questions are running inside of my mind like; Who really I am? Is my parents searching for me? Do they miss me? What is my role in this world? I just ignore those thoughts. Tsk. By the freakin' way, I'm Anastasia Alegria. A typical college scholar. At wala akong magulang. Yeah, wala. And Auntie Mira, the one who raise me since I am 12 years old, sya lang ang kinikilala kong pamilya. A widower but don't have childs. Ang lucky ko talaga at sya ang naka-pulot sa akin kung hindi baka namamalimos na ako sa kalsada. I am just 18 yrs old.

And I am a 4th year college student. BS Accountant student. Tsaka accelerated ako, 'no! Duh. I want to be a a Accountant kaya. Suddenly, my phone rings. Tsk. Sino ang istorbo na 'to? "He------" Naputol ang sasabihin ko ng mag-salita ang magaling kong bestfriend. Aba! Bastusing Bata! (Best, asan ka na?) "Tsk. Nasa tabi mo na ako. Nasa tabi mo na ako! Duh! Nasa bahay pa lang ako. Aaaaaargh! Ano bang kailangan mo?" Masungit kong tanong. Duh! Beastmode ako dahil ang aga nyang maka-istorbo! 6 pa lang kaya! 8 pa kaya ang simula ng klase! Di ko talaga alam kung bakit ko naging bestfriend ang babaeng to! Ang aga-aga nambubulabog!

(Huhuhu. Masama bang kamustahin ang bestfriend ko? Huhuhu.) Hula ko, naka-nguso nanaman tong babaeng 'to. Kala mo naman bagay sa kanya. Nag-mumukha kaya syang pato. I rolled my eyes. "If your pouting, stop that. Naiimagine ko lang na nakanguso ka, nasusuka na ako. Yuck!" I said. (Huhuhu. Ambad mo talaga sa akin, Bestfriend. Huhuhu. Hanap na lang ako ng bagong bff na di ako aasarin. Huhuhu.) As if naman na magagawa nya. I rolled my eyes heavenwards. "Geh. Hanap ka na. Pero sasabihin ko 'to sayo, wala kang makikitang kasing ganda at talino ko at hahanap rin ako ng bestfriend na pag ngumuso ay di nagmumukhang pato." Sabi ko. (Best, joke lang! Di ka naman mabiro. Hehehe. Kitakits na lang tayo sa school. Bye!) Aba! In-end ng bruha ang tawag. Putsya! Napaka-bastos talaga. Inayos ko ang mga gamit ko at bumaba. Nakita ko si Aunt Mira.

"Good Morning, Auntie." Sabi ko at hinalikan sya sa pisngi. "Good Morning din, baby. Eat ka na ng breakfast." Sabi ni Aunt Mira. Tumango ako at umupo sa upuan. Kumuha ako ng kakainin ko. Nag-usap lang kami ni Auntie Mira about random things like; Kailan uuwi ang AlDub galing Italy? Ano ang susunod na mangyayari sa Love Me, Heal Me? O bakit umalis si Minzy sa 2ne1? Ganon lang. Di kasi kami sanay ni Aunt Mira sa serious talk, eh. Tapos na ako at nag-paalam kay Aunt Mira. Hinalikan ko rin sya sa pisngi at kinuha ang bag at tumakbo palabas. May pahabol pa syang mga paalala. Kinuha ko sa lalagyan ng keys ang susi ng Ferrari ko. Hahaha. Iniisip nyo ba kung bakit scholar ako kung ganyan ang kotse ko? Hahaha. Nahihiya na kasi ako kay Auntie kaya pinilit ko syang maging scholar lang ako sa UP DILIMAN. Ganyan talaga dapat, responsable. Sumakay na ako at pinaharurot na papunta sa UP DILIMAN.

*UP Diliman*

Nakarating na ako sa UP kaya pi-nark ko na ang sasakyan ko. Kinuha ko ang Gucci ko at bumaba na. Nag-hiyawan ang mga lalaki kaya sinamaan ko sila ng tingin kaya natahimik sila. Did I forget to say that I am the School Council's President? Tsk. Then, I apologize. Hinanap ko ang bestfrieng kong si Winx, the Campus Sweetheart and Cedric, the Nerdy Hearthrob. Agad ko naman silang nakita kaya lumapit agad ako sa kanila. "Hey, Winx! Hey, Cedric!" Bati ko sa kanila. Kumaway naman si Cedric at ngumiti. "Hey, Ana!" Greet nya samantalang ang magaling kong bestfriend ay matamlay na kumaway at ngumiti. Di man lang nag-greet back. Tsk.

Iniripan ko ang magaling kong bestfriend. "Musta ang Quiz Bee?" Tanong ko. Sumali kasi sya sa Quiz Bee, eh. "Yun panalo." Sabi nya. "Yeah! Ang galing mo talaga, bestfriend. Hihihi. Ikaw, Winx. Musta ang Dance Tournament?" Tanong ko. Take note, naka-taas pa ang kilay ko dyan. "A-ahm. Yun. Panalo. First place pa rin." Sabi nya. "O'rayt! Congrats din, Bestie! Hahahaha." Sabi ko. Hihihi. Ang galing talaga namin. Hihihi. "Ikaw. Musta ang Intrams at Battle of the Bands? Pati yung Math Quiz Bee?" Tanong ni Winx. Ngumiti ako. "Yun. Panalo! Hahaha. Grabe, mabuti at may one week hassle free tayo para makapag-pahinga. Magiging busy nanaman tayo para sa Last Exam at Planning ng Summer Ball. Magiging busy nanaman tayo next month. Haiiiiist! Hirap ng buhay graduating na. Btw, nagawa nyo na ba yung project natin sa Science? Winx, pakisabi naman sa lahat nating ka-grupo na meet tayo tomorrow, 9:00 p.m. sa Starbucks. Yung malapit sa school, ah." Sabi ko.

"Yes, Group Leader! Sabi nya at nag-salute pa. Hahaha. Don't 'ya worry! Girl Scout kaya si Winx. Hahaha. Tumingin naman ako kay Cedric. "Ced, pakisabi naman sa lahat ng SC Members na may meeting mamaya para sa Planning ng Ball at SC Election. 3 pm sharp. Excuse sila sa klase nila ng 3pm. Pakisabi rin sa teachers nila." Sabi ko kay Ced. Secretary yan ng SC, wag kayo. Si Winx naman ay ang Assistant Secretary nya. Hahaha. "Noted, Ms. President." Sabi nya. Natawa ako. Baliw talaga sila. Hahahaha.

"Best, may asungot na parating." Bulong ni Winx. Nag-roll eyes ako. Here's come the Devil. "Hello, babe. Musta ang bakasyon?" Tanong ni Tyler. He's Tyler Agustin. The Vice President ng SC at ang Captain ng Varsity Team sa Boys Basketball at ang lalaking matagal na may gusto sa akin/stalker ko/ang lalaking wagas maka-buntot sa akin at pwede ko ng tawaging aso. "Wala ka ng pake don, Agustin." Masungit kong tugon. Maka-babe 'to. Ano ako? Baboy?

"Chill lang, babe. Hahaha. Aga-aga beastmode ka. Weron ka ba?" Tanong nya. Iniripan ko sya at tinalikuran pero napa-tigil ako. May isang lalaking naka-tingin sa akin. Gwapo but Creepy. Poker face at super nakakatakot sya. At ang weird nya. Lalapitan ko na sana pero may dumaan sa harapan ko. Nang silipin ko kung asan sya ay wala na sya. Sino ang lalaking 'yon at mukhang pamilyar?

♥♥♥♥♥♥♥♥♥♥♥♥
Ms. Lala's Note:

Hai! I'm Lovely Guide and I am very happy at nababasa mo ang story ko. At advance thank you rin pala dahil nakarating ka rito. I appreciate that. Hihihi. Back to the story. Sino kaya ang lalaking nakita ni Anastasia at mukhang pamilyar? Parte ba sya ng forgotten past ng ating bida o nakasalubong nya yun minsan sa kanto? Hehehe. You'll find out to the next chapters. Just let me bitinin you. Hahaha. Just always keep in touch! Just dont forget to

Vote

Comment

Be a fan!!!