Author's;
Hey! Sorry sa aberya sa Chap. 2. Nagloko si wattpad, eh. Here's come the Chapter 3. Enjoy!
Anastasia Algeria's POV.
Dumilat ako. Aaaaaargh! Ang sakit ng ulo ko at nakakasilaw ang liwanag ng araw. Napa-bangon agad ako ng maalala ko ang nangyare kagabi. Nilibot ko ang tingin ko sa paligid. Nasa kwarto ko ako. Pero diba nasa gitna ako ng kalsada kasama si Mr. Mysterious Stranger or it's just a dream again? Is that actually happened? I ignore that thought. Siguro panaginip lang uli 'yon. Bababa na sana ako ng mahawakan ko ang noo ko. Ang init! May lagnat ako? Pero pinilit ko pa ring tumayo at bumaba. What the hell is happening? Nang makababa ako ay agad kong nakita sila Auntie Mira with my bestfriends. Anong ginagawa nila dito? "What's going on, guys?" I asked them. Agad naman sila lumingon at si Auntie naman ay agad lumapit sa akin at sinapo ang noo ko. "Bakit ka bumangon agad, ha?! Alam mo bang may sakit ka?! Pumunta ka na sa itaas at mag-pahinga. Susmaryosep kang bata ka! Bakit ka ba nag-paulan, 'ha? Mabuti at may lalaking nag-magandang loob at tinulungan kang umuwi!" Sigaw nya. Nanlaki ako. So, it's actually happened?
"May nag-hatid sa akin dito? Ano daw pangalan nya?" Tanong ko. Sabi nya kasi Alexander Thunder ang name nya, right? "Xander daw, best. At grabe ang gwapo nya, best." Sabi ni Winx habang nagnining pa ang mga mata. Binatukan naman sya ni Cedric at sinigawan nya si Cedric. Yun, nag-away sila. Hahaha. Natatawa ako. "But seriously, best. Ang gwapo nya at buti sya ang nakakita sayo." Sabi nya pero di ako narinig yung kadugtong. Napa-pout naman ako. Usually, malakas yung boses nyan but it seems hinanaan nya talaga. Bakit kaya?
2 months after......
2 months had passed. But still, a question left inside of my mind. Kung totoo ba si Alexander? Kung totoo ba ang nangyari that night? And who's Xander? I ignored that thoughts and focused to this day. Today is may graduation! Yipeeeeee! Nagkaroon rin ako ng diploma. Haysssss! "Honey, are you ready?" Aunt Mira asked. I nodded. "Do you want to see your parents?" She asked. At napa-tigil ako. See? My parents? Tumingin ako sa kanya. "What do you mean, Auntie?" I asked with my questionly eyes. "Uhm. Okay, this is time. Anastasia, I need to tell you the truth, honey." Sabi nya. I just nodded. Tumikhim sya. "First of all, I just want to congratulate you. Ana, I'm very proud of you. And please don't get mad at me. Last year ko lang rin nalaman 'to. Nung b-day mo. And I am very sorry kung di ko sinabi sayo agad. They said na wag ko muna ipaalam 'to until you graduated. I'm sorry." Sabi nya.
"It's okay pero tita wag ka namang mambitin. Bitin na ako! Huhuhu." Sabi ko. She gigled. "Fine. I am your true aunt. We're blood related ang your father is my brother." She said. My eyes widened. "What?! I thought your a single child?! And your my auntie? Paano nangyari yon?!" Tanong ko. Napa-buntong hininga sya. "I will tell you. For now, we need to go at your Graduation or else we will be LATE. Masama naman yun kung late ang Suma Cum Laude, right?" Sabi nya. Tumingin ako sa clock. Tumango ako. "Right." I said at pumasok na sa kotse. Tsk. Naguguluhan na talaga ako. Super duper gulo!
After a few hours...
"CONGRATULATIONS, GRADUATES!" Sigaw ng HM ng school namin at sabay sabay namin hinagis ang sumbrero namin. Naglapitan naman ang mga fans ko, mga feeling close, mga plastic, mga naging friends ko, ang buong STUDENT COUNCIL basta madami sila! Gahd! Ang daming nag-congratulate sa akin. And epal alert! Epal alert! May paparating na epal! "Hey, beutiful! Congratulations! Flowers for you!" Sabi nya at sabay bigay ng bouquet of white daises. Oh my god! Bawal sa akin yan! Napa-bahing ako. "Ilayo mo sa akin yan!" Sigaw ko. Agad nya naman tinapon yung bouquet. Sayang! Pero bawal talaga sa akin ang daises. Epal talaga tong VP na 'to. Tsk. Yes! Ang asungot na si Tyler Agustin ang nag-bigay sa akin ng daises. Waaaaaah! Baka mangati nanaman ako. Bwiset na Tyler na 'to, eh. Tsk. Sinamaan ko sya ng tingin.
"Anong kailangan mo, Agustin?" Tanong ko habang masama ang tingin ko sa kanya. Tinaas nya ang dalawang kamay nya sa ere. "Chill, Ms. President. Yayayain sana kita mag-meryenda with the whole School Council. You know? Celebration lang naman." Sabi nya. Tinignan ko ang relo ko. "Anong oras ba?" I asked habang naka-tingin sa relo ko. "Mga around 5. Sa Sushi Restau lang naman. Tsaka darating rin kasi ang mga uncles and aunties with my parents." Sabi nya. Oh my god! Kasabay nun yung pag-meet ko kila true mama at papa. "Oh. May sched ako sa oras na yun, eh. Sorry, Tyler. But don't worry, pipilitin kong maka-punta." Sabi ko. Tumango sya at ngumiti ng malungkot. "I hope na makarating ka and remember this, Anastasia. I will make you fall for me." Sabi nya pero di ko narinig kung ano yung huli nyang sinabi. At asan ba ang mga bestfriend ko? Biglang nag-ring ang phone ko. Sinagot ko. (It's time, Anastasia.) Napa-buntong hininga ako. This is now or never.
After an hour....
Otw na kami ni tita papunta sa meeting place namin nila papa. Sa Batangas kami papunta. Huhuhu. Ang layo. "Tita, are we there na ba?" I asked Aunt Mira. "Malapit na, honey." Sabi ni Aunt Mira. Napa-ayos ako ng upo. Tumingin ako sa labas. Seriously, san ba kami pupunta? Puro puno na rito, eh. Naramdaman ko ang pag-tigil ng kotse. "Andito na tayo!" Sabi ni Auntie. Bumaba ako pero nanlaki ang mata ko. Nasa harap kami ng isang malaki at matandang puno. What the heck is this? Prank? "Auntie, mali yata tayo ng napuntahan." Sabi ko kay Auntie. Umiling sya. "Hindi, Anastasia. Tama ang napuntahan natin. This is the Tree of Magicania. You can call it Gate of Magicania. Anastasia, WELCOME TO OUR TRUE WORLD." Sabi nya at may pinindot. Napa-tili ako. May PORTAL na humihigop sa akin. Patuloy pa rin akong tumitili dahil nararamdaman kong bumubulusok ako pababa. Tumitili ako pero di ko na nararamdaman ang hangin. Siguro patay na ako. "Hahaha. Hey, Stupid Lady. Your so funny. Open your eyes. I caught you." Sabi ng sinuman. Agad akong dumilat at nanlaki ang mga mata ko. Omg! Totoo sya! Si -------------.
-------------------------------♥♥♥♥♥♥
A's;
Cut!
Vote
Comment
Be a fan!
BINABASA MO ANG
Once Upon A Fantasy 1: Tale Of The Lost Princess #JustWriteIt
FantasyNot your so ordinary Fantasy Story.