Sleeping With The Enemy

Chapter Twenty Two

Dumaan ang tatlong buwan na tila napakabagal para kay Leeroy.

Araw araw, gigising siya sa tabi ng pinakamagandang babae sa tabi niya, pero hindi niya ito mahawakan.

Araw araw, palaki ng palaki ang tiyan ni Marga and it made her even more beautiful, in Leeroy's eyes.

It was around the end of the eight month of the pregnancy that the headaches started, at minsan ay sumosobra na.

Naggising si Marga isang umaga ng hindi makatayo dahil sa sakit na nararamdaman niya.

"What's the matter?" tanong nito kay Marga dahil halos lukutin niya na ang bedsheet sa pamimilipit.

Nakatayo si Leeroy at inaayos ang necktie niya.

"Hindi ko alam. Ang sama ng pakiramdam ko," hinawakan niya ng marahan ang ulo nito. "Ang sakit ng ulo ko."

"Uminom ka ba kagabi?" biro nito kay Marga.

"Hindi ka nakakatuwa. Hindi talaga maganda pakiramdam ko, Leeroy... Pwede mo ba ko ikuha ng tubig?"

"Uhm.. sure." he replied at saka bumaba. Nag-aalala ito sa kanya. Iniisip niya kung delikado sa buntis ang pananakit ng ulo. Bumalik siya dala ang isang basong tubig at saka inabot sa kanya.

Matamlay na nginitian ni Marga si Leeroy.

"Marga, tatawag na ba ko ng doktor?" he suggested, very worried by now.

"No, hindi nalang ako papasok ngayon. Sige pumasok ka na, ayos lang ako."

"Well, okay." Leeroy said, patting her and walking off.

Nung hawak niya na ang door knob palabas ng bahay, nagbago ang isip niya at muling umakyat.

"Hindi kita iiwan. I'm staying here today. May kailangan ka pa ba?"

Napatingin sa kanya si Marga at halatang nasorpresa ito.

"Excuse me? Anong ibig mong sabihin di mo ko iiwan?"

"Di ako papasok ngayon. Sasamahan kita hanggang sa gumaan na ang pakiramdam mo." he informed her.

"Bakit?" she demanded.

"Kasi kaibigan kita. At ina ng anak ko. At asawa kita.." sabi ni Leeroy sa mahinang boses.

Muli siyang tintigan ni Marga at saka ito nginitian.

For the next few days, ni hindi man lang makatayo si Marga sa kama. Sinamahan ito ni Leeroy. Hindi ito pumasok sa kanyang trabaho, inalagaan siya at binibigay lahat ng kailangan niya.

Dumaan pa ang araw at sinabihan siya ni Marga na pumasok na sa trabaho, but he stayed. Nag-aalala siya sa kanya at sa anak nila. And he liked being with her, he enjoyed her company.

On the fifth day, she eventually felt a little better. Umupo siya sa kama at sinabihan si Leeroy na magpatugtog. When he did, she closed her eyes and listened...

Don't want to wake up alone anymore
Still believing you'll walk through my door
All I need is to know it's for sure
Then I'll give all the love in the world

"Ang sarap pakinggan," she said bago idilat ang mga mata. Andun si Leeroy, malapit lang sa kanya. Pinapanood ang kaniyang asawa.