Herzaman ki gibi yine içimde başıma dert açma isteği :D bu istek hem heyecan hemde korku uyandırıyor içimde ama kararlıyım yapacağım. Gece saat 1 Mert aşağıda beni bekliyor, daha henüz evde kimse uyumadi. Saat 2 sonunda uyudular ve evden çıktım. Sevdiğim adamın yanındayım artık özgürdum. Başıma ne geleceği umrumda değildi. Mertlerin evine gittik. Film izledik güldük eğlendik. Uyku tavan yapmıştı bizde ama uyuyamazdim kimse görmeden eve dönmek zorundaydım. Mert gitmemi istemiyordu, mecburdum. Mert beni eve bırakacakti annem gittikten sonra da tekrar çıkacak kahvaltı yapacaktık hersey tam olarak planlıydı unuttuğumuz tek şey benim uykucu olmamdı en az Mert kadar. Film bittikten sonra uzandık Mert'in saçlarını okşuyor bir yandan da ayrı kaldığımız zamanlarda olanları anlatıyordum. O çoktan uyumustu ama olsundu :D Saat 06.30 Mert'i uyandırdım ve beni eve bıraktı. Kapının önünde duruyordu annem çıkınca yanına inecektim. Eve çıktım ve bir mesaj "Aşkım 2 dakika aşağıya gel." Kimse uyanmadan inmeliydim. Aşağıya indigimde elinde pembe bir çiçekle beni bekliyordu. Ne yani bana çiçek vermek için mi çağırmıştı beni? O umursamaz çocuk imajı gitmişti bi anda gözümde. Çiçeği alıp yanağından öpüp eve çıktım yatağıma yattım ve lanet olsun ki uyuya kaldım.
ŞİMDİ OKUDUĞUN
Ve Eylül Bitti...
RomanceBerbat ve yalnız geçen bir yazın ardından sonunda okul açılmışdı. Beni anlayan, benimle saçmalayan kız kardeşime (Ayşe) kavuşmuştum. Okul açılalı bir hafta kadar olmuştu. Pencerede Ayşeyle sacmalarken hayatımı alt üst edecek insanı göreceğimi nerden...
