Το μονο που ηξερα για αυτον:
Ηταν τεχνη
Οχι οπως αυτες που ζουν για παντα σε μουσεια,
Αλλα ηταν σιγουρα απο αυτες που βρισκουν καταφυγιο στις σκεψεις σου
Και δεν ειναι παρα οι ιδιοι οι ανθρωποι
Η παλετα των χρωματων του αποτελουνταν
Απο το πρασινο των ματιων του που καθρεπτιζε το πιο σκοτεινο δασος
το κερασι των χειλιων του
Τον καπνο του ναρκωτικου του
Και το μελανι στο δερμα του
Τιποτα δεν ηταν ασκοπο και ολα ηταν λεπτομερως σχεδιασμενα.
Γιατι το μονο που εβλεπα ηταν η τεχνη των ματιων του καθως κοιτουςε τα δικα μου,
η τεχνη των χειλιων του καθως φιλουσε τα δικα μου
Και οι πεταλουδες απο το δασος του
οτι πιο εντονο εχω νιωσει...
YOU ARE READING
Dark beauty
PoetryΟι σκεψεις μου, τα συναισθηματα μου, τα απωθημενα μου καταγεγραμμενα στη μορφη της ποιησης, γνωστης και ως σκοτεινης ομορφιας (dark beauty)