Και τι δε θα εδινα να ημουν το τσιγαρο του,
Να ακουμπω τα χειλη του και αυτος να μου ρουφαει τη ζωη και εγω να τον αφηνω
Να νιωσει καλα, να ηρεμησει
Εστω και για λιγο
Την ιδια διαδρομη καθε μερα,
Ως τους πνευμονες του να φυτεψω τα λουλουδια μου
Και να ξαναβγω σαν καπνος αυτη τη φορα για να φιλησω το προσωπο του
Και να του λενε ολοι πως του κανω κακο
Και να μην ακουει
και να ειναι εξαρτημενος
Και να ξερω πως ειμαι δικια του
Και ειναι δικος μου,
Να ξερω πως ειμαι ο μονος λογος που του κοβεται η ανασα
Η τελεια σχεση ναρκωτικου- ναρκωμενου..

BINABASA MO ANG
Dark beauty
PoetryΟι σκεψεις μου, τα συναισθηματα μου, τα απωθημενα μου καταγεγραμμενα στη μορφη της ποιησης, γνωστης και ως σκοτεινης ομορφιας (dark beauty)