Ayrılık çanlarının çalacağını bazen bir mesajdan bazen ağızdan çıkan bir cümleden bazen de o buz gibi davranışlarından anlarsın..
Sen anladığında elinden hiç birşey gelmez..
Çünkü artık yapacağın herşey hükümsüzdür..
Onu durdurmaktan başka bişey aklına gelmez..
Ama artık dik yokuşlar bile ona dümdüzdür ..
Sen o güne kadar hiç bu günün hesabını yapmamışsındır.
" O giderse ben ne yaparım, nasıl yaşarım, gitmesin diye ne yapmalıyım " dememissindir .
Çünkü sen onun hiç gitmeyecegine inanmışsındır.
Hem zaten o varken gideceğini günün hesabını yapmak .
Ona, aşkına, sevgine ihanet etmek demektir .
Sen ona ihanet edemezsin, çünkü ihanet etmeyecek kadar çok seversin.
O gitmeyi kafaya koyduğu an başkasını sevmeye başlamıştır bile ama olsun sen yine de onu çok seversin..
Sonra ne mi olur ??
Sen aşktan soğursun, ve kalbin bir et parçasına dönüşür.
Geceleri geç uyursun, sabahları gözlerin uykusuzluktan büzüşür.
Ellerini ısıtan elleri bulamazsın, bütün bedenin soğuktan üşür.
Artık hiç bir şeyden tat alamaz hale gelirsin .
Sen aşkla olan savaşında mağlup olup yenilirsin..
Bir daha gelemezsin kendine yıkılırsın.
Oda yetmez gibi suçu kendinde arayıp kızarsın..
( Kısacası sakın asik olma, yoksa mahf olur için için ağlarsın,
Sesini duyan olmaz bide ona ağlarsın. )
