In mijn hoofd ben ik gewoon aan het klappen en springen, als ik onze pizza's zie aankomen.
Natuurlijk blijf ik wel erg normaal zitten, voor zover dat gaat met mij.
Het kan ook niet anders dan dat er een verschrikkelijk grote rare grijns op mijn gezicht staat.
Het kan aan mij liggen, maar de serveerster lijkt zich een beetje ongemakkelijk te voelen.
Kan door mijn blik komen, hoewel ze zich niet zo vereerd moet voelen; het is voor de pizza.
Kan ook door de jongens komen; je weet wel internationale super sterren...
Hoewel ik toch echt wel creepy moet lijken als ik zo blijf kijken.
Ik zeg, fifty-fifty.
Eens mijn pizza op tafel staat, begin ik meteen. Ik wacht niet tot iedereen die van hen heeft en ik zeg ook geen smakeijk.
Het is alleen ik en die pizza nu.
Eens de eerste hap in mijn mond gaat, lijk ik de zevende hemel te zitten.
Als ik mijn ogen weer open, zie ik Megan me afkeurend aankijken.
Onschuldig haal ik mijn scouders op en eet verder.
"Damn, als ik met eten kon trouwen, zou ik met pizza trouwen.", mompel ik dromerig.
Ik kijk verbaasd op als ze plots in de lach schieten en bloos lichtjes.
Zachtjes begin ik de pizza hut weer te neuriën tot ook zij klaar zijn met eten.
