Vee maç bitmişti. Futbolcuların hepsi taraftarla bütünleşmişti.Üçlü çekiyorlar, marşlar söylüyorlardı. Babam hepsinin isimlerini bana söyledi. İsmail, Tolga, Oğuzhan, Necip, Mario Gomez, Sosa, Atiba, Gökhan, Quaresma, Olcay, Necip, Veli, Günay, Serdar, Beck, Rhodolfo, Marcelo hepsinin ismini ezberlemiştir. İsmailin gözü dolmuştu çünkü taraftar ona üçlü çektirmişti.Baba bu harika bir duygu dedim. Bitmesini istemiyordum bu dakikaların, saatlerin. Saniyelerin. Ne yazık bitmişti. Bitmişti anlamadığım halde çok bağlandığım 90 dakika. Bitmişti garip bana şeyler yaşatan 90 dakika. Yatağıma yattım. Ben hep çizgifilmler ile uyurdum, hayallerimle, umutlarımla uyurdum. Ama olmadı bu sefer. Ben hep BEŞİKTAŞı görüyordum. Fakat istemsizce gülüyorum. O anlar gözümün önüne geldikçe gözlerim doluyor. O gece hiç uyuyamadım.
