Ponçik

1. Bölüm

Yeni evimize taşınalı 2 gün geçmişti diğer evimizde kalsaydık şimdi İrem ve Onur ile mahalle turu yapardık.. Of! En iyisi dışarı çıkıp yeni arkadaşlar edinmek bu böyle olmaz, ama tek dolaşmamalıyım Dolunay'ı aramalıyım bu arada Dolunay benim kuzenim

Çalıyor.. Çalıyor.. Açtı!

-alo dolunay
-.....
-evde misin?
-.....
-süper hadi bize gel o zaman

Telefondaki diyaloğumuza son vererek üstümü değiştirmeye karar aldım buz mavisi kot şort ve üstüme bi omuzu açıkta kalan salaş bir bluz giydim saçlarımı düzleştirip hafif göz makyajımı ve parlatıcımı sürdükten sonra hazırdım şimdi ise camdan mahalleye göz gezdirmekteydim ki zil çaldı Dolunay olmalı hemen spor ayakkabılarımı giyip aşağı indim

Dolunay sıcaktan bunalmış olmalıki 'bu sıcakta mahalle turu yapma amacın ne Ceyda' dedi bi eliyle kendine yelpaze yaparak 'ay tamam sen daha fazla bunalıp vazgeçmeden gidelim' Bu arada söylemeyi unuttum galiba ben Ceyda :)

Mahalle çok büyük ama açık söylemek gerekirse kabolmaktan tırsmıyor değilim :D biz tur atarken bi anda önümüze gelen futbol topu ile durduk kafamı kaldırdığımda 3 erkek ve 2 kız olmak üzere 5 kişilik bi arkadaş grubu vardı top nerden geldi derken 3 erkeğin arasında lider havası taşıyan biri geldi ve oha! Bu benim 2. Sınıftan ilk aşkım Kaan o beni tanımadı olsa gerek ki topu aldı bi süre baktıktan sonra gitti Dolunay umursamaz tavrı ile 'amaç ne' derken ben 'Dolunay Kaan' dedim şaşkın bi şekilde Dolunay ilk başta anlamadı sonradan anladı ve 'ne kadar çok değişmiş' dedi o da şaşırmıştı şoktan çıkarak 'neyse biz yürümeye devam edelim' dedi ben ona asla bakışı atıp Kaan'ın yanına doğru ilerledim Kaan bana anlamsızca bakarken ben anında söze girdim

'S-sen sen Kaan değil misin?'
boş bakan o güzel gözleri bi anda parladı ve kaşlarını çatarak

'sen nerden tanıyorsun beni!?'

diye sordu Hayal kırıklığı ne kadarda kötü bişey ben onu tanımıştım ama bu haksızlık :( ama güçlü görünüm vermek için

'hiç değişmemişsin değişseydin tanımazdım hala aynısın ben Ceyda 2. Sınıftan sıra arkadaşın'

Düşünür gibi bi hal aldı yüzümü biraz inceledikten sonra

'hayır tanımadım' dedi emin ve sert bi ses tonu ile ben üzüldüğümü belli etmeden yanlarından uzaklaşmak için yürümeye başladım

yürümeye devam ediyorduk ki bi kız bize doğru gelerek elini uzatıp havalı bi şekilde 'merhaba ben Yağmur bu mahalleye yeni geldin sanırım' dedi. Ne kadarda itici bi kız yani ben mahallede yeniydim ve çekingendim ama en iyisi cevap vermekti..

'ben Ceyda mahalleye 2 gün önce geldim' diyerek yapmacık bi gülümseme yerleştirdim yüzüme o sırada Dolunay kaldırım kenarına oturdu bende yanına oturdum bi anda ordaki herkes başımıza toplandı ve Yağmur beni Kaan dışında herkesle tanıştırdı Dolunay'a gelirsek o arkadaş sevmez gün boyunca hiç biri ile konuşmadı.

Saat 01:15'e geliyordu ve biz tüm gün saklambaç, şişe çevirmece, voleybol, oynadık şuan ise Yağmur ile koşu yarışı yapıyorduk kazanan ben oldum ben kazanmanın verdiği mutlulukla gülümserken Dolunay tüm gün yapışıp kalkmadığı kaldırımdan sonunda kalkıp yanıma gelebildi

'e hadi Ceyda yapmadığın şey kalmadı gidelim artık saat geç oldu'

Bende onu daha fazla sıkmadan kabul ettim herkese görüşürüz diyip eve doğru yol aldık..

ARKADAŞLAR KİTAP KAPAĞINDAKİ ERKEK KARAKTER KAAN DEĞİL MULTİ'DE Kİ KAAN O KAPAKTAKİ KARAKTER İLERLEYEN ZAMANLARDA KARŞINIZDA OLACAK.. :)