I Secretly Love You

Chapter 3

Stacey POV 

I am now walking down the aisle wearing this beautiful gown and holding this bouquet of flowers while looking the man I love while waiting his bride. None other than the person .... behind my back. 

Yes, Hindi ako kundi ang nasa likod ko ang babaeng papakasalan ni Gaby. Hindi ko inaasahan na darating ang puntong ito na ika.kasal na sya. Akala ko noong una isa lamang si Tanya sa mga nagiging fling ni Gaby.

Gaby, bakit hindi ako? Bakit hindi mo ko nagawang makita? Anong meron sa kanya na wala ako? I have all the qaulities that she has na baka nga na mas nakaka.higit pa ko. Pero bakit, di mo pa rin ako napansin?

Eto nako ngayon nakatayo kung saan ang mga ibang Bride's Maid. Habang patuloy parin ang mga sari.saring tanong na pumapasok sa isip  ko unti.unti ko ng nakikita na hindi na nga sya ang lalaking para sa akin na kahit kaylan hindi na nya ako magagawang mahalin na higit pa sa kaybigan.

Ngayon nasasaksihan ko pa ang sumpaan nilang dalawa sa harap NIya. Malaking pagkaka.mali tong nagawa ko na pumayag na maging Maid-of-Honor sa kanilang kasal. Sobrang sakit, na sa punto na di ko na kinakaya ang sakit sa dibdib ko ang nararamdaman ko ngayon.

Pakiramdam ko napaka.tagal nang naging seremonyas ng kasal nila na tila taon ang lumipas. Nang sa wakas tumunog na ang kampana na hudyat na tapos na ang naganap na kasalan.

Gusto ko nang umalis, na kahit ang picture taking ay gusto ko nang palampasin.

"Stace!" - dinig kong tawag sakin ni Gaby na pag.harap ko sa kanya masaya syang kinakawayan ako mula sa kina.uupuan ko ngayon.

"B-bakit?" 

"Anong bakit? Halika na, picture taking. Magkukulang ang mga abay eh, ikaw pa man din ang Maid-of-Honor. Kaya Halika na."

Tumayo nako at ahumakbang sa mga nakahilerag iba pang mga abay. Mabuti nalang at manhid na ang pakiramdam ko na kahit papano ay hindi ko na nararamdaman ag sakit na ngayon ay para nalang akong buhay na patay. Na dahil sa kasalang ito namatay na ang puso ko.

Hanggang sa recetion blangko parin ang isip ko na ang gusto ko na lang any umuwi at matulog na sana bukas wala na ito. Kundi lang mapilit si Gaby na um.attend pa ko ng reception, puro blurred nalang ang nakikita ko na parang ako nalang ang tao sa bahagi ng mundong 'yon.

-

-

-

Narito nako ngayon sa condo na tinitirhan ko, sa sobrang wala na ko sa sarili hindi ko na alam kung pano ako naka.uwi dito.

Hinubad ko na ang suot kong gown at dumeretso nako sa shower. Doon sabay ng lagaslas ng tubig mula sa shower malaya ko nang nailabas kung ano man ang nararamdaman ko na ang mga luhang mula kanina ko pa pinipigilan na lumabas sa 'king mga mata.

Gaby .... Bakit? Bakit hindi ako? 

*FLASHBACK*

"Saan tayo pupunta?" - takang tanong ko kay Gaby, bigla.bigla nalang kasing sumulpot to dito sa opisina ko na nag.papasama daw.

"Sa jewelry store namin, may bibilhin lang ako dun. Samahan mo na 'ko." - excited na sagot nya

"Uhmmm?? Ohh eeh anong klaseng alahas naman ang hahanapin mo dun?"

"Sige na nga sasabihin ko na sa'yo. Engagement ring. Magpo.propose nako mamayang gabi kay Tanya." - Sobrang sayang balita nya sakin.

"E-engagement r-ring? P-propose?" - parang ayaw pang tanggapin ng utak ko ang sinabi nya.

"Yeah! Don't you think best it's time for me to settle down na? Uhmm di narin naman ako buma.bata at gusto ko nang mag.karoon ng pamilya. Gusto ko nang magka.roon ng Jr. at magkarron din nang makaka.sama sa buhay."

Hindi ko inaakala na darating ang puntong to na maiisip na nyang mag.propose kay Tanya. Buong akala ko di sila mag.tatagal. Pero talaga nga atang iba si Tanya sa ibang naka.relasyon na nito. 

Hindi nako nakakibo ang hirap tanggapin na mawawalan nako ng pag.asa. Hindi ko na alam kung pano ko na.itago ang sakit nararamdaman ko ngayon.

"Uyyy ano na? Samahan mo na 'ko." - untag nya sa'kin ng d nako nakakibo.

"A-ah .. Sure, sige." - sagot ko nalang.

"You're really an angel, Babe. Halika na."

"S-sige." - tinawag nya kong babe, matagal narin ng huli nya kong tawgin nun haaay. baka nga ito narin ang huli.

Marahan nyang hinawakan ang kamay ko na nag.silbing lakas ko habang nag.lalakad dahil parang di kakayanin ng tuhod ko ang balitang sinabi nya.

*END OF FLASHBACK*