Akuma Nerede?

104 8 1
                                    

------- uluyan kurtların sesinden gözüme uyku girmedi.yağmur etkisini hızla arttırıyordu.sanırsam bu baba yadigarı küçük,kutu gibi eve daha fazla dayanamayacaktım.yatağımdan kalkıp mutfağa gittim.nedendir bilmiyorum ama içimde kötü bir his vardı.nefesim daralıyor,bir an önce bu durumdan kurtulmak istiyordum.kurtlar halen susmamıştı.ulumaları beni daha çok geriyordu.çıtırdayan ahşap zeminin sesiyle aşağıya indim.duvar saatine baktım saat 5.40 geçiyordu.üzerime yağmurluğumu giydikten sonra dışarı çıktım hava cok korkunçtu.ormandaki ağaçlar sanki bir insanmışcasına gozlerime bakar gibiydi.bir an önce sahile varmak istedim.Bu yol neden bitmek bilmiyor diye hayıflandım...sahile vardığımda
"erkencisin bakıyorum"kenan'ın sesiydi bu.her zaman ki gibi siyah yağmurluğunu ve sarı çizmelerini giyinmiş karşımda duruyordu.ne diyeceğimi bilemedim.az evvel yaşadıklarım üzerime tesir etmişti."uyku tutmadı"dedim.karadenizin katil dalgaları gittikçe yükseliyordu.kenan'a gitmem gerektiğini soyleyip oradan ayrıldım.sahili turlamaya başladım.bu arada günes yavaş,yavaş siyah bulutlardan kurtulur gibiydi.gün ağarmaya başlıyordu.eylül'e varmama az kalmıştı.bir an önce balığa açılmam gerekiyordu.

nihayet vardım.biraz eski gibi görünsede sağlam teknedir eylül.bu arada ilk güneş ışınlarıyla birlikte,hava ve karadeniz yavaş,yavaş durulanıyordu.
ileriden hasan'ın geldiğini gördüm bitkin görünüyordu,severim hasanı.yıllardır benimle çalışıyor.babasını kaybettikten sonra iki kardeşi ve annesine bakmaksı için yanıma almıştım onu.babasını yıllardan beri tanırım,hasanda babası gibi temiz kalplidir.hasana her baktığımda babasını andırıyor bana.hasana hazırlanmasını söyledim.

bende içeriye gidip üstümü değiştirdim.artık karadenize açılabiliriz.

hasan halatları çözerken onu izliyordum.birşeyler mırıldanıyordu.garip bir haldeydi.

dalgalar sakinleşiyordu.ve eylül karadenize açılıyordu.

rahatlamıştım,eylül her seferinde iyi geliyordu zaten,birde karadeniz.

akumayı düşündüm,evde olanları düşündüm,uzun zamandır bòyle olmuyordu.zor bela unutmuştum zaten maziyi. hatirlamak istemiyordum.

ben bunları düşünürken.... hasanda aynı ben gibi düşünceliydi.

akşam üstü evin yolunu tuttum.eylül'ü sahile bıraktıktan sonra hasandan ayrıldım.bu arada hasanın montunun cebine haftalığını bırakmayı unutmadım...eve doğru yürümeye başladım.hava tamamen kararmıştı.evin bahçesinin demir paslı kapısını açarken akumanın sesini duymamam ilginçti.zaten dünden beri ona hiç bakmamıştım.arka bahçeye doğru ilerledim.allahtan çizmelerim ayağımdaydı.yoksa dizlerime kadar çamura saplanacaktım.dün yağan yağmur,ardından çamur bırakmıştı.yürürken taze ayak izleri dikkatimi çekti.aldırmamaya çalışarak devam ettim.kulubenin oraya gittim.akuma yuvasında değildi.bahçeye gòz gezdirdim.zaten karanlıktan hiçbirşey görünmüyordu.birisi akumayı götürmüş olmalıydı,çünkü zincirle bağlıydı.zinciri kopara bilme ihtimali yoktu.çünki ortada zincir yoktu.cok uykusuzdum eve gitmeye karar verdim.

üzerimi değiştirdikten sonra,kendimi yatağımda buldum.gözlerim kapanıyordu,uyku iyice bastırmıştı.akumayı ve çamurdaki taze ayak izlerini düşünerek yatmışım...

uyandığımda saat 9.00 a geliyordu deliksiz uyumuştum.yatağımdan kalkıp mutfağa gittim.çay bıraktıktan sonra sofrayı hazırladım.tam kahvaltı edecektim ki kapı çalındı...salih gelmişti,yanında ise akuma.bir anda şaşaladım.uyku sersemliğiyle akumayı unutmuştum.salih'e akumanın neden onda olduğunu sordum.

dün sabah eve geldiğini kapıyı çalmasına rağmen kimsenin açmadığını bir kaç dakika bekledikten sonra akuma'nın yanına gittiğini...akuma'nın aç olduğunu düşünüp eve götürdüğünü söyledi...

iyi yapmıştı zaten onla ilgilenemediğim için kendimi kötü hissetmiştim zaten.meğer emin ellerdeymiş akuma.birlikte akumayı kulubesine götürdük.o an aklıma dün gördüğüm ayak izleri geldi.

salih'e dün saat kaçta akumayı almaya geldiğini soyledim.oda öğle vaktinde geldiğini soyledi.salih olamazdı o ayak izleri.çünki çok tazeydi ayak izleri.sanırsam dün o an fazla uzaklaşmış olamazdı bundan emindim...

salihi kahvaltiya davet ettim.acelesi varmış babası beklermiş.
içeri gidip kahvaltı ettim.akuma sorunu ortadan kalkmıştı peki ya o ayak izleri.......

TEDİRGİNHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin